قدس آنلاین- استفاده دولت و مردم از فرصت‌ها و بهره‌گیری از ظرفیت‌ها و توانمندی‌های داخلی، شاه‌ کلید حل مشکلات اقتصاد ایران و مقاوم‌سازی آن در مقابله با تکانه‌های ناشی از تحریم‌های شدید اقتصادی است. اگر دولتمردان کشوری نتوانند آن‌ توانمندی‌ها را شناسایی و احیا کنند، همان بلایی بر سرشان خواهد آمد که نتیجه آن، حاکم کردن رکود اقتصادی به واسطه حاکم کردن برجام بی‌فرجام خواهد بود.  
اقتصادی که به جای بها دادن به توانمندی‌های فیزیکی و سرمایه‌های انسانی، اجتماعی و مراکز آموزشی و پژوهشی خود، چشمش به آن طرف آب بوده و متکی بر واردات بی‌رویه و بدون اولویت کالاها و خدمات است؛ اقتصادی که به جای بهره‌گیری از این توانمندی‌ها و بر طرف کردن بروکراسی شدید اداری و فساد اداری و اقتصادی درون سیستمی به فکر مذاکرات نافرجام است؛ اقتصادی که به جای اصلاح نظام بانکی خود و همراه کردن آن با بخش مولد اقتصاد، فضای رباخواری را بر جامعه حاکم کرده؛ اقتصادی که به جای فرهنگ تولید و ارتقای آن، فرهنگ دلالی و واسطه‌گری را ترویج می‌کند؛ اقتصادی که دارای مدیریت واحد اقتصادی نبوده و هر نهادی دچار جنون تغذیه از منابع نفتی آن شده است، هنگامی‌که مواجه با عهدشکنی دشمنانی همچون آمریکا و اروپا می‌شود، هنوز عبرت نگرفته و باز به دنبال پابرجا ماندن برجام بی‌فرجام است و آن‌ها نیز خوب فهمیده‌اند که با چه تفکری و چه شرایطی روبه‌رو هستند؛ بنابراین هر روز تحریم‌های خود را بیشتر و بیشتر خواهند کرد.  
با این وجود تاریخ اقتصادی ایران نشان داده است در اوج سختی‌ها و تحریم‌ها استعداد ملت و دولت شکوفا شده و مسیر تعالی اقتصادی باز شده است و به تصریح آیه شریفه «ان مع العسر یسری» خود را به ملت ایران نشان داده است. دستاوردهای نانو، دستاوردهای دفاعی، دستاوردهای پزشکی و دارویی، ... همه حاصل از حس تحریم‌ها در دوران گذشته بوده است.  
حال که در آستانه تحریم‌های شدیدتر هستیم، اگر عاقلانه و مدبرانه به اصلاح ساختارهای اقتصادی ایران، همت گماریم و بتوانیم از ظرفیت‌های داخلی و خارجی با توجه به استعدادها و توانمندی‌های داخلی و دیپلماسی اقتصادی با کشورهایی غیر از کشورهای استعمارگر، بهره بگیریم با یک راهبرد تهاجمی، مسیر اقتصاد را همچون باز کردن معابر در جبهه‌های جنگ باز خواهیم کرد. امروز بزرگ‌ترین سرمایه اقتصاد ایران، سرمایه انسانی است. سرمایه‌ای جوان که اگر به آن بها داده شود و برای آن ارزش‌گذاری کنند، مسیر رشد و شکوفایی را باز خواهد کرد. اقتصاد دانش‌بنیان متکی بر استعدادها و توانمندی‌های این نسل قابل تحقق و جایگزین درآمدهای نفتی است. اقتصاد گردشگری، متکی بر همین استعدادها و توانمندی‌های این نسل، قابل تحقق و جایگزین درآمدهای نفتی است. هشتاد میلیون جمعیت به عنوان جامعه‌ای بزرگ که چشمان اروپایی‌ها به آن‌هاست و ظرفیت بزرگی برای مصرف کالاهای داخلی هستند خود ظرفیت قابل توجهی برای گردش مالی اقتصاد ایران است، اگر دولت خود را به معنای کلمه از اقتصاد بیرون بکشد و بگذارد شریان‌های اقتصادی باز شود، مردم به خوبی این اقتصاد تحریم شده را مدیریت خواهند کرد. دولت نباید بگذارد فعالان اقتصادی همچون ۶ سال گذشته در حالت انتظار بی نتیجه به سر ببرند. انتظارات سم مهلکی برای حرکت نکردن فعالان اقتصادی است.