به گزارش قدس آنلاین، محسن فنودی افزود:البته فرسایش بادی سطح بیشتری از عرصه های بیابانی استان را تحت تاثیر قرار داده است که رقم آن به ۲ میلیون و ۴۷۰ هزار هکتار می رسد و سطح یک میلیون و ۲۵۵ هزار و ۷۴۹ هکتاری کانونهای بحرانی در حقیقت همان بخش آسیب زا و خسارت آفرین کانونهای استان است.

وی ادامه داد: طبق آخرین بازنگری انجام شده در شناسایی کانونهای بحرانی فرسایش بادی، این کانونها در سطح ۲۲ شهرستان بیابانی واقع است و افزایش تعداد شهرستان‌های دارای کانون فرسایش عمدتا به دلیل منفک شدن بعضی شهرستانها از شهرستان‌های بزرگتر است اما نکته مهم سرعت رشد و توسعه این کانونهاست.

مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان رضوی در خصوص میزان و سرعت رشد سالانه کانونهای بحرانی فرسایش بادی استان گفت: بر اساس شناسایی کانون‌های بحرانی فرسایش بادی در سال ۱۳۸۹ سطح کانونهای استان ۵۶۷ هزار هکتار در ۱۵ شهرستان بوده است.

فنودی افزود: عوامل موثر بر ایجاد و افزایش کانونهای بحرانی فرسایش بادی در ۲ گروه عوامل طبیعی مانند خشکسالی‌ها ، گرمایش کره زمین ، تغییرات اقلیمی و عوامل انسانی شامل رشد جمعیت انسانی و به تبع آن افزایش دام در مراتع، تخریب اراضی ملی با عناوین واگذاری های متعدد برای بخش صنعت، کشاورزی و بهره برداری بی رویه معادن قابل تقسیم بندی است.

وی ادامه داد: کانون های زیر تاثیر فرسایش بادی شامل سه بخش مناطق بحرانی (مناطق مولد ریزگرد و غبار)، مناطق انتقال و مناطق میزبان غبار و ریزگرد است بنابراین مناطق بحرانی و مدیریت آنها به منظور جلوگیری از تولید غبار و گرد از اهمیت و اولویت بیشتری برخوردار است.

انتهای پیام

منبع: ایرنا