سجاد اعیانی کارشناس حوزه سیاست‌گذاری در  گفت و گو با خبرنگار قدس اعلام کرد: یکی از بهترین راهکارها برای مبارزه با تحریم ها، صادرات بنزین است. متقاضیان بنزین بدلیل گستردگی و پراکندگی به راحتی قابل شناسایی و تحریم نیستند. ایران دارای 16 کشور همسایه با مرز  آبی و خاکی است بنابراین امکان صادرات بنزین از طریق کامیون ها، خودروها، خط لوله‌ها ، کشتی های کوچک و بزرگ به کشورهای همسایه وجود دارد.

وی ادامه داد: بنزین یک محصول پرمصرف است که به دست مصرف کننده نهایی می‌رسد و دیگر لازم نیست به دنبال پالایشگاه برای فروش آن باشیم. پالایشگاه هایی که نفت خام ایران را می‌خرند تعدادشان محدود است و به سادگی شناسایی می‌شوند اما بنزین و فرآورده های نفت خام را می‌توان به مشتریان گوناگون در تمام نقاط کره خاکی فروخت.

مهم‌ترین مزیت صادرات بنزین  سهولت نقل و انتقالات مالی

این کارشناس حوزه سیاست‌گذاری؛ مهم‌ترین مزیت صادرات بنزین را نقل و انتقالات مالی عنوان کرد و گفت: محموله‌های نفت خام در مقیاس میلیون بشکه است و با کشتی‌های بزرگ حمل می‌‌شود بنابراین امکان رصد نفت‌کش‌های حامل نفت ایران و رصد تراکنش‌های چند میلیون دلاری برای تحریم کنندگان فراهم است. به دلیل تحریم‌های بانکی، انتقال وجه حاصل از فروش نفت خام  با مشکلاتی همراه می‌‌شود اما فروش بنزین این مشکلات را ندارد.

وی گفت: صادرات بنزین تعداد مشتریان و تعداد تراکنش‌های مالی را افزایش می‌دهد و همکاری مالی با ایران به سادگی شکل می‌گیرد. انتقال وجه های کوچک را می‌ توان به راحتی از طریق چمدانی و یا صرافی ها نیز انجام داد و قابل رصد نیستند. با افزایش تعداد مشتریان و تعداد تراکنش ها ، تحریم کنندگان قادر به تحریم این تعداد بیشمار نیستند و اثرگذاری تحریم ها کاهش می‌ابد. همچنین با افزایش تعداد شرکای تجاری، حامیان ایران در عرصه بین المللی بیشتر خواهند شد و با این حمایت می‌توان حتی مبادلات بزرگ را نیز بدون واهمه انجام داد.

بیشتر بودن امکان فروش بنزین یا دورزدن تحریم برای ایران

اعیانی افزود: تنوع روش‌ها و مسیرهایی که برای فروش بنزین وجود دارد، بیشتر است. این باعث می‌‌شود امکان رصد کمتر باشد و امکان فروش یا دورزدن تحریم برای ایران بیشتر شود.

وی ادامه داد: تولید روزانه بنزین ۱۱۵ میلیون لیتر است و در تمام حوزه‌های بنزین سازی و تولید کاتالیست از شرکت‌های دانش بنیان ایرانی استفاده شده و ۸۵ تا ۹۰ درصد تجهیزات در داخل کشور تولید می‌‌شود. پس باید از این ظرفیت ها برای شکستن سد تحریم ها استفاده کنیم.

این کارشناس حوزه سیاست‌گذاری در رابطه با موانع صادرات بنزین گفت: خودروسازان داخلی باعث شده اند که مصرف بنزین در کشور به حدی برسد که حتی این میزان از تولید نیز کفاف مصرف داخلی را نمی‌دهد و به ناچار باید حتی بنزین را نیز وارد کنیم. کشور ما می‌توانست روزانه پنجاه میلیون لیتر بنزین صادر کند اما اکنون باید به دنبال خرید بنزین باشیم.

وی افزود: خودروسازی در ایران زیان‌ده است، هوا را آلوده می‌کند، جان سرنشینان را تهدید می‌کند و روزانه پنجاه میلیون لیتر بنزین را هدر می‌دهد.

خسارت خودروسازها به بنزین بیشتر از مجموع درآمدهای نفتی

به گفته وی، اگر به جای هدر دادن می‌توانستیم این پنجاه میلیون لیتر بنزین را صادر کنیم؛ سالانه پانزده می‌لیارد دلار ارزآوری داشتیم. در سال 99 صادرات بنزین به عدد سه می‌لیارد دلار رسید و طبق اذعان معاون اول رئیس جمهور وقت صادرات نفت خام مجموعا در یازده ماهه همان سال 4.3 می‌لیارد دلار بوده است. با توجه به لایحه بودجه 1403 ، نه تنها درآمد دلاری صادرات بنزین از بین رفته است بلکه باید برای واردات بنزین مبلغ 5 میلیارد دلار هزینه کنیم. خودروهای ما استاندارد نیست و دو برابر خودروهای استاندارد مصرف می‌کند؛ خسارتی که خودروسازها به بنزین ایران وارد می‌کنند از مجموع درآمدهای نفتی ایران هم بیشتر شده است. خسارت های دیگر نیز به بخش های دیگر وارد می‌کنند که خود بهتر می‌دانید.  

این کارشناس حوزه سیاست گذاری در پایان افزود: یکی از راهکارهایی که ایران می‌تواند در جنگ اقتصادی اتخاذ کند رفتن به سمت صادرات فرآورده های نفت خام است؛ به خصوص بنزین که در کشورهای اطراف نیز مشتریان فراوانی دارد ولی متاسفانه خودروسازان مسیر ایران را برای خودکفایی در تولید و مصرف بنزین و صادرات بنزین سد کرده اند.