اگر بگذاریم! بلدند هرروز مشام دنیا را از عطر گل و باران پُر کنند اگر ما همسایگان و رهگذران محترمی باشیم!
اگر بگذاریم، این شهرهای سبز و فیروزه‌ای بلدند چطور بهشتی باشند برای نفس تازه کردن. برای دل سپردن به نغمه بلبلان و آوای رود و رایحه جنگلهای زمردین.
پرنده‌ها و شالیزارها و مزارع بکر بلدند چطور شورانگیز باشند، اگر ما به این دیار افسونگر و شاد نتازیم. به سرزمینی که هر تکه‌اش، روح را زنده می‌کند و به پای حال و آینده اکسیژن و زندگی می‌ریزد. حیف است در نسیم مرطوب خزر، جان دوباره بگیریم و هر دم زیر سایبان شاخه‌هایی که نور آفتاب را از ما می‌پوشانند، راه برویم و بنشینیم و بخندیم، اما آلوده‌اش کنیم.
حیف است به خودمان اجازه زشت کردن خاکی را بدهیم که هر دم، تمام دوستی و زیبایی‌اش را به پای سفرمان ریخته است.
بی‌گمان می‌دانید هر کیسه زباله ای، یک گلوله برای آغاز جنگ است. جنگ با خودتان. شما بی شک هربار خودتان را هدف می‌گیرید. زیبایی و سلامتی و آینده و نگاه پاک و روشن خودتان را.
نجنگیم. از زباله هایمان گلوله نسازیم. با طبیعت دوست باشیم. با شهرهایی که هربار صدای چهچهه‌های ناب در گوشهایمان می‌ریزند و به چشمهایمان، آبشار هدیه می‌دهند. مرغابی‌ها و برکه‌هایی که دیدن شان یک دنیا می‌ارزد.
احترام بگذاریم به سرزمینی که دوست داشتن را بلد است. بلد است نعناع و پونه وحشی و کاکوتی در زنبیل هایمان بریزد و روح‌مان را ثروتمند کند. سرزمینی که هربار با خوشرویی، دستان کوچک و بزرگ مان را از ماهی و ریسه‌های سیر و تخم مرغ پُر می‌کند.
جمع آوری ماهانه 400 تن زباله از حاشیه راه‌های مازندران
باید محیط زیست را همچون خانه مان بدانیم و در حفظ و پاکیزگی آن همه تلاش خود را به کار گیریم. این را محمد نظری رئیس اداره ایمنی، ترافیک و حریم راه‌های اداره کل راه و شهرسازی مازندران در گفت وگو با خبرنگار ما می‌گوید.
وی با بیان اینکه پاکیزگی حریم جاده‌ها، ایمنی را به دنبال دارد، تاکید می‌کند: تخلیه زباله و نخاله در حریم راهها به محیط زیست آسیب جدی وارد می‌کند و مردم باید زباله‌های تولیدی را در سطلهای تعبیه شده قرار دهند.
نظری اضافه می‌کند: در فصل برداشت مرکبات، زباله‌های حاشیه جاده افزایش چشمگیری پیدا می‌کند که این افزایش مربوط به مرکبات پوسیده، پوست مرکبات و هرس باغها و بخشی از زباله‌ها متعلق به واحدهای تجاری و رفاهی حاشیه راه‌هاست که این‌گونه مراکز عمدتا توجه جدی به تذکرات مأموران راهداری ندارند.
رئیس حریم راه‌های اداره کل راه و شهرسازی مازندران از افزایش 30 درصدی زباله حاشیه جاده‌ها در فصل سفر بویژه تابستان انتقاد می‌کند و از مسافران می‌خواهد زباله‌های خود را در کیسه‌های پلاستیکی قرار داده و در سطلها و مخازن جمع آوری زباله بریزند.
وی با اشاره به اینکه ریختن زباله به محیط زیست آسیب جدی وارد می‌نماید، یادآور می‌شود: هرماه حدود چهار میلیارد ریال صرف جمع آوری زباله‌ها و نخاله‌های حاشیه جاده‌های مازندران می‌شود.
نظری به جمع آوری ماهانه 400 تن زباله و نخاله در حاشیه راهها اشاره می‌کند و می‌افزاید: 81راهدار به همراه 27دستگاه وانت، روزانه کار جمع آوری زباله‌ها را انجام می‌دهند.
رئیس حریم راه‌های اداره کل راه و شهرسازی مازندران، یکی دیگر از مشکلات راه‌های مازندران را فاصله اندک شهرها از یکدیگر و توسعه خطی آنها می‌داند و اضافه می‌کند: به دلیل مرغوبیت زمین، بیشترین تخلف در زمینه تجاوز به حریم راهها، در پنج کیلومتری شهرها اتفاق می‌افتد.
او می‌افزاید: ریختن زباله و نخاله در حریم راهها تخلف بوده و برای متخلفان مجازات پیش بینی شده است.
مدیریت پسماند اعتبار ملی می‌خواهد
دبیر کمیته پسماند اداره کل محیط زیست مازندران نیز می‌گوید: به دلیل حضور گردشگران، میزان پسماندهای شهری در شش ماهه اول سال از نظر وزنی و حجمی افزایش می‌یابد.
فرهاد فخاری در گفت‌وگو با خبرنگار ما، با اشاره به اینکه شمار ورود گردشگران تاثیر زیادی در اضافه شدن زباله‌ها دارد، می‌افزاید: این معضل در شهرهای غربی و ساحلی بیشتر است.
فخاری ادامه می‌دهد: آلودگی در برخی مناطق به حدی بوده که مسافران جدید و حتی همان افراد رغبت بازگشت به این مناطق ندارند! و در نتیجه به مناطق دوردست و صعب العبور نیز قدم گذاشته و آن مناطق را نیز آلوده می‌نمایند.
وی یادآور می‌شود: تصاویر تهیه شده از مناطق جنگلی، ساحلی و نشیمنگاه‌های حاشیه جاده‌ها بسیار تکان‌دهنده و تاسف آور بوده و آنچه بیشتر به چشم می‌خورد زباله‌های به جامانده از مسافران است.
فخاری می‌گوید: متاسفانه هنوز پرتاب زباله از داخل خودروها را شاهد هستیم که باید با فرهنگ سازی برطرف شوند.
وی با اشاره به اینکه در استان مازندران ظرفیت گردشگری بالا بوده و گردشگران نقش بسزایی در تولید زباله دارند، پیشنهاد می‌دهد: باید برای مدیریت پسماند در مازندران اعتبارات ملی درنظر گرفته شود، زیرا مازندران نباید براساس جمعیت خود اعتبار کسب نماید و جمعیت شناور استان نیز باید لحاظ گردد.
دبیر کمیته پسماند محیط زیست مازندران اضافه می‌کند: پیشنهاد تأسیس «صندوق استانی محیط زیست» را ارایه نمودیم تا براساس نظر کارشناسان، پنج تا 20 درصد دریافتی‌های مراکز گردشگری به این صندوق اختصاص یابد و در امور مربوط با محیط زیست بخصوص پسماند هزینه گردد.
فخاری از تولید سه هزار و 150تن زباله در روز خبر می‌دهد و می‌گوید: 1800تن از این میزان در شهرها و 1300تن دیگر در روستاهای مازندران تولید می‌شود.
وی سرانه تولید زباله شهرنشینان مازندرانی را 700 تا 900گرم در روز اعلام می‌کند و ادامه می‌دهد: زباله‌های تر 70 درصد زباله‌های تولیدی استان را در بر می‌گیرد که با مدیریت صحیح در زندگی می‌توان میزان این زباله‌ها را کاهش داد.
فخاری خاطرنشان می‌کند: هرچه زباله بیشتری تولید شود، در جمع آوری، انتقال و مدیریت آن، هزینه‌های گزافی به دولت وارد می‌شود و از همه مهمتر محیط زیست استان دچار چالش شده و آسیب جدی به آن وارد می‌گردد و در نتیجه سلامت جامعه و مردم به خطر می‌افتد.
روستاهایی که از زباله بی‌نصیب نمی‌مانند
مدیرکل امور روستایی و شوراهای استانداری مازندران نیز می‌گوید: مازندران، استانی ملی بوده و با وجود جمعیت شناور، خوش‌نشین و گردشگر، نیازمند ساماندهی «پسماند گردشگران» است.
جان‌ا... عبدی در پاسخ به پرسش خبرنگار ما می‌افزاید: حضور گردشگران در روستاهای گردشگری نیز مدیریت زباله را با مشکل روبه‌رو کرده که در این ارتباط باید با نگاه ملی به مازندران، اعتبارات مدیریت پسماند در استان افزایش یابد.
وی با اشاره به اینکه جمع‌آوری زباله در 1900 روستای استان انجام می‌شود، اضافه می‌کند: مدیریت پسماند در 480 روستا توسط دهیاری ها، 700 روستا توسط تعاونی دهیاری‌ها و 720 روستای دیگر توسط پیمانکاران بخش خصوصی انجام می‌شود.
عبدی، سرانه تولید زباله روستاییان را 750 گرم اعلام می‌کند و می‌گوید: طرح تفکیک زباله از مبدأ در چند روستا به صورت آزمایشی در حال انجام است.
طبیعت زیباتر می‌شود اگر صبوری کنیم
ما می‌توانیم مانند میهمانی دانا و صاحبخانه‌ای عاشق باشیم. زباله‌هایمان را برداریم و تا رسیدن به سطلها صبوری کنیم و به خنده‌های شیرینی فکر کنیم که پس از رفتن ما بر صورت مردمانی خونگرم و ساده و پاک، نقش می‌بندد.
طبیعت خودمان را دوست بداریم؛ علفزارهای رقصان و درختان بلندبالا و آن شهرهایی را که در دامنه دماوند هر صبح به زیبایی الماس تلألؤ دارند و می‌توانند آدمهای زیادی را خوشحال کنند.
اجازه بدهیم خاطرات مان طعم چای آتشی شمال را بدهند نه تجربه نا زیبای کیسه‌های سیاهی که در جاده‌هایی سبز از خود به یادگار گذاشته ایم و نه نگاه تار صاحبخانه‌ای که تا ابد پشت سفرمان باقی خواهد ماند.
نظر شما