بوی خوش عودی که در معجر میسوزد، عطر خوش اسپندی که بر آتش میافتد و کندری که در آتشدان میسوزد. ترکیب این بوها گویی همان عطر بهشت است.
از جمله مبطلات روزه، رساندن «غبار غلیظ و دود» به گلو است؛ چه غبار چیزی باشد که خوردن آن حلال است یا غبار چیزی باشد که خوردن آن حرام است.
دورِ خاله زاده مان نشسته ایم همه... چهارقُل می خواند خاله... غلیظ و چشم بسته!