با کمال حيرت و تأسف و در حالي که هيچ کس به داد مردم مشهد نمي‌رسد و داد آن‌ها را از مسؤولان فرودگاه اين شهر نمي‌گيرد، مدت‌هاست شبانه‌روز، ده‌ها پرواز که مي‌شود از مسير معمول به سمت تهران و ديگر مسيرهاي غربي پرواز کنند، تمام طول آسمان اين کلانشهر را طي کرده و آرامش و سلامتي مردم را به خطر مي‌اندازند.

رشد شهر مشهد برخلاف بيشتر کلانشهرهاي دنيا، خطي و از شرق به غرب است. فرودگاه در منتهي اليه شرق شهر واقع شده و بيشتر مسيرهاي ورودي و خروجي پروازهاي آن از شرق به غرب يا برعکس است.  اگر اين پروازها از سمتي که مسير تردد زميني نيز در همان جهت است تردد کنند هيچ مزاحمتي براي مردم ندارند. اما آن‌ها براي اندک صرفه‌جويي در سوخت به واسطه کوتاه شدن مسير، عموماً از مسير غيرمعمول يعني از سمت غرب شهر وارد و خارج مي‌شوند.

 نتيجه آن است که ساکنان اين مسير حتي با فاصله 30 کيلومتري از فرودگاه از شدت غرش جت‌هاي مسافربري در طول شبانه‌روز، آسايش ندارند.

در اين مسير جمعيت انبوهي ساکنند، ميليون‌ها نفر که دادخواهي آن‌ها را کسي نمي‌شنود. طبق تحقيقات علمي تأييد شده هر هواپيما برابر 6 هزار خودرو، آلودگي هوا ايجاد مي‌کند. جداي از آن اگر خداي ناکرده اتفاقي رخ دهد، افزون بر تلفات معمول سرنشينان، فقط خدا مي‌داند در اين محلات متراکم مسير اين پروازها چه فاجعه‌اي رخ خواهد داد. آلودگي صوتي آن‌ها هم که واقعاً غيرقابل تحمل است به طوري که در مدارس مسير اين‌ها اغلب معلمان بارها حين درس کلام خود را قطع مي‌کنند تا غرش جت‌ها تمام شود. بدبختي هنگامي ملموس‌تر مي‌شود که دريابيم بيشتر اين پروازها تنها به خاطر چند صد ليتر صرفه‌جويي در سوخت توسط شرکت‌هاي هواپيمايي مختلف از اين مسير با وجود تمام مزاحمت‌ها و خطرات هولناکش انجام مي‌شود. آيا حتماً بايد فاجعه‌اي رخ دهد تا کسي به فکر بيفتد؟ چرا آرامش و حق مردم براي کسي اهميتي ندارد؟ چرا سلامت و امنيت مردم اسباب سودجويي عده‌اي شده است و همه تماشاگرند؟ بارها همين روزنامه خودمان نوشت.  اي کاش دادستان محترم و دلسوز مردم مشهد به عنوان مدعي العموم جلوي سودجويي و بازي با جان مردم، توسط برخي فرصت طلبان که جز به جيب خود به هيچ چيز ديگر اهميت نمي‌دهند را بگيرد، کاش...

روز پنجشنبه گذشته در مشهد همايشي با عنوان «حمل و نقل و ترافيک» برگزار شده که اميدوارم در چنين همايشهايي به اين مباحث کابردي و کليدي که مستقيماً با امنيت و سلامت مردم ارتباط دارد نيز پرداخته شود و مسؤولان نيايند  شعار بدهند و بروند و هيچ! براي آلودگي خودروها طرح مي دهيم اما آلودگي وحشتناک هواپيماها و خطرات آن فراموش مي شود.