به گزارش قدس آنلاین، قرآن کریم و احایث، انسان ها را به تفکر خوانده اند. تا جایی که در قرآن اندیشیدن از اوصاف خردمندان به شمار آمده است.
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «دو رکعت نماز سبک با تدبر از نماز در تمام شب بهتر است.»
امير المؤمنين امام علی (ع) مي فرمودند: «با تفكر دل خود را بيدار ساز و در شب پهلو را از بستر خواب بدور دار، و از خداى پروردگارت پروا كن.»
امام صادق (ع) فرموده اند: «بهترين عبادت همواره انديشيدن در باره خدا و قدرت او است.»
و از امام رضا (ع) است که فرمودند: «عبادت به نماز و روزه بسيار نيست، همانا عبادت انديشيدن در امر خداى عز و جل است.»
يعنى عبادت منحصر به نماز و روزه بسيار نيست، بلكه عبادت كامل، تفكر در امر خدا است اگر چه نتيجهاش نماز و روزه اندك، ولى با معرفت و نورانيت قلب باشد.
و نیز از امير المؤمنين امام علی (ع) است که فرموده اند: «انديشيدن انسان را به نيكى و انجام آن مي كشاند.»
ایشان همچنین می فرمایند: «آگاه باشید! عبادتی که در آن تفکر نباشد، سودی ندارد.»
امام صادق (ع) نیز فرموده اند: «سه چیز فرد را از دستیابی به مقامات عالی باز می دارد: کوتاهی همت، کم تدبیری و ناتوانی در اندیشه.»
علاوه بر این، آموزه های دینی روایی ما بر امر تدبیر و تدبر در امور توصیه دارند و آن را راهگشای زندگی می دانند.
چنان که رسول خدا (ص) می فرمایند: «سفارش می کنم که هر گاه خواستی کاری انجام دهی به سرانجام آن بیندیش، اگر مایه رشد بود ان را انجام بده و اگر مایه فساد و تباهی بود آن را رها کن.»
همچنین، از آن حضرت (ص) است که فرمودند: «خدای متعال دوست دارد هر یک از شما وقتی کاری می کند آن کار را محکم و استوار سازد.»
مولای متقیان (ع) نیز در این باره می فرمایند: «استواری زندگی به برنامه ریزی نیکو سنجه آن دوراندیشی است.»
حضرت جواد الائمه (ع) نیز می فرمایند: «فاش کردن چیزی پیش از استحکام آن باعث فسادش می شود.»
امام علی (ع) درباره سنجش خردورزی فرموده اند: «خرد مردم با شش چیز سنجیده می شود: معاشرت، داد و ستد، دستیابی به مقام، برکناری از مقام، توانگری و تهیدستی.»
منابع:
أصول الكافي، ترجمه مصطفوى، ج 3، ص: 92
مفاتیح الحیاه، صص 68 و 73
انتهای خبر/
نظر شما