به گزارش قدس آنلاین به نقل از فرارو؛ تجربههای دانشگاهی اکنون بسته به بودن در کدام دانشگاه، متفاوت است. در وضعیت صنفی دانشگاههای کشور یک نابرابری صنفی دیده می شود. در حالی که دانشجویی در دانشگاه باهنر کرمان نتوانسته خوابگاه بگیرد، دغدغه دانشجویی در دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی داشتن و یا نداشتن ماشین لباسشویی است. وحدت رویه در اداره دانشگاهها وجود ندارد و دولت که مسئول عملکرد دانشگاه هاست، بر خلاف امور سیاسی، نظارت خاصی در امور صنفی دانشگاه ندارد.
غذا
غذا در دانشگاههای کشور به صورت متفاوتی عرضه میشود، دانشگاهی منوی غذایی دارد و دانشگاهی غذایی بس بیکیفیت عرضه میکند. اما در بسیاری از دانشگاهها قیمت غذا افزایش یافته است.
در دانشگاههای علوم پزشکی شهید بهشتی، اراک، تبریز، اردبیل، شریف، قزوین، پردیس سیرجان دانشگاه باهنر و اصفهان کیفیت غذا خوب ارزیابی شده است اما دانشجویانی که در علوم پزشکی تهران (ایران سابق)، باهنر کرمان، بهشتی، یزد، باهنر کرمان، خواجه نصیر، علامه و بهشتی مشغول به تحصیل بودهاند کیفیت آن را متوسط و یا افتضاح ارزیابی کردهاند.
قیمت غذا در اکثر دانشگاههای یاد شده گرانتر شده است. پردیس سیرجان دانشگاه باهنر کرمان در سال جاری کیفیت غذایی خود را بهبود داده است اما برخی دانشگاها مثل باهنر کرمان، علوم پزشکی تهران (ایران سابق) به رغم بالا بردن قیمت غذا کیفیت آن تغییر نکرده و پائین است. برخی دانشگاه مثل باهنر کرمان وعده غذایی صبحانه و یا شام را از وعده غذایی خود حذف کرده اند. دانشگاه یزد از مقدار غذا هم کم کرده است. برخی دانشگاههای در همه روزها غذا نمیدهند.
خوابگاه
دانشگاهها در قبال خوابگاهها نیز رویه واحدی ندارند. در برخی از دانشگاهها مثل بهشتی دانشجویان شبانه به علت فروش خوابگاه طالقانی این دانشگاه دچار مشکل شدهاند، در حالی که در پردیس سیستان دانشگاه باهنر کرمان دانشجویان شبانه چون یکصد و نود هزار تومان پول پرداخت میکنند در اولویت هستند. در این دانشگاه قول داده شده است که یک خوابگاه جدید ساخته شود که به صورت آزاد بوده و از کلیه دانشجویان دویست و نود هزار تومان اخذ شود، اما هنوز این خوابگاه آماده نشده است.
امکانات بهداشتی در برخی از دانشگاهها مناسب است و در برخی نیست. از این جمله دانشگاه علامه است که سرویسهای بهداشتی خوابگاه هر روز مشکلی دارد.
در برخی خوابگاهها بیش از ظرفیت اسمی، در اتاقها دانشجو پذیرفته می شود. دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و باهنر کرمان از این جملهاند. به لحاظ امکانات کتابخانهای هم وضعیت برابری دیده نمیشود. دانشجویان باهنر کرمان که از شلوغی دانشگاه ناراضی هستند و نمیتوانند در کتابخانه خوابگاه به دلیل شلوغی درس بخوانند. خوابگاه دانشگاه علوم پزشکی هم همین گونه است.
در مورد امکانات ورزشی و تفریحی دانشگاهها هم همین داستان وجود دارد. دانشجوی علوم پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی ایران سابق معتقد است که امکانات تلویزیون برای خوابگاه نامناسب است.
اینترنت
برخی دانشگاه دارای اینترنت هستند اما در برخی دیگر انیترنت محدود و یا اصلا نیست. دانشگاه بهشتی از این جمله است. گویا یکی از مسئولین دانشگاه در جواب اعتراض یکی از دانشجویان گفته بوده است که ما نمیتوانیم هزینه فیلم دیدن دانشجویان را بپردازیم. دانشگاه علامه هم همین گونه است. هم در دانشگاهها و هم در خوابگاه اینترنت تقریبا نیست. در دانشگاه صنعتی اراک هم سرنوشت اینترنت به همین روال است.
انتخاب واحد
در این مورد چون دو مورد قبلی شاهد اختلاف سطح کیفیت هستیم. دانشجویان دانشگاه قزوین، بهشتی و علامه از انتخاب واحدهایی که داشتهاند راضی بودهاند، اما دانشگاه تبریز، یزد و خواجه نصیر از سیستم انتخاب واحد رضایت ندارند. در حالی که در دانشجویان در تبریز از قطعی ناگهانی سیستم شکایت داشتهاند، دانشجویی در دانشگاه خواجه نصیر وضعیت انتخاب واحد را عمده مشکل صنفی دانشگاه ارزیابی می کند. او معتقد است تغییرات ناگهانی آنقدر رخ میدهد که حذف و اضافه مهمتر از خود انتخاب واحد است.
نشریات و تشکلهای دانشجویی
داشتن تشکل و نشریات دانشجویی در زمینههای مختلف جزو حقوق صنفی دانشجویان است اما اکثر دانشگاهها از فقدان نشریات و تشکلهای دانشجویی رنج میبرند. دانشگاه علامه و دانشگاه بهشتی از این جملهاند. اعتراض به نبود شورای صنفی در دانشگاه بهشتی در دو سال پیش منجر به اخراج چند تن از دانشجویان شد. در این دانشگاهها اعتراض به وضعیت صنفی به صورت فردی صورت گرفته و ترتیب اثر دادن به آن هم وابسته به نظر مسئولان دانشگاهی است. اعتراض به فقدان توپ والیبال برای مثال در دانشگاه علامه سرنوشت جالبی داشته است. از دانشجوی معترض تعهد گرفته شد که دیگر هیج اعتراضی نداشته باشد.
عملکرد حراست دانشگاهها
علمکرد حراست دانشگاهها هم مانند دیگر شاخصههای صنفی نابرابر و متفاوت است. یک دانشجوی دانشگاه یزد معتقد است که حراست کاری به کار امنیت دانشجویان ندارند. وی میگوید اگر مواظب وسایلت نباشی میدزدند.
حراست دانشگاه باهنر کرمان کار را به جایی رسانده است که به یک گردش چند دانشجوی پسر هم گیر داده و با احضار یکی از این دانشجویان اخطار داده است که برای رفتن به کوچه هم باید از حراست دانشگاه اجازه بگیرد. باز در دانشگاه علامه دیده میشود که در نقاط کور دانشکدهها هم دوربین نصب شده و ورود، خروج و پوشش دانشجویان با سخت گیری هر چه تمامتر رصد میشود.
حراست دانشگاه شریف اما در تامین امنیت شهری برای دانشجویان خوابگاهی ناتوان است. یک دانشجوی دانشگاه شریف خبر میداد که هر ماه چند مورد زورگیری از دانشجویان در حوالی خوابگاه صورت میگیرد.
نظر شما