به گزارش قدس خراسان، وارد پایانه مسافربری مشهد شده و با تعداد زیادی از مسافران سرگردان روبه‌رو می‌شوم. زن و مرد، پیر و جوان با لباس‌ها و گویش‌های مختلف دنبال بلیت اتوبوس هستند.

عده‌ای با ساک‌های مسافرتی در به در از همه آژانس‌های مسافرتی پیگیر یک بلیت برای تهران هستند و در میان این همهمه‌ها و چه کنیم چه کنیم‌های مسافران، هر از گاهی یکی با صدای بلند می‌گوید: مهران مهران!
زن و مرد جوانی با دو فرزند خردسال و یک ساک مسافرتی وسط سالن، سرگردان ایستاده‌اند. آن‌ها که برای مراسم ختم یکی از نزدیکان خود هفته گذشته به مشهد آمده بودند، حالا برای برگشت مشکل دارند. مرد مضطرب‌تر از آن است که بشود با او صحبت کرد؛ اما زن که فکر می‌کند ما هم دنبال بلیت هستیم، با ناراحتی می‌گوید: از دیروز عصر اینجاییم؛ اما نتوانسته‌ایم بلیت تهیه کنیم. تا شب منتظر می‌شویم و اگر باز هم پیدا نشد، مجبوریم با سواری برویم.

از او می‌پرسم قیمت سواری‌ها چقدر است؟ می‌گوید هر نفر یک میلیون تومان! مرد جوان و مضطرب که نگران تمام شدن مرخصی‌اش از محل کار است، همان طور که بچه را از بغل همسرش می‌گیرد، با طعنه می‌گوید: حالا که بلیت نیست، سواری‌ها با سوءاستفاده قیمت‌های خود را بیشتر از دو برابر افزایش داده‌اند.

کمی آن طرف‌تر زنی میانسال حدود ۵۵ ساله با تلفن صحبت می‌کند و می‌گوید: «نه، نیست باور کن؛ از صبح در پایانه هستم. خودروهای سواری هم پول زیادی می‌گیرند. این طور که بقیه مسافرها می‌گویند بیشتر اتوبوس‌ها را گذاشته‌اند برای مهران. امیدوارم امام رضا(ع) خودش کاری بکند تا بتوانم زودتر برگردم. مراقب بچه‌ها باش تا برگردم».

گشتی در سالن شلوغ پایانه می‌زنم. دو مرد نسبتاً مسن با لباس‌های محلی ترکمنی ایستاده‌اند و می‌گویند از دیروز دنبال یک بلیت برای برگشت به گرگان هستند؛ اما هنوز نتوانسته‌اند پیدا کنند.

یک نفر دیگر از دلال‌بازی برای بلیت اتوبوس می‌گوید و اظهار می‌کند: عده‌ای اینجا هستند به محض اینکه اتوبوسی پیدا شود که جای خالی داشته باشد، می‌خرند و با درصدی افزایش به مردم می‌فروشند.

زنی دیگر می‌گوید: از صبح با دخترم و دو نوه کوچکم در پایانه هستیم. در سامانه ۷۲۴ هم که گفتند، نام‌نویسی کردیم؛ اما ظرفیت‌ها تا هفته بعد تکمیل است. مشخصاتمان را ثبت کرده‌ایم تا اگر ظرفیت خالی پیدا شد، در اولویت قرار بگیریم که البته بعضی از مسافران می‌گویند بی‌فایده است.

در حال گفت‌وگو هستیم که سروصدای مرد جوانی نظرمان را جلب می‌کند. او که در حال صحبت با تلفن است، گویا می‌خواهد صاحبکارش را متقاعد کند که بلیت برای کرج نیست!

بالای هر کدام از شرکت‌های مسافربری تابلو لیست انتظار است؛ اما وقتی مراجعه می‌کنیم تا در این لیست انتظار ناممان را بنویسند، با جواب سربالا مواجه می‌شویم.

از هر سه مسافر که دنبال بلیت هستند، دو نفر می‌خواهند به تهران بروند؛ اما بلیت نیست. یک نفر از مسافران وقتی سرگردانی‌مان را می‌بیند، ما را به سمت افرادی با جلیقه‌های نارنجی راهنمایی می‌کند و می‌گوید: آن‌ها مأموران اداره راهداری هستند. شاید بتوانند کمک کنند. مرد لباس نارنجی اما همان ابتدا وقتی از او می‌پرسیم اگر در سامانه ۷۲۴ نام‌نویسی کنیم، آیا امیدی هست که بلیت پیدا شود، آب پاکی را روی دستمان می‌ریزد و می‌گوید: این سامانه هیچ کار نمی‌تواند انجام دهد. فقط زمانی که لیستی باز می‌شود و مثلاً۶۰نفر متقاضی وجود دارد، اما برای ۴۰ نفر جا باشد، شما اگر نام‌نویسی کرده باشید، در اولویت هستید.  

او البته حرف‌های مسافرانی را که می‌گویند سه روز است دنبال بلیت هستند، قبول نمی‌کند و شاید انتظار دارد اگر کسی دنبال بلیت است، حتماً در سالن پایانه بماند و حتی برای خوردن غذا هم از سالن خارج نشود.

وقتی به مرد جلیقه نارنجی می‌گویم الان یک نفر از مسافران گفت از آژانس‌های مسافرتی شنیده تا اواسط هفته بعد لیستی برای تهران باز نمی‌شود و همه ظرفیت‌ها تکمیل است، در پاسخم می‌گوید: خیلی از این افراد که این حرف‌ها را می‌گویند، مسافر نیستند. آن‌ها مسافرکش‌های شخصی هستند که می‌خواهند افراد را ناامید کنند تا خودشان به سود برسند. سپس همان طور که می‌خندد اشاره‌ای به جلیقه نارنجی‌اش می‌کند و می‌گوید: شما حرف ما کت قرمزها را گوش کنید.

در میان مسافران با افرادی برخورد می‌کنیم که نه دل منتظر ماندن در پایانه را دارند و نه پول خودروهای شخصی برای رسیدن به شهرشان را. برخی هم از امنیت این خودروها چندان اطمینان ندارند.

یکی از مسافران می‌گوید: امروز صبح چند نفر که از دیروز اینجا بوده و بلیت تهران را پیدا نکرده بودند، با هزار زحمت و مشکل توانستند در اتوبوس مشهد به تبریز جا پیدا کنند تا از این طریق خود را به شهرشان برسانند.

نیمی از اتوبوس‌ها به مسافران اربعین اختصاص یافته است

وقتی موارد را با مدیر کل راهداری و حمل و نقل جاده‌ای خراسان رضوی در میان می‌گذارم، می‌گوید: وقتی یک سوم تا نیمی از اتوبوس‌ها را به خاطر تقاضای بالا به مسافران اربعین برای رسیدن به مرز عراق اختصاص داده‌ایم، طبیعی است برای شهرهای دیگر کمبود پیش بیاید.

جعفر شهامت با بیان اینکه مسافرانی که از شهرهای دیگر به مشهد آمده‌اند باید پیش‌بینی این موضوع را می‌کردند و موقع آمدن، بلیت برگشتشان را نیز تهیه می‌کردند، ادامه می‌دهد: بخشی از این مسافرها با قطار به مشهد آمده‌اند و حالا چون بلیت قطار برای برگشتشان وجود ندارد به پایانه آمده‌اند.

وی متذکر می‌شود: از طرفی اتوبوس‌هایی که از شهرهای دیگر مسافر به مشهد آورده‌اند، برنگشته‌اند و از همان شهرهای مبدأ مسافران را به سمت مرز عراق می‌برند. در چنین شرایطی ما نمی‌توانیم کاری انجام دهیم.

مدیر کل راهداری و حمل و نقل جاده‌ای خراسان رضوی در خصوص مسافرکش‌های شخصی که این روزها در سایه نبود بلیت اتوبوس، نرخ‌های خود را تا دو برابر و حتی بیشتر افزایش داده‌اند، می‌گوید: این خودروها تحت نظارت هیچ ارگانی نیستند و محیط پایانه هم طوری نیست که بتوان حضورشان را کنترل یا محدود کرد.

برای آن گروه از مردم که مجبور شدند به خاطر موضوع مهم یا اتفاقی ناخواسته به مشهد بیایند و حالا با مشکل تهیه بلیت مواجه شده‌اند، هیچ توصیه‌ای نمی‌توان داشت؛ اما آنچه ضروری به نظر می‌رسد تقویت ناوگان در ایام پیک مسافر، فراهم کردن شرایط اسکان موقت برای در راه ماندگان و چاره‌اندیشی برای موارد غیرقابل پیش‌بینی توسط مسئولان است. آقایان مسئول از الان به فکر بازگشت زائران حرم مطهر رضوی پس از دهه پایانی صفر باشید و اجاره ندهید هیچ‌کس با خاطره ناخوش از شهر امام هشتم(ع) برود.

خبرنگار: معصومه مومنیان