به گزارش قدس آنلاین، سپند امیرسلیمانی  در توضیح تاثیر پدرش بر بازیگری او بیان کرد: هنوز آدم هایی هستند که در اینستاگرام من می نویسند که «برو پی کارت اگر پدرت بازیگر نبود که بازیگر نمی شدی».

بازیگر مجموعه نمایشی قهوهٔ تلخ (مهران مدیری ۱۳۹۱–۱۳۸۹) ادامه داد: ۳۰ سال است که دارم بازی می کنم و امروز به این حرف ها و کامنت ها می خندم. اوایل به من برمی خورد چون خودم به بازیگری آمده و تست داده و بازی کرده بودم و آقای ابوالحسن داوودی برای نان، عشق، موتور هزار (۱۳۸۰) از من تست گرفته بود.

وی افزود: همین که به جمشید مشایخی بگویی عمو اتفاق بزرگی است و من این شانس را داشتم که جای زخم بازی کودکی من با آقای مشایخی روی دستم مانده است. این که با علی حاتمی و اهالی صاحب نام موسیقی بزرگ شوی شانس منحصربه فردی است. من با انوشیران روحانی و محمد نوری ساز زده ام و اینها اثر پدرم بر زندگی من است.

بازیگر فیلم سینمایی اخراجی‌ها (مسعود ده‌نمکی ۱۳۸۵) در پاسخ به این پرسش که نقش پدرش در ورود به دنیای سینما را چه می داند، گفت: پدرم برای این که کار کنم هیچ نقش نداشته اما از نظری پدرم را دخیل می دانم که شناخت آدم ها را تسهیل کرده است؛ مثلا برای اولین نقشم این شناخت بوده که باعث شده آقای داوودی بگوید برای فیلم جدید دنبال بازیگری ام و بیا تست بده، چون داوودی دوست خانوادگی ما بود؛ البته قبل از نان، عشق و موتور هزار سال ۱۳۶۵ یک تله تئاتر برای ایشان بازی کرده بودم. تئاتری در کنار آقای داوود رشیدی و خانم جملیه شیخی.

امیرسلمیانی تصریح کرد: ولی این که یک نفر ثابت کند سعید امیرسلیمانی پسرش را به کاری معرفی کرده است، من همین لحظه کارم را کنار می گذارم.

بازیگر سریال تلویزیونی خروس (سعید آقاخانی ۱۳۹۲) در پاسخ به این سوال که پس قبول ندارد که پدرش نقش مثبتی در کارهایی که حضور داشته است دارد، خاطرنشان کرد: این نسبت خانوادگی بیشتر جلویم را گرفته است چون اگر کسی از کمند و پدرم خوشش نمی آمد به من هم کار نمی داد. بسیار پیش آمده است که گفته اند از آن دو نفر (کمند و پدرم) خوشمان نمی آید و این هم مانند آنهاست پس سراغش نرویم.

امیرسلیمانی تاکید کرد: نکته این است که هیچکس تا امروز نگفته است که به خاطر پدرت به تو کار می دهم.

وی افزود: بیژن سی سال است که بدون وقفه درحال بازی کردن است و ده برابر پدرش کار کرده و می کند.

بازیگر فیلم سینمایی هزارپا (ابوالحسن داوودی ۱۳۹۷) اظهار داشت: منکر اثر پدرم نیستم. پولاد کیمیایی که با پدرش وارد سینما شد یا باران کوثری که با مادرش به سینما ورود کرد اگر بی استعداد بودند کسی به آنها کار نمی داد. پس فرقی ندارد چگونه شروع کرده اند. شروع کردن مهم نیست. مگر کم بوده اند کسانی که پدر و مادرشان بازیگر بوده اند و کار کرده اند و نشده است. قضیه ادامه دادن است.

این بازیگر یادآور شد: تاثیر پدرم در قلب من است و در کارم نیست. چند سال است که من را می شناسید؟ از اول من را پسرِ امیرسلیمانی صدا کرده اید یا سپند امیرسلیمانی؟

بازیگر فیلم سینمایی خوب، بد، جلف (پیمان قاسم خانی۱۳۹۴) بیان کرد: ببینید کسانی که با من کار کردند اصلا با پدرم کار نکرده بودند (کسانی چون مهران مدیری یا پریسا بخت آور و...) یا مثلا ابوالحسن داوودی تازه چهار سال پیش با پدرم کار کرد. روابطی که باعث می شد با افراد سینمایی غریبه نباشم از پدرم بوده است منکر این نیستم ولی مسیری را شروع کردم که خودم آن را ساخته ام.

امیرسلیمانی گفت: ما (من و بیژن بنفشه خواه) برای رسیدن به این جا جان کندیم. از خانه جدا شدیم و تنها زندگی و کار کردیم و پول درآوردیم و از این کار به سر کار دیگری رفتیم؛ موارد متعددی را اشتباه کردیم تا در موقعیت امروزمان هستیم. محیط کار بازیگری و هنر جایی است که هیچ کس نمی تواند هیچ کس را به زور نگه دارد. اصلا شدنی نیست. افتخار می کنم پسر پدرم و برادر کمند هستم ولی تمام سالهایی که در این مسیر راه رفتم با پاهای خودم راه رفتم. اگر کسی ادعای دیگری دارد بیاید بنشیند صحبت کنیم.