مظفر نامدار دکترای علوم سیاسی با گرایش اندیشه سیاسی از پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگ را داراست و اکنون عضو هیئت علمی این پژوهشگاه است. کارنامه او مملو است از سوابق علمی و پژوهش، بهویژه در حوزه تاریخ معاصر. با او در مورد روشنفکران سکولار ایران به گفتوگو نشستیم. از نکات اصلی ایشان در این بحث تأکید بر این نکته است: متفکری که معاند دین باشد دیگر روشنفکر نیست.
روایتهای مدرنیسم بسیار اسطورهای و افسونزده است، زیرا عنوان میکند اهل تقلید نیست، آزادیخواه، نقدپذیر و تحمل عقاید دارد، اما نقطه فهم افسانه بودن این ادعاها در اعدام شیخ فضلالله و پایهریزی نخستین هستههای ترور فیزیکی افراد در ایران قابلدرک است