واکنش ها به اظهارات جنجالی رئیس جمهور فرانسه هنوز ادامه دارد. «امانوئل ماکرون» دوشنبه هفته گذشته، به صراحت از تمایل کشورش برای اعزام نیروی نظامی به اوکراین جهت مقابله با ارتش پوتین خبر داد. این سخنان از همان ابتدا با واکنش منفی آمریکا، انگلیس، آلمان، سوئد و دیگر شرکای مهم پاریس مواجه شد و آنها گفتند قصد انجام دادن این کار را ندارند. در نهایت استفان سرژونی وزیر خارجه فرانسه روز گذشته در توجیه اظهارات مکرون تأکید کرد که فرانسوی ها برای اوکراین نمی‌میرد و سربازان ما به کی‌یف نمی‌روند.

کشورهای عضو ناتو میدانند که اعزام نیروی نظامی در هر سطحی به اوکراین منجر به منازعه مستقیم نظامی با روسیه و بالا رفتن احتمال وقوع جنگ هسته ای می شود. پس اظهارات اخیر بالاترین مقام اجرایی سرزمین خروس ها چه معنایی دارد؟ بسته کمک 60 میلیارد دلاری آمریکا برای اوکراین این روزها به دلیل اختلافات گسترده میان دو طیف جمهوری خواه و دموکرات در پیچ و خم کنگره گیر کرده و به جایی نرسیده است. این مسئله باعث شده که زلنسکی اکنون یکی از مهمترین متحدین خود یعنی آمریکا را در کنار خود نبیند. کاهش کمک مالی و بویژه نظامی واشنگتن به کی یف تاثیرات آنی داشته و طی چند ماه اخیر اوکراین در چندین جبهه جنگ شکست خورده و عقب نشینی هایی داشته است. در این خلا ایجاد شده به نظر می رسد رئیس جمهور فرانسه در تلاش است جای خالی ایالات متحده را پر کرده و اروپا را به عنوان حامی اصلی اوکراین جا بیندازد، اقدامی که البته اتحادیه نه توان آن را دارد و نه پاریس می تواند راهبری چنین ایده ای را در قاره سبز بر عهده گیرد.

عامل دوم در مطرح شدن چنین سخنانی از سوی مکرون به بار روانی آن بازمی گردد. همانگونه که گفته شد اوکراین دیگر برای دریافت کمک از آمریکا چک سفید امضا ندارد. همزمان زمزمه های بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید و احتمال پشت کردن وی به کی یف و حتی خروج آمریکا از ناتو بشدت زلنسکی را هراسان کرده است. پس اظهارات مکرون را از باب روحیه دادن به زلنسکی هم مهم ارزیابی می شود. چنین سخنانی می تواند روزنه ای گشوده و اوکراینی را به ادامه مقاومت مقابل روسیه دلگرم سازد. مسکو همین دو هفته پیش شهر راهبردی «آودیوکا» در نزدیکی دونتسک را تصرف و پس از آن هم با گرفتن چند شهرک پیشروی خود را تکمیل کرد. در این محیط هشدار مکرون برای ترساندن مسکو و جلوگیری در مسیر پیشرفت میدانی آن ها هم شاید اثرگذار باشد.

نکته سوم مسأله‌ استقلال ملی، شکوه فرانسه و ایستادن در برابر آمریکا، به یک سنت فرانسوی است. این میراثی بود که از زمان ژنرال شارل دوگل به عنوان بنیانگذار جمهوری پنجم فرانسه و پس از جنگ جهانی دوم پایه گذاری شد. تشکیل اتحادیه‌ اروپا با هدف استقلال اقتصادی از آمریکا، دست یابی به بمب اتم به رغم مخالفت های واشنگتن و در نهایت اقدام کم‌سابقه در خروج فرانسه از پیمان نظامی و دفاعی ناتو همه ابتکارات دوگل با هدف بیان کردن استقلال خروس ها در مقابل ایالات متحده بود. به نظر سخنان اخیر مکرون را هم باید با هدف نشان دادن اعتبار و وجهه جهانی پاریس و عیان کردن استقلال نسبی خط سیاست خارجی فرانسه از آمریکا تعبیر کرد.