می‌دانید کیوآرکد چیست؟ من هم خیلی علمی و دقیق نمی‌شناسم ولی با یک سرچِ ویکی پدیایی متوجه شدم یکی از کارهای کیوآرکد یا همان رمزینه ماتریسی و بارکد دو بعدی، رفتاری مثل یک دریچه است که وقتی آن را اسکن کنی، وقتی دریچه هوشمند چشمانت را با آن تنظیم کنی آن بارکد توان این را دارد که همه مفاهیم گسترده، بسیار پیچیده، فنی و اجتماعی نهفته در اشیای ظاهراً بی‌جان را در ساختار واقعیت افزوده، روایت کند و حالا این اشیا و کدها برای تو معنایی پیدا می‌کنند که تا عمق جانت نفوذ می‌کند.
چرا این را گفتم؟ چون دقیقاً این همان کاری است که رمان بسیار خواندنی «وسنی» با مخاطبش انجام می‌دهد. یعنی وقتی کتاب را دست می‌گیری به یکباره می‌بینی در جهانِ داستانیِ کتاب خیابان‌ها و کوچه پس‌کوچه‌ها و محله‌هایی که تاحالا هزاربار از آن رد شدی، جان می‌گیرند و برایت از خودشان می‌گویند، از وقایعی که برایشان اتفاق افتاده است. وقتی بعد از خواندن کتاب به محله ارگ و کوچه حسین‌باشی قدم می‌گذاری انگار آجربه‌آجر محله را می‌شناسی و انگار خانه‌ها و مردمش برایت یک آشنایی دور و قدیمی دارند، چشمانت در آدم‌های این محله‌ها برای پیدا کردن شخصیت‌های رمان دودو می‌زند و حس می‌کنی اگر یک ذره بیشتر چشم بگردانی می‌توانی آن آدم‌ها را پیدا کنی و از آن‌ها بپرسی بعدِ ماجراهای رمان چه به سرشان آمده و حالا بقیه کجا هستند؟ بگذریم، قلم سعید تشکری برای خودش شناسنامه دارد و شما می‌توانید هرجای جهان رسم‌القلم شیرین، روان، صریح و غیرکلیشه‌ای ایشان را از مکتوبه‌های بقیه تشخیص دهید و این ماجرا در «وسنی» به بهترین شکل تجلی پیدا کرده است. سعیدِ قهرمان قصه «وسنی» سعید تشکری، نوجوان جسور و بی‌باکی است که در کنش‌ها و واکنش‌های قصه از اول تا آخر قد می‌کشد و این اجازه را به مخاطب می‌دهد که با آن بزرگ شود و با او نسبت به وقایع اطراف عکس‌العمل نشان دهد.
قهرمان قصه به معنای اصیل فنی در ارتباط با بقیه افراد ماجرا تبدیل به شخصیت ناب دراماتیک شده و این ویژگیِ شخصیت سبب همذات‌پنداری لازم برای همراهی مخاطب با خوشی‌ها، ناخوشی‌ها و آمال و آرزوهای او شده است. «وسنی» به یکی از اتفاقات تاریخِ نه چندان دور مشهد در بستر یک قصه رئالیستی بومی پرداخته که در آینه آن می‌شود خودمان را ببینیم.
یکی دیگر از ویژگی‌های جدی در این رمان پرداختن به یکی از بخش‌های مغفول تاریخ مشهد یعنی انقلاب زنانه در مقابله با استبداد ضد حجاب پهلوی و نقش علمایی مانند میرزاجواد آقاتهرانی در دفع این بلای بزرگ و نفوذ ایشان در بین مردم و بازاریان مشهد است. وقتی این ماجراها در بستر یک کلِ واحدِ داستانی در هم تنیده شده مخاطب با یک اثر تمیز و دوست‌داشتنی مواجه می‌شود که حتماً ماجراهای تاریخی داستان در مرکز توجه‌اش ته‌نشین می‌شود. به همه رمان‌خوان‌های حرفه‌ای و علاقه‌مندان ادبیات داستانی پیشنهاد می‌کنم این کتاب جذاب را بخوانند.
نظر شما