به گزارش قدس آنلاین به نقل از تسنیم، سفارت فرانسه در ارمنستان خبر روزنامه فیگارو مبنی بر آماده شدن پاریس برای ارائه قطعنامه علیه آذربایجان به شورای امنیت سازمان ملل متحد به دلیل اوضاع قره‌باغ را تأیید و یا تکذیب نکرد.
در عوض، سفارت به خبرنگاران توصیه کرد که مصاحبه امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه با روزنامه لوپوینت در ۲۴ اوت را بخوانند.
مکرون در آن مصاحبه درباره وضعیت قره‌باغ گفت: «اکنون زمان دیپلماسی نیست و پاریس باید به تلاش‌های خود برای ارسال کالاهای بشردوستانه به قره‌باغ ادامه دهد.»
رسانه‌های ارمنی می‌نویسند علیرغم اصرار خبرنگار روزنامه لوپوینت، مکرون از کلمه «نسل‌کشی» در مورد وضعیت قره‌باغ استفاده نکرد و اظهار داشت:«من از این اصطلاح این‌قدر عجولانه استفاده نمی‌کنم. به دلیل بسته شدن کریدور لاچین، وضعیت انسانی غیرقابل قبولی به وجود آمده است. ما همیشه این را گفته‌ایم و از حاکمیت مردم حمایت می‌کنیم. موضوع قره‌باغ کوهستانی نیز از نظر برابری مردم موضوع پیچیده‌ای است. من با اکثر طرفداران تندرو در این موضوع مخالفم. امروز ما هر کاری را انجام می‌دهیم تا توافقی بین ارمنستان و آذربایجان به دست آوریم که صلحی مستحکم و همچنین حفاظت از مردم و فرهنگ‌ها را فراهم کند. چنین معاهده صلح ضروری است، اما باید بر اساس قوانین بین‌المللی باشد.»
فیگارو نگفت چه زمانی چنین پیش‌نویس قطعنامه‌ای از طرف فرانسه ارائه خواهد شد.
در این گزارش آمده است که در آخرین نشست اضطراری شورای امنیت سازمان ملل که به ابتکار ارمنستان برگزار شد، هیچ قطعنامه‌ای علیه آذربایجان تصویب نشد. اما وزارت امور خارجه ارمنستان اعلام کرد که به تلاش‌های خود در راستای محکومیت آذربایجان ادامه خواهد داد.
وزارت امور خارجه جمهوری آذربایجان پس از نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد بیانیه‌ای صادر کرد.
در این بیانیه آمده است:«تلاش ارمنستان برای استفاده مجدد از شورای امنیت سازمان ملل برای کمپین باج‌خواهی خود شکست خورده است».
نیکول پاشینیان نخست‌وزیر ارمنستان در جلسه دولت در ۲۴ اوت گفت: ۴۰۰ تن محموله بشردوستانه ارسال شده از ارمنستان به قره‌باغ همچنان در ورودی کریدور لاچین باقی مانده است و وضعیت انسانی در قره‌باغ همچنان متشنج است.
پاشینیان همچنین گفت که بر اساس اطلاعات موثقی که به وی ارائه شده، برنامه‌هایی برای افتتاح یک‌جانبه کریدور لاچین در حال آماده‌سازی است.
به گفته وی، آذربایجان روی پروژه اجازه خروج مردم ارمنی از قره‌باغ و ممنوعیت ورود به قره‌باغ کار می‌کند.
پاشینیان مدعی شد که به دلیل بسته شدن کریدور لاچین از دسامبر گذشته، ۵ هزار نفر از ساکنان قره‌باغ اکنون در ارمنستان هستند.
وی همچنین گفت که ۳۰ هزار ارمنی دیگر به دلیل عدم اجرای بند ۷ بیانیه سه‌جانبه ۹ نوامبر ۲۰۲۰ توسط آذربایجان در ارمنستان باقی مانده‌اند.
پاشینیان بار دیگر مدعی شد که هدف باکو از عدم اجرای بند ۷ بیانیه، پاکسازی قره‌باغ از وجود ارامنه است.
در بند ۷ سند مذکور آمده است که آوارگان داخلی باید تحت نظارت کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل به قره‌باغ و مناطق اطراف بازگردانده شوند.
پاشینیان همچنین گفت که «طبق اطلاعاتی که ما داریم، باکو به بهانه‌های مختلف به طور مداوم سعی در جلوگیری از گفتگو با خانکندی دارد و ارامنه قره‌باغ را مقصر می‌داند.»
هم ارمنستان و هم رژیم جدایی‌طلب در قره‌باغ کوهستانی اعلام کرده‌اند که آذربایجان از دسامبر ۲۰۲۲ قره‌باغ کوهستانی را محاصره کرده است و در نتیجه، کمبود غذا، دارو و انرژی به همراه دارد.
باکو ادعاهایی مبنی بر اینکه قره‌باغ در محاصره قرار دارد را قاطعانه رد می‌کند.
طرف آذربایجانی ایجاد پاسگاه مرزی در رودخانه هاکاری در مرز با ارمنستان را حق حاکمیتی خود و مطابق با موازین بین‌المللی عنوان می‌کند.
مقامات آذربایجانی می‌گویند که هدف اصلی این پست جلوگیری از ورود سلاح و سایر کالاهای غیرقانونی به قره‌باغ است.
همچنین گزارش شده که جمعیت ارمنی قره‌باغ از این پست برای رفت‌وآمد به ارمنستان استفاده می‌کنند.
آذربایجان پیشنهاد استفاده از جاده آغدام و فضولی-شوشا را برای رساندن کالاهای بشردوستانه به قره‌باغ داد. مقامات اروپایی از این پیشنهاد آذربایجان به عنوان گزینه جایگزین حمایت کردند.
اما رهبران قره‌باغ پیشنهاد آوردن کمک‌های بشردوستانه از آغدام را رد کردند و راه آغدام در منطقه عسگران را با بلوک‌های سیمانی بستند.
لازم به ذکر است که مناقشه قره‌باغ در سال‌های مختلف باعث درگیری بین آذربایجان و ارمنستان شده است.
قبل از توافق آتش‌بس در سال ۱۹۹۴، آذربایجان کنترل منطقه قره‌باغ و ۷ منطقه اطراف آن را از دست داد. اما در سال ۲۰۲۰، در نتیجه جنگ ۴۴ روزه قره‌باغ، آذربایجان کنترل بخشی از قره‌باغ و ۷ ناحیه اطراف آن را به دست گرفت.
با توافق مشترک سران آذربایجان، ارمنستان و روسیه، نیروهای حافظ صلح روسی در کریدور لاچین و در خط تماس قره‌باغ مستقر شدند. اما توافقنامه صلح بین طرفین امضا نشده است.
هر از چند گاهی گزارش‌هایی از نقض آتش‌بس به گوش می‌رسد. بنابراین طرفین قاعدتاً یکدیگر را مقصر می‌دانند.
نظر شما