روزی که نام علی خطیر به عنوان گزینه جانشینی حجت کریمی مطرح شد،یکی از مدیران عامل باشگاه لیگ برتری که با او رفاقتی دیرینه داشت،در یک جمله به من گفت:عمر همکاری او با جواد نکونام طولانی نخواهد بود!در برابر این جمله به راوی گفتم بعید است!مگر امکان دارد،که او حرفم را قطع کرد و گفت:زمان همه چیز را مشخص می کند!
چهل و چهار روز از حضور علی خطیر در استقلال می‌گذرد و انگار پیش بینی تلخ آن فرد درباره همکاری خطیر و نکونام نزدیک به واقعیت بوده،هرچند هنوز داستان به بخش غم انگیز خود نرسیده اما اگر این شرایط تداوم پیدا کند ممکن است کار به جای باریک کشیده شود اما سؤال مهم اینجاست که بازنده این کشمکش‌ها کیست؟!
بله درست حدس زدید، بازنده این جدال استقلال و بعد از آن هواداران استقلال هستند! استقلال گرفتار یک لجبازی کودکانه شده است پدیده‌ای که می‌تواند به نابودی استقلال ختم شود. اصرار جواد نکونام برای جذب بازیکنان مورد علاقه‌اش برای تقویت تیم به هیچ عنوان غیرمنطقی نیست اما پافشاری مدیریت و مخالفت با انتخاب‌های نکونام نکته مبهم ماجراست!
استقلال امروز نه تنها نسبت به فصل قبل تقویت نشده بلکه در خطوط مختلف دچار کمبودهای بزرگی شده و می بایست به جای مهره‌های جدا شده نفرات جدید جذب می‌شدند تا خلایی در ترکیب استقلال حس نشود اما نه تنها دغدغه‌های کادرفنی برطرف نشد بلکه بازیکنان مورد نیاز نکونام یکی پس از دیگری به مقصد تیم‌های دیگر از استقلال فاصله گرفتند تا دست نکونام بسته بماند.
حالا خطیر مانده و یک دنیا سوال بی پاسخ!کسی که قرار بود در قامت قهرمان وارد گود شود،حالا به ضد قهرمان داستان تبدیل شده و هواداران این وضعیت را به هیچ وجه برنمی‌تابند و بسیاری از آنها معتقدند اگر استقلال در بازی‌های پیش رو ناکام ظاهر شود،مقصر اول و آخر این اتفاق علی خطیر خواهد بود!
تحلیلی که بر اساس واقعیت موجود کاملا درست است چون او با معادلات غلط استقلال را به یک تیم معمولی و بی خطر تبدیل کرده در حالی که می‌توانست با جذب نفرات مورد نیاز سرمربی اتفاقات شیرینی را برای هواداران رقم بزند و از نکونام توقع کسب نتیجه داشته باشد اما حالا قطعا نمیتواند توقع داشته باشد بلکه باید به میلیون‌ها هوادار بابت این عملکرد ضعیف پاسخگو باشد! البته اگر اعتقادی به پاسخگویی داشته باشد!
نظر شما