به گزارش قدس آنلاین، دغدغه ساخت فیلمی درباره سهراب برای «علی قوی‌تن» نویسنده و کارگردان سینما شاید از همین جا آغاز شد. او حالا چند سال پس از تولید فیلم، آن را روانه اکران کرده اما شرایط برای نمایش این اثر به گونه‌ای رقم خورده که نتوانسته رضایت فیلمسازش را جلب کند. با او درباره انگیزه‌اش از ساخت فیلم زندگی این شاعر شهیر به گفت‌وگو نشستیم و او نیز گلایه‌هایی را در حمایت نکردن از اکران مناسب فیلم بازگو کرد.
قوی‌تن با اشاره به علاقه قلبی‌اش به سهراب از انگیزه ساخت این فیلم می‌گوید و اینکه می‌دانسته ممکن است فیلم با بی‌مهری روبه‌رو شود. با وجود این، آن را ساخته است.
گذری بر زوایای پنهان زندگی «سهراب سپهری»
علی قوی‌تن چالش اصلی فیلم ساختن در مورد زندگی سهراب را مربوط به اطلاعات کمی می‌داند که از زندگی این شاعر وجود داشته و ادامه می‌دهد: علت اینکه تولید این فیلم این‌قدر به تأخیر افتاد به همین مسئله برمی‌گردد. تلاش کردم زوایای پنهان زندگی سهراب را پیدا کنم و مؤلفه‌هایی را در فیلم قرار دهم که به لحاظ سینمایی، دراماتیک و برای مخاطب جذابیت و تازگی داشته باشد.
خوشبختانه موفق شدم این زوایای پنهان و دیده نشده سهراب را پیدا کنم و آن‌ها را به فیلم‌نامه برگردانم. تحقیقات میدانی و جست‌وجوی افرادی که با او در ارتباط بودند، نامه‌ها، دست‌نوشته‌ها و شعرهای سهراب، از منابع من برای نوشتن فیلم‌نامه بودند. همه این‌ها جمع‌بندی شدند تا در نهایت از بطن آن‌ها نکات زیبایی را کشف کردم و شکل سینمایی به آن دادم.
وی درباره میزان واقعیت و تخیل در بخش عمده‌ای از فیلم که به زندگی عاطفی سهراب می‌پردازد، این‌طور می‌گوید: این فیلم به شخصیت سهراب بسیار نزدیک بوده و فقط روایت زندگی او زاویه نگاه یک فیلمساز و خیلی از مسائل، برآمده از حقیقت است.
من با افراد بسیاری که تجربه زیستن کنار سهراب را داشتند و امروز درگذشته‌اند ساعت‌ها حرف زدم. این فیلم در واقع مکاشفه‌ای درباره سهراب است و در آن کشف و شهودی تازه شکل می‌گیرد.
لذت تماشای یک فیلم شاعرانه
اما این همه داستان «رؤیای سهراب» نیست. با اینکه اثری درباره یکی از مهم‌ترین شاعران معاصر ایران ساخته شده اما شرایط خوبی را در اکران تجربه نمی‌کند و بی‌توجهی‌ها به آن گلایه‌های فیلمسازش را در پی داشته است. قوی‌تن با انتقاد از نحوه اکران فیلمش می‌گوید: هفته گذشته و پیش از آغاز نمایش فیلم به ما اعلام کردند ۴۰ سالن در اختیار «رؤیای سهراب» قرار گرفته اما با آغاز اکران به ۱۵ سالن کاهش یافت و به‌تازگی که سینماها را رصد کردیم به هفت سالن رسیده است.
این کارگردان ادامه می‌دهد:مخاطبان این فیلم همچون افرادی هستند که پشت ویترین یک کتاب‌فروشی می‌ایستند و می‌خواهند کتاب بخرند. در واقع فیلم من به مثابه یک کتاب است و علاقه‌مندان به ادبیات سراغش می‌روند. البته همه می‌توانند به تماشای «رؤیای سهراب» بنشینند اما سال‌هاست ذائقه این مردم را به سمت دیگری برده‌اند که یک فیلمی فریبشان بدهد و فقط آن‌ها را هیجان‌زده کند تا دو ساعتی زمان بگذرد؛ اما ما نمی‌خواهیم کسی را گول بزنیم و نمی‌توانیم سهراب سپهری را به آدم دیگری تبدیل کنیم و نشان دهیم. مردم فهیم ما باید متوجه باشند تا چه زمانی قرار است با این ذائقه و سلیقه نازلی که سینماها به آن‌ها تزریق کرده زندگی کنند، در حالی که لذت را می‌توان در تماشای فیلمی شاعرانه هم پیدا کرد.به گفته قوی‌تن، مخاطبانی که باوجود مشکلات فراوان موفق به تماشای این فیلم شدند نظرات بسیارخوبی درباره آن دادند، اما اگر سالنی برای نمایش فیلم نباشد یا سینماداران آن را در زمان خوبی اکران نکنند و تنها وقت مرده و بی‌مخاطب را به فیلم اختصاص دهند و تماشاچی را سرگردان کنند، چطور می‌توان انتظار داشت این فیلم دیده شود و بفروشد؟!
حضوری موفق در جشنواره‌های خارجی
وی از مسئولانی که همواره بر حمایت از ساخت آثار فاخر تأکید دارند انتقاد می‌کند و می‌گوید: متأسفانه آن‌قدری که آقایان از علاقه به این شاعر دم می‌زنند به این فیلم شاعرانه توجهی نمی‌شود و دقیقاً در این مقطع زمانی که باید خالصانه با این فیلم همراهی کنند حضور ندارند؛ اینجاست که معلوم می‌شود اصلاً صداقتی وجود ندارد.
این فیلمساز با اشاره به اکران ناعادلانه و ضرورت پیشگیری از آن، بر نقش سازمان سینمایی تأکید می‌کند و معتقد است این سازمان باید از فیلم‌های فاخر و ارزنده‌ای که هر از گاهی ساخته می‌شود، به‌طور ویژه حمایت کند و از سینماداران بخواهد آن را درست اکران کنند و فیلمساز را بازی ندهند.
تصور کنید فیلم من را یک هفته با کم و زیاد کردن سالن بازی داده‌اند و در این یک هفته فیلم دیگری فروش خود را کرده و در نهایت فروش فیلم من را پایین و فیلم دیگر را بالا اعلام می‌کنند و البته در ارقام هم دست می‌برند؛ حال اگر مخاطب جدول فروش را ارزیابی کند می‌بیند این فیلم نفروخته و همه به سمت فیلمی هجوم می‌برند که فروش بالایی داشته، اما کسی نمی‌گوید این فیلم را در چه شرایطی قرار داده‌اند.
«رؤیای سهراب» پیش از اکران داخلی حضور در پنج جشنواره بین‌المللی را تجربه کرده و حالا این شیوه اکران تعجب کارگردانش را حسابی برانگیخته است. او در این باره می‌گوید: سه سال است این فیلم را ساخته‌ام و یک سال اخیر هم در جشنواره‌های خارجی حضور داشته و در چندین اکران، آن هم در زمان شیوع کرونا شاهد جمعیتی بودم که سالن‌ها را پر کرده بود، اما اینجا وضعیت به شکل دیگری است!
تبلیغاتی که سودی برای فیلم ندارد
وی با انتقاد از شیوه پخش تبلیغات «رؤیای سهراب» در تلویزیون، به قراردادی اشاره می‌کند که در نهایت نفعی برای فیلم نداشته است. قوی‌تن می‌گوید: تلویزیون، من را بیچاره کرد! مسئولان پخش آگهی فیلم را تأیید کردند و گفتند به این فیلم ۵ میلیارد تومان تبلیغ تخصیص داده شده و من هم تصور کردم شاید ۱۰۰باری آن را از تلویزیون پخش کنند؛ حتی از من تعهد گرفتند تبلیغات فیلم در شبکه‌های ماهواره‌ای پخش نشود اما در مجموع ۶ نوبت پخش تیزر به این فیلم اختصاص داده شد که یک نوبت آن پس از اخبار ساعت ۲۱ بود و سایر نوبت‌ها ۶ یا ۹ صبح بوده است.
قوی‌تن با ابراز ناراحتی از این نوع پخش تیزر می‌گوید: برای ۶ بار پخش، از من ۵میلیارد تومان تعهد گرفته‌اند و به جز پخش اول، سایر موارد زمان‌هایی بوده که کسی تلویزیون نمی‌بیند. متأسفانه دست ما را بستند و حمایتی هم نکردند و زمانی هم که خواستم آن را لغو کنم دیگر ممکن نبود.
حمایت مردم از فیلم فاخر
وی در پایان می‌گوید: متأسفانه بسیاری نمی‌خواهند یک فیلم سالم توسط مخاطب دیده شود و اینجاست که مردم باید خودشان پیش‌قدم شوند و اجازه ندهند اخلالگران سینما به این وضعیت دامن بزنند. مردم باید بدانند یک بار درباره شاعری فیلم ساخته شده و جنس آن دراساس با فیلم‌های کمدی و... فرق دارد و نباید این تولیدات را از دست داد زیرا همیشه ساخته نمی‌شود و فرصت دیده شدنشان وجود ندارد.
خبرنگار: صبا کریمی
انتهای پیام/
نظر شما