بلندی‌های جولان برای اسرائیل اهمیت بسیار ویژه ای دارد. این مناطق به دلیل ارتفاعی که دارد نسبت به مناطق اطراف خود اشراف دارد و می‌توانند تمام تحرکات خودی و غیر خودی را تحت نظر داشته باشد؛ بر همین اساس ارتفاعات جولان به سه نقطه پایتخت و داخل سوریه، شمال فلسطین اشغالی و همچنین مناطقی از لبنان اشراف دارد.

با توجه به اینکه منطقه جولان اشغالی، بخشی از استان «القنیطره» در جنوب غرب سوریه است، متاسفانه رژیم صهیونیستی توانست در جنگ شش روزه در سال 1967 بخش بزرگی از این منطقه را به اشغال خود و در نهایت در 14 دسامبر 1981 به صورت غیر قانونی بخشی از آن را ضمیمه فلسطین اشغالی نماید. هرچند که ارتش سوریه برای باز پس گیری این منطقه  در سال ۱۹۷۳، دست به عملیات زد، اما توانست تنها بخشی از آن را با امضای توافقنامه جداسازی نیروها در سال ۱۹۷۴، آزاد نماید.

اما در طی هفته های اخیر با توجه به گذشت بیش از چهار ماه از عملیات طوفان الاقصی، محور مقاومت و کشورهای حامی مردم فلسطین متوجه شدند رژیم صهیونیستی قصد اجرای آتش بس دائم در نوار غزه را ندارد و  این به معنای ادامه جنگ خواهد بود. مقامات تل آویو به خصوص نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل به دنبال کسب دست آورد بزرگ از میدان نبرد با حماس هستند اما تا به امروز هیچ نتیجه ای در عرصه میدان و حتی دیپلماسی کسب نکرده اند.  همین مسئله سبب شده است رژیم صهیونیستی در ماه های گذشته فشارهای خود را در مناطق غزه و رفح افزایش دهد تا شاید با گرفتن تلفات سنگین مقاومت فلسطین را به تسلیم وادار نماید.

در این بین اتفاقاتی که  طی روزهای گذشته در منطقه جولان اشغالی به خصوص شلیک سه موشک از حوض الیرموک به سمت تل الفرس  انجام شد نگرانی هایی برای سران صهیونیست ایجاد کرد و از سوی دیگر خسارت سنگینی برای ارتش اسرائیل به همراه داشت. این به معنای آن است که محور مقاومت به دنبال تشدید فشارهای خود بر اسرائیل و ایجاد جبهه جدیدی از منطقه جولان می باشد.

اما در این رابطه چند نکته قابل ذکر است:نخست اینکه کشور سوریه نسبت به گذشته از لحاظ نظامی قدرتمند تر و در مرتبه ای بالاتر از دیگر کشورهای عربی در منطقه غرب آسیا قرار گرفته است. امروز دمشق توان دفاعی بالایی برای مقابله با ارتش رژیم صهیونیستی دارد اما متاسفانه این کشور در طی جنگ داخلی یک دهه گذشته با داعش با مشکلات اقتصادی، صنعتی، تورم و سرمایه گذاری های خارجی مواجه شده و از سوی دیگر مردم این کشور توان درگیر شدن در یک جنگ بزرگتر از داعش ( رژیم صهیونسیتی) را ندارند. امروز بزرگترین مانع برای بازگشایی جبهه جولان مسائل اقتصادی و صنعتی می باشد.

دومین نکته این است که در حال حاضر قسمت های از شمال سوریه در اختیار تروریست ها قرار دارد و از سوی دیگر نیروهای دموکرات در قسمت های شرق فرات مستقر هستند. طی حمله داعش به شهرهای سوریه بسیاری از زیر ساخت های این کشور نابود و تخریب شده است. این در حالی است که کشور یمن نمونه ای مشابه در برابر سوریه می باشد. کشوری که در طی جنگ ائتلاف سعودی- اماراتی بیشترین خسارات و تلفات انسانی را متحمل شد اما امروز برای دفاع از مردم فلسطین آماده هر گونه جانفشانی را در عرصه های مختلف دارند. البته سوریه با یمن بسیار متفاوت هستند آنها نوع رفتار، نگرش و سبک زندگی متفاوت می باشند.

سومین نکته اینکه امروز با گذشت بیش از چهار ماه از نبرد طوفان الاقصی محور مقاومت توانسته رژیم صهیونستی را در منطقه  به زانو درآورد، همان ارتشی که توانست تمام قدرت ها ی عرب منطقه را در طی شش روز در سال 1967 شکست دهد. اکنون زمینه و بستر ایجاد جبهه جدید از سوی جولان اشغالی و بخش های جنوبی سرزمین های اشغالی فراهم شده و شاید نقطه ضربه زدن به اسرائیل از این جغرافیا فرا رسیده باشد به ظر آنکه بشار اسد بدکمه حمله به دشمن را بفشارد. هرچند که حزب الله از سمت شمال سرزمین های اشغالی، انصارالله از منطقه باب الندب و دریای سرخ و مقاومت مردمی عراق از منطقه دیگر رژیم صهیونیستی را سردرگم کرده اند اما حمله نظامی از سمت جولان می تواند نابودی اسرائیل در منطقه را رغم بزند.

چهارمین  مسئله هم این است که طی روز های گذشته وزیر خارجه ایران( امیر عبدالهیان) سفری به برخی از کشورهای منطقه از جمله سوریه و لبنان داشت و ممکن است او حامل پیام و یا نوعی نتیجه گیری بین کشورهای محور مقاومت برای آزاد سازی جولان بوده باشد. جمهوری اسلامی ایران در دهه های گذشته بارها به مقامات سوریه پیشنهاد ارسال تجهیزات و تسلیحات و حتی اعزام نیروی نظامی برای آزاد سازی مناطق جولان اشغالی را داشته اما دمشق با این موضع مخالفت کرده است و شاید این به دلیل ذهنیتی است که مقامات سوریه از گذشته خود با اسرائیل داشته اند.

و اما نکته آخر امروز در منطقه جمهوری اسلامی ایران حلقه اصلی محور مقاومت می باشد بطوریکه با سازماندهی، برنامه ریزی، ارائه طرح ها و راهکارها این محور را مدیریت می نماید. رژیم صهیونیستی به خوبی می داند هر گونه حمله و ایجاد جبهه جدید از سمت منطقه جولان می تواند تمامی زیر ساخت های اقتصادی، نظامی و موشکی این رژیم را نابود سازد. جهت اطلاع اینکه پنجاه درصد منابع آبی اسرائیل در این منطقه قرار دارد.رژیم صهیونیستی  در عرصه نبرد در جبهه جولان به راحتی از نیروهای حزب الله و بسیج مردمی سوریه شکست خواهد خورد اما سوریه بعید است چنین هزینه ای را تقبل نماید. اما یک مسئله ای که بسیاری از تحلیگران نظامی و سیاسی منطقه را درگیر خود کرده این است که دستور حمله توسط بشار اسد رئیس جمهور سوریه می تواند بزرگترین غافلگیری و شکست تحلیل ها برای رژیم صهیونیستی باشد و در واقع با گسترش جنگ در جولان اسرائیل نه تنها تمرکز خود را در غزه از دست خواهد داد بلکه در باتلاق خون سربازان خود غرق خواهد شد.