قدس: حضرت امام محمدتقی ملقب به امام جواد علیه السلام ، فرزند ثامن الحجج امام علی بن موسی الرضا(ع) در دهم رجب ۱۹۵ در مدینه منوره زاده و بر شاخسار امامت شکوفا شدند. از ماه رمضان سال ۲۰۲ یا آخر ماه صفر ۲۰۳، که امام رضا(ع) در توس به شهادت نائل آمد، فرزند آن حضرت، امام محمدتقی(ع)، به مقام امامت و پیشوایی امت مسلمان رسیدند و در تاریخ سی ام ذی القعده سال ۲۲۰ هجری قمری در بیست و پنج سالگی به شهادت رسیدند.

یکی از القاب آن حضرت «تقی» است و این به خاطر جلوه و ظهور خاصی است که تقوای الهی آن امام همام در اجتماع آن روز نمود داشته و جهانی از پاکی و عفاف و تقوا را فرا راه دیدگان قرار داده بود، والا تمامی معصومین(ع) برخوردار از صفت تقوا و عصمت الهی هستند.

آیت الله حبیب الله احمدی استاد حوزه و نویسنده کتاب «امام جواد (علیه‌السلام)؛ الگوی زندگی» در گفت‌وگو با خبرنگار قدس آنلاین به مناسبت سالروز شهادت امام جواد علیه السلام گفت: طبق نقل مشهور و معروف شهادت جواد الائمه امام محمد تقی علیه السلام در آخرین روز از ماه ذی القعده در سال ۲۲۰ هجری قمری اتفاق افتاده است؛ البته دیدگاههای دیگری هم در این زمینه وجود دارد، اما باید تلاش کنیم تا وحدت رویه ای را در مورد موالید و ایام شهادت ائمه علیهم السلام در پیش بگیریم و از تشتت و نقل قول های ضعیف خودداری کنیم.

استاد حوزه تصریح کرد: چون زمان شهادت حضرت علی بن موسی الرضا(ع) سال ۲۰۳ هجری نقل شده است، بنابراین مدت امامت حضرت جواد(ع) هفده سال بوده است. محل دفن ایشان پس از شهادت به دلیل مسمومیت، کنار قبر جد بزرگوارشان امام موسی بن جعفر علیه السلام در شهر کاظمین می باشد.

وی ادامه داد: دلیل شهادت امام جواد علیه السلام را مورخین و محدثین شیعه و حتی بزرگان اهل سنت مسمومیت عنوان کرده اند؛ مرحوم کلینی در کافی، علی بن حسین مسعودی تاریخ نویس و جهانگرد معروف در اثبات الوصیه و مروج الذهب، طبری در دلائل الامامة، ابن شهرآشوب در مناقب این دلیل را ذکر کرده اند و دیگر منابع نیز وجود دارد که اگر کسی بخواهد مطالعه بیشتری داشته باشد، می تواند به کتاب «امام جواد(ع)؛ الگوی زندگی» مراجعه کند. مسمومیت امام جواد(ع) یک سبب اصلی دارد که در زمان معتصم عباسی رخ داده و دو نفر مباشر این جنایت هولناک هستند.

حلیه گری مأمون در بین عباسیان، مانند حیله گری معاویه در بین امویان بود

آیت الله احمدی گفت: یکی از این افراد، جعفر بن مأمون، فرزند ناخلف مأمون عباسی و دیگر ام الفضل دختر او و همسر تحمیلی جوادالائمه(ع) بوده اند. این نکته حائز اهمیت است که مأمون عباسی، بسیار سیاس بود و مانند او در بنی عباس کمتر کسی یافت می‌شود، به گونه‌ای که سیاست‌های او در بین بنی عباس، به مانند سیاست‌های معاویه در بین بنی امیه است. او مبتنی بر همین سیاست‌های حیله گرانه، دو دختر خود را بالاجبار به عقد ائمه اطهار(ع) درآورد؛ به گونه‌ای که ام حبیب را به صورت تحمیلی به عقد امام رضا(ع) در آورد و ام الفضل را که دختر دیگر او بود، در کودکی به عقد جوادالائمه(ع) در آورد.

اهداف شوم مأمون از به ازدواج درآوردن دختر خود به امام جواد(ع)

نویسنده کتاب «امام جواد(ع) الگوی زندگی» ادامه داد: این اقدام حیله گرانه، اهداف شومی را دنبال می‌کرد که در این جا به دو جنبه از این اهداف اشاره می کنیم؛ یکی آنکه او با این کار می خواست تا با اهل بیت علیهم السلام نسبت خانوداگی و قرابت سببی پیدا کند. این از وجهه اجتماعی اهمیت زیادی داشت و مردم خیال می‌کردند که عباسیان همراه علویان هستند. هدف دیگر که هدف بسیار شوم و بد عاقبتی بود، این بود که مأمون می خواست از تبار عباسیان شخصی متولد شود که منصب امامت را داشته باشد، اما خوشبختانه به واسطه هوشمندی و زیرکی ائمه اطهار(ع) آنها به این هدف شوم خود نرسیدند؛ به گونه‌ای که نه از ام حبیب و نه از ام الفضل فرزند امامی متولد نشد و نسل امامت از تبار آنها تداوم پیدا نکرد.

امام جواد(ع)، مولود با برکت جهان اسلام

وی اضافه کرد: در روایات از امام جواد علیه السلام با عنوان "مولود با برکت" یاد می شود؛ این مسئله بسیار حائز اهمیت است و ایشان برای جامعه اسلامی و تشیع پربار بوده‌اند؛ حضرت علی بن موسی الرضا(ع) که بچه دار نمی‌شد، به ایشان طعنه می‌زدند که شما امام نیستی زیرا فرزندی نداری اما وقتی امام جواد علیه السلام به دنیا آمدند، حضرت رضا بسیار خوشحال شدند و فرح و شادی وجود مبارک ایشان را فراگرفته بود و مردم را اطعام کرد. این نکته در تاریخ زندگی امام جواد(ع) به خوبی می‌درخشد که برای جزئیات این مبحث می‌توان به کتاب «امام جواد(ع)؛ الگوی زندگی» مراجعه کرد.

موقعیت والای اجتماعی و سیاسی امام جواد(ع)

آیت الله حبیب الله احمدی با اشاره به جنبه های اجتماعی و سیاسی زندگی امام جواد علیه السلام پرداخت و گفت: مدت عمر شریف ایشان بیست و پنج سال و مدت امامتشان هفده سال است، اما چرا باید با این سن کم به شهادت برسند و دشمن ایشان را برنتابد؟ علت آن، موقعیت اجتماعی و والای ائمه علیهم السلام است؛ ما می‌دانیم که هیچ کدام از ائمه(ع) به مرگ طبیعی از دنیا نرفتند و همگی به شهادت رسیدند. موقعیت اجتماعی و سیاسی جواد الائمه(ع) به گونه ای بود که مأمون عباسی زمانی که زنده بود دختر خود را به عقد ایشان در آورده بود و در ضمن اینکه می‌خواست خود را مقرب امام نشان دهد و خیلی دوست داشت که داماد علوی در دربار او حضور داشته باشد، اما ایشان هیچ وقعی به او نمی‌گذاشت. با این وجود مأمون دو بار امام جواد علیه السلام را از مدینه فراخواند؛ یکی در سال ۲۰۴ یعنی یکسال پس از شهادت حضرت رضا(ع)، امام جواد و دخترش را از مدینه فراخواند و برای آنها جشن عروسی گرفت تا به مردم بنمایاند که با اهل بیت و علویان پیوند دارد. پس از مراسم جشن باز او می‌خواست که امام را در دربار خود که از مرو به بغداد منتقل شده بود، داشته باشد تا از موقعیت امام جواد سوء استفاده کند، اما امام این را نپذیرفت و به مدینه بازگشتند.

استاد حوزه ادامه داد: بار دوم در سال ۲۱۴ هجری قمری مجدداً امام جواد را از مدینه فراخواند؛ مأمون در این زمان در حال سفر به روم برای کشورگشایی بود که البته مسافرت بی برگشتی بود. او در این دیدار توصیه هایی را به امام جواد داشت و بازهم امام آنجا ماندگار نشد و به مدینه بازگشت. اما بار سوم، پس از آنکه مأمون مرده بود و معتصم زمام حکومت را بدست گرفته بود، امام را از مدینه فراخواند که متأسفانه این سفر دیگر بازگشت نداشت و طی آن امام علیه السلام مسموم و به شهادت رسیدند.

وی گفت: مسمومیت امام جواد علیه السلام از این باب بود که ایشان موقعیت اجتماعی بالایی داشتند و برای حاکمان عباسی خطر به حساب می‌آمدند. تلاش‌های فرهنگی و سیاسی امام برای آنها خطر بوده است، لذا این را برنتافتند و ایشان را به شهادت رساندند. لازم به ذکر است که با وجود ارتکاب این جنایت، خلیفه عباسی بازهم به همان ریاکاری‌ها و فریب مردم ادامه داد و تشییع باشکوهی را برای امام برگزار کردند.

فرجام شوم قاتلان امام جواد(ع)

آیت الله احمدی در ارتباط فرجام قاتلان امام جواد علیه السلام گفت: سبب اصلی شهادت معتصم و مباشران شهادت ایشان، جعفر و ام الفضل پسر و دختر مأمون بودند که همه آنها به عاقبت بسیار بدی گرفتار آمدند، چون خون ناحقی ریختند. جعفر به دردی بی درمان دچار و فلج شد، ام الفضل هم یک درد بی درمان زنانگی گرفت و پس از آنکه امام را مسموم کرد از ترس شیعیان به دربار معتصم پناه برد تا در امنیت کامل باشد، اما خدای متعال او را به درد بی درمان دچار کرد که براثر همان درد جان باخت.

استاد حوزه در پایان با اشاره به جایگاه والای امام جواد علیه السلام توصیه کرد: حاجتمندان و گرفتاران اگر به درگاه ملکوتی امام رضا(ع) مشرف شوند و ایشان را به امام جواد قسم دهند، حاجات دنیایی و اخروی آنها ان شاءلله محقق خواهد شد؛ زیرا امام رضا(ع) فرزند خود را بسیار دوست دارند.

انتهای پیام/