حضرت زینب سلام الله علیها بعد از کربلا رسالتی را که بر دوش داشت به نحو احسن به جا آورد. مجلس شادی یزید و مهمانانش را برهم زد و آبروی او را در مقابل مردم ریخت و یزید را خوار و تحقیر کرد.

اگر تکیه گاه انسان خدا باشد هیچ هراسی نمی‌تواند در دل او نفوذ کند/یزید: ضعیف‌تر از آن هستی که بتوانی آینده درخشان ما را درک کنی

به گزارش  قدس آنلاین، امروز ۱۵ رجب سالروز رحلت جان‌سوز عقیله بنی هاشم و پیام‌آور نهضت عاشورا حضرت زینب کبری سلام الله علیها است. به همین مناسبت علی اعظمی در یادداشتی اختصاصی به بیان نکاتی پیرامون خطبه حضرت پرداخته است که در ادامه می‌خوانیم:

حضرت زینب سلام الله علیها بعد از کربلا رسالتی را که بر دوش داشت به نحو احسن به جا آورد. مجلس شراب و شادی یزید و مهمانانش را برهم زد و آبروی او را در مقابل بزرگان و اشراف عرب ریخت.

یزید که با شراب و شعر خوانی، بنی هاشم را به سخره گرفته بود و فکر می‌کرد پیروز میدان شده است، تحقیر شد و حضرت نشان داد هیچ گونه ترس و واهمه‌ای از قدرت او و سلطنتش ندارد.

پاسخ اشعار یزید

وقتی اسرا کربلا را به کاخ یزید آوردند، یزید در مقابل سران عرب شروع به شعر خوانی و شراب خواری کرد و می‌خواست به مردم بفهماند که پیروز میدان است و توانسته است بر خاندان پیامبر غلبه کند.

حضرت زینب در این حین از جا برخاست و در ضمن خطبه‌ای غرّاء فرمود: ای یزید گمان می‌کنی چون زمین و کرانه‌های آسمان را بر ما تنگ گرفتی و ما را مثل اسیران از این شهر به آن شهربردی، ما در پیشگاه خدا خوار شده و تو در پیش او عزیز شده‌ای؟! می‌بینی اسباب قدرت برایت آماده و کار پادشاهی رو به راه است، مقام و حکومت ما را در اختیار گرفته‌ای و از شادی در پوست خود نمی گنجی؛ تند نرو و آهسته باش ![۱]

مگر کلام خدا را نشنیده‌ای و فراموش کرده‌ای «وَلَا یَحْسَبَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ خَیْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ لِیَزْدَادُوا إِثْمًا وَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِینٌ ؛[۲] آنان که به راه کفر رفتند گمان نکنند که مهلتی که ما به آنها می‌دهیم به حال آنان بهتر خواهد بود، بلکه آنها را (برای امتحان) مهلت می‌دهیم تا بر گناه و سرکشی خود بیفزایند، و آنان را عذابی خوارکننده است.»

یزید یاوه نگو

تنها کسی که می‌تواند این چنین یزید؛ خلیفه و حاکم وقت را در حضور بزرگان خوار و خفیف کند، زینب کبری عقیله بنی هاشم سلام الله علیها می‌باشد. حضرت زینب خطاب به یزید ملعون فرمود:
دست خود را به خون نسل محمد و ستارگان روی زمین از آل عبد المطلب آغشته ساختی و ریشه ما را بریدی و اکنون شادی کنان پدران خود را صدا می زنی و گمان داری که با آنان سخن می‌گویی و سخن تو به گوش آن‌ها می‌رسد. به زودی بر جمع آنان ملحق می‌شوی و در جایگاه آنان گرفتار می‌شوی و چنان عذاب می‌شوی که آرزو می‌کنی کاش دست‌هایت شل و زبانت لال می‌شد و هرگز چنین یاوه هایی را به زبان نمی‌آوردی و هرگز چنین کارهای ناشایستی را انجام نمی‌دادی .[۳]

از هیچ دروغ و حیله ای دریغ نکن...

تنها کسی که به خداوند تکیه دارد می‌تواند این گونه صحبت کند. حضرت زینب نیز از بدو تولد در این فضا تربیت یافته بود به همین خاطر در ادامه خطاب به یزید لعنت الله علیه فرمود: تنها امید و پناهگاه ما خداست و تو هر حیله و مکری داری به کار بگیر و از هیچ فریب و دروغی دریغ نکن، ولی به خدا قسم، نمی‌توانی یاد و نام ما را از دل‌ها بزدایی، قادر هم نیستی فروغ وحی را خاموش کنی.

ضعیف‌تر از آن هستی که بتوانی آینده درخشان ما را درک نمایی، تلاش تو هرگز نمی‌تواند ننگ و عار اعمالت را از دامنت پاک نماید. لکه ننگین آن کار زشت از دامن تو زدوده نخواهد شد و عیش و جمع تو به سرعت فنا پذیر و در حال زوال است روزی فرا می‌رسد که منادی حق فریاد می‌زند: «لعنت خدا بر ستمگران و بیدادگران» خدای خود را سپاس می گویم که سرآغاز زندگی خاندان ما را با سعادت و رحمت قرین ساخت، سرانجام زندگی ما را با شهادت و سرشار از مغفرت مقرر فرمود .[۴]

حضرت زینب با سخنان خود فهماند که دختر علی ابن ابی طالب است و با پیروزی تمام، یزید و همراهانش را رسوا نمود و نشان داد اگر تکیه گاه انسان خدا باشد هیچ هراسی از دیگران نمی‌تواند در دل او نفوذ نماید.

فریادهای زینب(س) در فراسوی تاریخ همیشه بلند است و زبان حال همه مظلومان تاریخ است که حق خویش را از خدای بزرگ طلب می کنند و ننگ و نفرین بر آنان که دین خود را به دنیای خود و دیگران می فروشند.

پی نوشت:
[۱] حسین از زبان حسین، ص ۲۶۱
[۲] سوره آل عمران، آیه ۱۷۸.
[۳] لهوف سید بن طاووس، ص ۲۱۵.
[۴] مقتل الحسین مقرّم، ص ۳۵۷ – ۳۵۹.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.