نیما نکیسا میهمان ما در این گفت‌وگو است. او در جام جهانی ۹۸ فرانسه و قبل آن در بازی‌های آسیایی۱۹۹۶ در امارات، محمد مایلی کهن سرمربی وقت تیم ملی او را به فوتبال ایران معرفی کرد و او در بازی مقابل یوگسلاوی درخشید و نشان داد که چه دوازه‌بان جوان اما باانگیزه‌ای است.
نکیسا در این گفت‌وگو از جهانی غیر از دنیای فوتبال؛ و از ارادتی که به امام رضا(ع) دارد با من حرف می‌زند.
چندی پیش بود که ویدئویی از شما در فضای مجازی پخش شد که شمارا در چایخانه امام رضا(ع) نشان می‌داد از آن سفر خاطره‌انگیز برایمان بگویید...
بله تابستان پارسال و عید غدیرخم بود که با تعدادی از ورزشکاران و مدال‌آوران کشور افتخار پیدا کردیم مشهد سفر کنیم و بعدش هم بزرگ‌ترین افتخار نصیب ما شد که در چایخانه مضجع شریف امام هشتم(ع) نوکری کنیم.
حضور در چایخانه حضرت رضا(ع) و خدمت به زائران‌ایشان چه حسی داشت؟
بزرگ‌ترین لذت دنیا بود. من از کودکی در خانواده‌ای متولد و بزرگ شدم که ارادت به امام رضا(ع) در آن موج می‌زد. پدرم از عاشقان اهل بیت و حضرت رضا(ع) بود همین باعث شد این ارادت در من هم ریشه بدواند و همیشه به خصوص در میادین ورزشی از ائمه اطهار به خصوص امام رضا(ع) مدد بگیرم.
خاطره انگیزترین سفر شما به مشهد...
من دو سال در تیم پیام مقاومت خراسان بازی می‌کردم. این دو سال حضور در مشهد یک جورهایی اصلاً مرا مشهدی کرد و بعد آن حس می‌کنم مشهدی‌ام و اگر روزی بخواهم شهری غیر از تهران را برای زندگی انتخاب کنم، قطعاً آن شهر مشهد است. در دو سالی که مشهد بودم و بهترین دوران زندگی من بود زیارت امام رضا(ع) جزء زندگی‌ام شد. یادم هست یکبار مصدوم شدم و اصلاً به بازی نمی‌رسیدم اما نذر کردم که ۴۰ روز نماز صبح را در حرم مطهر بخوانم و به طرز عجیبی مصدومیت من بهبود پیدا کرد و به آن بازی که خیلی برایم مهم بود رسیدم.
دوستان زیادی هم در مشهد دارم که هر وقت برای زیارت خدمت حضرت می‌آیم، بعدش با دوستانم به یاد سال‌های میانی دهه ۷۰ که در این شهر دوازه بانی کردم، لحظه‌های شیرین و شادی را سپری می‌کنیم.
امام رضا(ع) رابه چه صفتی می‌شناسید؟
با مرام. با معرفت. بزرگی که کسی از در خانه‌اش دست خالی بر نمی‌گردد.
در حالی که کیلومترها از امام رضا(ع) دور هستید چه گفت و گویی باایشان دارید؟
حضرت می‌دانند که همیشه دلتنگ‌شان هستم هر روز یادشان می‌افتم و از سر ارادت رو به سوی خراسان به‌ایشان سلام می‌کنم.
نظر شما