بخشدار بابلکنار با اشاره به اینکه صنعت نوغانداری با مشکلات عدیده مواجه است، گفت: ورود تکنولوژی به این صنعت نیازمند جذب سرمایه‌گذاران بخش خصوصی است.

ضرورت ورود سرمایه‌گذار بخش خصوصی به صنعت نوغانداری بابل

به گزارش قدس آنلاین، عیسی نصرالهی اظهار کرد:  ۲۸ روستا از ۴۲ روستای بخش بابلکنار در صنعت نوغانداری فعالیت دارند که بیشتر شامل روستاهای بالادست منطقه می‌شود.

وی با اشاره به برگزاری بیش از ۱۲ دوره آموزشی در سطح بخش بابلکنار افزود: به منظور رونق و بهبود کیفیت تولید پیله ابریشم جهاد کشاورزی در حوزه قلمه زنی نهال توت، کلیات پرورش نوغان و نخ ریسی پیله‌ها با ما در برگزاری کلاس آموزشی همکاری داشتند.

وی از حمایت مالی ۱۰۵ پروژه احداث و تجهیز تلنبار نوغانداری و کارگاه تولید نخ ابریشم خانگی با جذب اعتبار بیش از ۶۷ هزار میلیون ریال با همکاری صندوق کارآفرینی امید، بنیاد برکت و بنیاد مسکن انقلاب اسلامی طی چند سال اخیر در این حوزه خبر داد.

وی از توزیع ۷۰۰ جعبه بین پرورش دهندگان منطقه بابلکنار در سال ۱۴۰۲ خبر داد و افزود: ۲۰ تن پیله در این طرح جمع آوری شد.

وی یکی از مشکلات تولیدکنندگان را عدم توزیع نهال به موقع برای کاشت برشمرد و گفت: توزیع نهال بی کیفیت و بی‌هنگام سبب خشک شدن این نهال‌ها شده و یا بازدهی لازم را ندارد.

ضرورت ورود سرمایه‌گذار بخش خصوصی به صنعت نوغانداری بابل

بخشدار بابلکنار با اشاره به اینکه درصدد رایزنی برای جذب سرمایه گذار برای احداث کارخانه جهت اجرای مراحل خشک کردن پیله و نخ ریسی هستیم، گفت: برای این مهم قول مساعد برای همکاری جهت مهیا کردن سوله سه هزار متری مناسب برای این امر هم داده شد.

وی افزود: سرمایه گذار عنوان کرده برای احداث چنین کارخانه‌ای نیازمند ۱۰۰ تن پیله در سال است که با این امر نیز موافقت شد زیرا این ظرفیت وجود دارد از بخش لفور، بابلکنار و بندپی شرق  وغرب این میزان را فراهم کنیم منتهی سرمایه گذار به دنبال تضمین بانکی برای تحقق این امر است که در حال حاضر مذاکرات ما به بن‌بست خورده است.

وی ادامه داد: اگر فرماندار بابل و استانداری مازندران در این حوزه به ما کمک کنند و رایزنی لازم انجام شود؛ ما نیز قول آماده کردن این میزان پیله را خواهیم داد.

نصرالهی گفت: این سرمایه گذار که خود در صنعت فرش فعالیت داشته و از فرزندان این منطقه است عنوان کرده که آمادگی دارد در صورت قبول تضمین بانکی چندین میلیارد تومان هزینه کرده و کارخانه را به دستگاه خشک کن و نخ ریسی بدون درخواست ریالی از دولت تجهیز کند منتهی این اقدام وی به تدریج و در چند مرحله انجام می‌شود.

وی تصریح کرد: اگر این صنایع تبدیلی در همین استان و این منطقه فعال شود؛ می‌تواند از کل مازندران و گیلان و گلستان آورده داشته و پرورش دهندگان دیگر مجبور نمی‌شوند پیله را با قیمت کمتر به‌واسطه‌ها بفروشند.

ضرورت ورود سرمایه‌گذار بخش خصوصی به صنعت نوغانداری بابل

بخشداربابلکنار یادآور شد: این صنعت گذشته از کاربرد در حوزه صنعت فرش کاربرد مهمی در تولید پارچه‌های ابریشمی دارد با توجه با اینکه با کشورهای حاشیه خلیج فارس نیز ارتباط داریم کارهای ابریشمی تقاضای زیادی دارند و عربها خریداران خوبی برای پارچه‌های ابریشمی هستند.

وی افزود: تقاضا هست اما بازار در استان وجود ندارد لذا  فرآوری آن به استان‌های دیگر می‌رود.

وی تصریح کرد: با توجه به سابقه تاریخی که منطقه بابلکنار در این صنعت دارد اگر چنین ظرفیتی باشد مردم به این صنعت دوباره رجوع می‌کنند. اگر اقتصاد خوب باشد این حوزه کمک درآمد خانوار خواهد شد؛ امروزه چون امکانات و حمایت مناسب نیست؛ استقبال کم است.

وی خاطرنشان کرد: مصوب دولت برای قیمت گذاری پیله ۲۲۰ تومان است درحالیکه قیمت نرمال آن که به صرفه باشد بیش از ۴۰۰ هزار تومان است.

وی با اشاره به چالش‌های این حوزه یادآور شد: در حوزه نوغان داری باید با کشورهایی از جمله چین رقابت کنیم، درصورتی که کیفیت تخم نوغان افزایش یابد تقاضا نیز افزایش یافته و صنعت این حوزه تقویت می‌شود.

ضرورت ورود سرمایه‌گذار بخش خصوصی به صنعت نوغانداری بابل

وی نبود برگ و درخت توت را یکی دیگر از مشکلات برشمرد و گفت: منابع طبیعی از کاشت درخت توت ممانعت می‌کند و بالادستی‌ها برای پرورش نوغانداری و افزایش تولید به برگ توت نیاز دارند امیدواریم در مناطقی که امکان کاشت نهال توت است در قالب نهالستان توت اقدام شود.

وی نبود رقابت لازم در این حوزه را از دیگر مشکلات برشمرد و تصریح کرد : در این منطقه تنها دو تاجر انحصاری داریم که برای خرید با هم رقابت دارند و پیله می‌خرند اگر بتوان بازار رقابتی را در این منطقه ایجاد کرد و تجار مختلفی وارد عرصه شوند حتما شاهد افزایش قیمت خواهیم بود.

ضرورت ورود سرمایه‌گذار بخش خصوصی به صنعت نوغانداری بابل

وی یادآور شد: نبود صنایع تبدیلی در این حوزه از چالش‌های مهم تولیدکنندگان این صنعت است که به همین علت تولیدکننده خام فروشی کرده و سود چندانی نداشته و واسطه‌ها سودجویان واقعی هستند در حالی که اگر صنایع تبدیلی باشد تولید افزایش یافته و استقبال بیشتری خواهد شد.

منبع: خبرگزاری ایسنا

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.