به گزارش روابط عمومی دانشگاه آزاد اسلامی، محمدمهدی طهرانچی افزود: غرب تلاش فراوان کرده تا در شاکله اجتماعی جامعه ما تغییر ایجاد کند و حرکت در ریل تبرّج شتابان باشد. انسان دارای چهار نوع قوه عاقله، واهمه، غضب و شهوت است، در دو دهه اخیر مبتنی بر گسترش فضای مجازی، قوه واهمه، غضبیه و شهویه به فوران در آمده و سعی بر این است که قوه عاقله کمتر و ضعیف‌تر شود.

وی یادآور شد: مقام معظم رهبری فرمودند رسالت دانشگاه تربیت قوه عاقله کشور است و این قوه، غضب و شهوت و وهم را به تعادل می‌آورد. دانشگاه از این رسالت خود غفلت کرده است، چرا که می‌بینیم سیل شتابان تبرّج در بین دانشجویان افزون تر شده است. کشف حجاب، تغییر در خلقت الهی و دست بردن در صورت و چهره و...، مظهری از تبرّج است. اما سوال این است که با این جلوه‌های متغیر چگونه باید برخورد کرد؟ آثار و پیامدی یا علت و معلولی؟.

عضو هیئت امنای دانشگاه آزاد اسلامی با بیان اینکه برخورد با مسائل اجتماعی باید علت و معلولی باشد، گفت: گزاره‌های جوان با گزاره‌های حکمرانی و حاکمیت به تعارض رسیده است. منشاء تعارض القای رسانه غرب و جابه‌جا شدن محیط نزدیک و دور است. محیط نزدیک، محیطی است که انسان از آن تأثیر می‌پذیرد، نزدیکی این محیط دیگر مربوط به فاصله نیست، گاهی پدر و مادر جوان در خانه، محیط نزدیک او نیستند و یک هنرپیشه در کشور دیگر می‌تواند محیط نزدیک و اثرگذار بر جوان باشد. فضای مجازی، محیط نزدیک و دور را عوض کرده است؛ با این جابه‌جایی، گزاره القایی غرب به جوان، موثر شده است. البته علم که از غرب به صورت نقلی که در اختیار جوان قرار می‌دهیم، هم به نوعی القای گزاره‌های غرب از محیط نزدیک است.

وی ادامه داد: بحث حجاب، جنگ گزاره‌هاست و پرچم این جنگ، پوشش است. در فرانسه زمانی که می‌گویند می‌خواهند جامعه آن ها سکولار و بی‌دین باشد، حجاب در مدارس را ممنوع می‌کنند، نمی‌گویند نماز نخوانید یا روزه نگیرید بلکه می‌گویند حجاب نداشته باشید، چرا که حجاب پرچم این جنگ است. پس دعوای ما با غرب در پوشش عمیق‌تر است، برخی تصور می‌کنند پوشش در ردیف سایر امور است در حالی که پوشش امروز پرچم و جلوه جنگ گزاره‌هاست.

رئیس دانشگاه آزاد اسلامی با بیان اینکه نیازمند مدلی هستیم تا بدانیم چگونه بی‌نظمی تبدیل به قاعده می‌شود؟ گفت: قرآن کتاب هدایت است و در آن تبیین، تفسیر، تصریف و تمثیل‌های فراوانی بیان شده است. خداوند متعال در قرآن کریم برای تمثیل از مثال زدن پشه برای درک مفاهیم و هدایت انسان استفاده کرده، روشی دارد که برای فهم گزارهای رفتاری، انسانی و اجتماعی گزاره طبیعی را مثال می‌زدند، آیات تمثیلی به درک پدیده اجتماعی کمک می‌کند، خداوند در آیه ۳۹ سوره نور می‌فرماید «وَالَّذِینَ کَفَرُوا أَعْمَالُهُمْ کَسَرَابٍ بِقِیعَةٍ یَحْسَبُهُ الظَّمْآنُ مَاءً حَتَّی إِذَا جَاءَهُ لَمْ یَجِدْهُ شَیْئًا ...» یعنی فیزیکدان باید سراب را بفهمد، توصیف و درک دقیق کرده و برای فهم اعمال کفار تمثیل کند. هرچه دقیق‌تر این پدیده را بشناسیم، عمل کفار را هم دقیق‌تر متوجه می‌شویم.

طهرانچی در پایان گفت: خداوند در آیه ۴۱ سوره عنکبوت می‌فرماید «مَثَلُ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْلِیَاءَ کَمَثَلِ الْعَنْکَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَیْتًا وَإِنَّ أَوْهَنَ الْبُیُوتِ لَبَیْتُ الْعَنْکَبُوتِ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ» در این آیه شریفه از عنکبوت مثال زده شده که خانه‌ای می‌سازد که سست است. هرچه دقیق‌تر خانه عنکبوت را درک کنیم، می‌توانیم دقیق‌تر مثال انسان‌هایی که غیر از خدا برای خود اولیا می‌سازند را درک کنیم. این روش قرآن بیان پدیده‌های طبیعی برای درک مفاهیم انسانی و اجتماعی است.