گرچه در این مدت تدابیری برای بهبود وضعیت سینما و بازگرداندن آن به شرایط پیش از کرونا اندیشیده شد که تا حدودی هم موفق بود.
اما با ناآرامیهای اجتماعی طی یک ماه اخیر باز هم سینما در شرایط نابسامانی قرار گرفت و به نظر می‌رسد باید برای آن فکر جدی کرد.
فکر و تدبیری جدی نه از باب آنکه این بار چه کنیم تا سینما را سرپا نگه داریم بلکه از منظری دیگر؛ یافتن یک متولی پر و پاقرص که در شرایط سخت کمک‌حال باشد و بتواند در موقعیت‌های مختلف چتر حمایتی خود را بر سر سینما باز کند تا کمترین آسیب متوجه آن شود.
تأثیر بلیت نیم‌بها بر رونق سینما
اساساً شورای راهبردی اکران با هدف بررسی سیاست‌های کلان اکران فیلم و تحولات جدی حوزه پخش و نمایش و ضرورت تدوین راهکارهای مناسب برای دوران پساکرونا شکل گرفت اما خروجی آن در شرایط فعلی که از قضا سینما هم متأثر از آن است، چه بوده؟ آنچه تا به اینجای کار اتفاق افتاده تصویب بلیت نیم‌بها همزمان با برپایی جشن‌های «مهر سینمای ایران» در استان‌های مختلف کشور و از ۲۰ مهرماه به مدت دو هفته بوده است. نیم‌بها کردن بلیت آن هم در شرایطی که طرح قیمت‌گذاری شناور بلیت پیشتر اجرایی شده و البته مهم‌تر از آن جدول اکران حکایت از نمایش فیلم جدیدی ندارد قاعدتاً نمی‌تواند تأثیر شگرفی بر بهبود وضعیت سینما داشته باشد.
البته سینما در دو هفته اخیر نسبت به پیش از اجرایی شدن این طرح مخاطبان بیشتری را به سالن کشانده اما به نسبت یک ماه گذشته این رقم قابل توجه نیست. بد نیست نگاهی به فروش کلی فیلم‌ها در این ۱۰روز گذشته داشته باشیم. فروش کل فیلم‌های اکران از ۲۰ تا ۳۰ مهرماه برابر با ۶ میلیارد و ۱۱۸ میلیون تومان بوده و طی این ۱۰ روز کل مخاطب سینما ۲۹۱ هزار و ۵۵۹ نفر بوده است که در مقایسه با همین بازه زمانی در یک ماه گذشته تفاوت قابل توجهی دارد. در روزهای ۲۰ تا ۳۱ شهریورماه فروش کل سینما معادل ۱۶ میلیارد و ۵۱۰ میلیون تومان بوده و مخاطبش طی این بازه تعیین شده در شهریور ۶۵۳ هزار و ۸۶۵ نفر بوده است.
البته آمار اکران دو هفته‌ای با بلیت نیم‌بها با دو هفته نخست مهرماه نیز قابل توجه است و خبر از افزایش مخاطب می‌دهد. براساس آمار سایت سمفا مخاطبان (پنجشنبه و جمعه) دو هفته نخست مهرماه (با بلیت عادی) تا سقف ۳۰ هزار و ۶۲۹ نفر بوده و در هفته‌های سوم و چهارم مهرماه (با اعمال بلیت نیم بها) روند افزایشی داشته و به ۴۲ هزار و ۴۱ نفر رسیده است.
آسیب سینما در شرایط بحرانی
در همین رابطه یک عضو شورای راهبردی اکران به خبرنگار ما می‌گوید: واقعیت این است که هر برنامه و راهبردی هم که به کار گرفته شود باید در وهله نخست آرامش به سطح جامعه بازگردد. ناآرامی‌ها اجازه نمی‌دهد خانواده‌ها به سینما بیایند و با توجه به اکران یکی دو فیلم کودک طبیعتاً در این شرایط حضور بچه‌ها را در سینما کمتر تجربه خواهیم کرد. متأسفانه سینما همیشه در شرایط بحرانی آسیب بدتری دیده است اما شاید در زمان کرونا می‌توانستیم با طرح و برنامه‌ریزی اوضاع را تا حدودی کنترل کنیم اما به نظرم بازگشت سینما به روال عادی در گرو عادی شدن شرایط امروز است.
دولت موظف است از سینما حمایت کند
اما سعید خانی، تهیه‌کننده و مدیر شرکت پخش خانه فیلم درباره مدیریت سینما در شرایط فعلی تصریح می‌کند: باید فیلم جدید اکران شود اما شرایط عادی نیست و البته قرار هم نیست در این اوضاع بخش خصوصی تاوان بدهد. او که خودش به عنوان تهیه‌کننده و پخش‌کننده تمایلی به اکران فیلم جدید ندارد با تأکید بر ضرورت ورود دولت به این مسئله می‌گوید: دولت باید مانند دوران شیوع کرونا که از فیلم‌ها حمایت کرد عمل کند. آن زمان «دینامیت» اکران شد و دولت هم برای اکران فیلم‌ها بودجه‌ای را مشخص و کمک کرد تا شرایط به حالت عادی بازگشت.
مدیر پخش خانه فیلم با بیان اینکه در حال حاضر شرایط برای سینما از دوران کرونا هم بحرانی‌تر است، تصریح می‌کند: اگر قرار است سینما در این وضعیت جان دوباره‌ای بگیرد دولت باید به عنوان نماینده حاکمیت بودجه‌ای را به سینما تخصیص دهد زیرا سازمان‌ها و نهادهای دیگر فرهنگی مانند صداوسیما و شهرداری هیچ گونه همکاری با وزارت ارشاد ندارند. ارشاد اگر نگران سینماست باید ورود کند و با در نظر گرفتن بودجه، صاحبان فیلم‌ها را به اکران آثارشان ترغیب کند.
رابطه تیره تلویزیون با سینما
این تهیه‌کننده سینما معتقد است: بلیت نیم‌بها که طی دو هفته گذشته اعمال شده عملاً هیچ تأثیری بر بهبود و رونق وضعیت سینما ندارد. چون مردم الان فیلم جدید می‌خواهند و این فیلم‌هایی که دو ماه است روی پرده سینما اکران شده را همه دیده‌اند. آقایان باید بدانند مخاطب اصلی سینما همان یک ماه اول فیلم‌ها را می‌بیند و پس از آن دیگر فروش فیلم‌ها مانند قبل نیست.
خانی ادامه می‌دهد: اولاً شرایط خوبی نیست و باید تلاش کنیم اوضاع را به حالت عادی برگردانیم، دوماً اینکه دولت باید به عنوان نماینده حاکمیت بهایی بپردازد و انتظار نداشته باشد بخش خصوصی خودش را وسط بیندازد. شما ببینید که همین حالا فیلم کودک هم اکران شده اما مردم سینما نمی‌روند.
وی درباره مدیریت بحران سینما و راهکارهای خروج سینما از بحران می‌گوید: بزرگ‌ترین مشکلی که ما فکر می‌کردیم در این دولت اتفاق نمی‌افتد این بود که حاکمیت یکدست شده و روند کارها سرعت بیشتری پیدا می‌کند در حالی که این اتفاق نیفتاد و تلویزیون با سینما اصلاً رابطه خوبی ندارد و نسبت به آن گارد شدیدی گرفته است در صورتی که اگر تعامل و ارتباط خوبی بین صداوسیما و سینما برقرار باشد به نفع صداوسیما هم خواهد بود.
متأسفانه در مورد شهرداری هم وضع به همین منوال است و نمی‌دانم این سازمان دیگر چه مشکلی با سینما دارد! بنابراین اگر قرار است اتفاقی بیفتد باید یک شورایی تشکیل شود و آقایان در سطح کلان این مملکت یک تصمیم جدی بگیرند.
سازمان سینما یی پاسخگو باشد
این طور نمی‌شود که همه بیایند و یک خط دور سینما بکشند. ما برای اوقات فراغتمان جز سینما چه تفریح دیگری داریم؟ از سویی دیگر فراموش نکنیم که سینما چقدر توانسته به لحاظ فرهنگی به جامعه کمک کند و اوقات فراغت مردم را پر کند. بنابراین معتقدم باید یک نگاه کلان وجود داشته باشد اما متأسفانه وزارت ارشاد همیشه در این شرایط می‌گوید مشکل مالی دارد. بنابراین پول که وجود ندارد و دستگاه فرهنگی حاکمیتی هم هیچ کمکی به سینما نمی‌کند حالا چطور انتظار داریم که سینما رونق داشته باشد؟
این پرسشی است که بسیاری از سینماگران و پخشکنندگان همچون سعید خانی مطرح می‌کنند و سازمان سینمایی باید نسبت به مطالبات صاحبان آثار و حفظ سرمایه آن‌ها پاسخگو باشد.
خبرنگار: صبا کریمی
۲ آبان ۱۴۰۱ - ۰۴:۰۰
کد خبر: 821924
شاید بحرانی‌ترین اتفاقی که در چند دهه اخیر کمر سینما را خم کرد، بتوان به شیوع کرونا نسبت داد؛ اتفاقی که هنوز هم پس‌لرزه‌های آن بر پیکره‌اش احساس می‌شود و آن طور که باید نتوانسته از زیر بار آن بیرون بیاید.
نظر شما