خزر، خانه حاج یونسها...
در یک روز زمستانی در جمع ماهیگیران شرکت تعاونی پَرِه شهید کلاهدوز در ساحل «چپکرود جویبار» حاضر شدیم و تلاش هایشان را به نظاره نشستیم. تلاشِ مردان سختکوشی که سرما نمیشناسند و ساعتها خود را به آب زمستانی خزر میسپارند برای کسب روزی حلال.
پس از 45 کیلومتر دور شدن از ساری به روستای «لاریم» میرسیم و با گذشتن از امامزاده محمود به ساحل زیبای چپکرود جویبار قدم میگذاریم.
در چند صد متری ساحل، ساخت و سازهای زیادی را در دل روستا میبینیم. ویلاهای رنگارنگی که پس از برپاشدن، دیگر نمیگذارند شما از دوردستها دریا را ببینید.
ظهرگاهی که ماهیگیران درهوای آفتابی مشغول انداختن تور به دریا هستند، «حاج یونس بادام» منتظرمان است.
حاج یونس که بر روند پهن کردن تورها نظارت دارد، با روی گشاده به استقبالمان میآید و از دشواری کار ماهیگیران حرف میزند و میگوید: اغلب صیادان به بیماریهایی چون روماتیسم، دردهای مفصلی، بیماریهای چشمی، درد کلیه و پا مبتلا هستند که پس از بازنشستگی دردهای بیشتری هم به سراغشان میآید.
این ماهیگیر مازندرانی که 26 سال است رزق خود را از دریا میگیرد، ادامه میدهد: هنگام طوفانی بودن نمیشود ماهیگیری کرد و تعطیل هستیم. آخر ماهیها در دمای بیش از 16 درجه به سمت ساحل میآیند.
بادی در این منطقه میوزد بنام «گِلوا» که خاصیت آن، این است ماهیانی که قصد رفتن به سمت رودخانه را دارند، به سوی تورهایمان هدایت میکند.
چپکرود آفتابی نیست
این صیاد شمالی از طولانی بودن زمان کارشان هم میگوید و اضافه میکند: از 8 صبح تا 12 شب چندین مرتبه تورها را به دریا میاندازیم. برخی اوقات تا چهار شبانه روز در شرکت حضور داریم و به خانه نمیرویم.
حاج یونس سوز و سرمای آب دریا را بدتر از سوز گلوله تعبیر میکند و میگوید: سه دست لباس صیادی دارم و به نوبت آنها را خشک میکنم تا آماده پوشیدن شوند.
وی از کم شدن ماهیان خزر خبر میدهد و میافزاید: هر سال نسبت به سال گذشته از میزان صیدمان کم میشود و شرکت در آستانه ورشکستگی قرار دارد!
این روزها میزان صیدمان آنقدر کم شده که بچهها دوماه است حقوقی دریافت نکرده اند.
در گذشتهها – منظورم سالهای 86 تا 88 میباشد - در یک روز 60 نیسان صید داشتیم، ولی حالا در هر پره کشی تنها دو جعبه بیشتر صید نداریم!
در سالهای گذشته شیلات برای حفظ ذخایر دریای خزر به تکثیر مصنوعی بچه ماهی و رهاسازی در رودخانهها اقدام میکرد که نتیجه اش صید خوب در سالهای گذشته بوده، اما حالا تکثیر به فراموشی سپرده شده و نتیجه اش دامان ما صیادان را گرفته است.
در این لحظه تورکشی شروع میشود و حاج یونس از جمع مان جدا میگردد تا به همکارانش کمک کند. دل تویِ دل صیادان نیست. همه نگاهها به تورهاست...
پس از نیم ساعت تورها جمع میشوند و تنها دو جعبه ماهی حاصل تلاش چندساعته یک گروه 70 نفره است!
ماهیگیران به همراه ماهیها سوار نیسان میشوند و به سمت کومههای صیادی برای ناهار و استراحت میروند.
اینجا 20 اتاق به ترتیب شماره گذاری شده اند. نماینده هر اتاق سهم ماهی کومهها را میگیرد و روانه میشود.
اتاقها 4 تا 7 نفره هستند و حاج یونس، ما را به اتاق شماره 12راهنمایی میکند. در نگاه اول لباسهای صیادان که گرداگرد اتاقها آویزان شده است تا خشک شوند، نگاهمان را به خود جلب میکند.
اغلب تعاونیها در آستانه ورشکستگی
با کمک حاج یونس دو نفر از صیادان باسابقه دیگر وارد جمعمان میشوند و گفت و گو را ادامه میدهیم.
عزت الله رحمانی از ماهیگیران قدیمی تعاونی شهید کلاهدوز با اشاره به اینکه پنج تعاونی پره در سواحل چپکرود مشغول فعالیت میباشند، میگوید: در شرکت ما اصول تعاونی به صورت واقعی اجرا شده؛ زیرا همه از جمله اعضای هیأت مدیره، مدیرعامل و همه کسانی که یک سهم از شرکت دارند، از صبح تا پایان شب لباس و چکمه صیادی به تن میکنند و برادرانه در کنار هم عرق میریزند و نظیر چنین تعاونی هایی در کشور کم است.
این صیاد مازندرانی به فعالیت 100 ماهیگیر در این شرکت اشاره میکند. متأسفانه مسؤولان ذیربط هیچگونه حمایتی از جامعه صید و صیادی نمیکنند و اغلب تعاونیهای پره در آستانه ورشکستگی قرار دارند.
رحمانی که 24 سال در این حرفه مشغول به کار است، با اشاره به اینکه هنوز حرفه ماهیگیری جزو مشاغل سخت و زیان آور محسوب نشده است، از مسؤولان می خواهد، از نزدیک سختیهای کارشان را ببینند.
وی اشاره میکند: اغلب ماهیگیران شرکت بیش از 20 سال سابقه دارند و با اجرای قانون مشاغل سخت و زیان آور، بازنشسته خواهند شد.
رحمانی از مبلغ بالای پرداخت حق بیمه صیادان میگوید و اضافه میکند: پرداخت 27 درصد حق بیمه در توان صیادان نیست و ماهیانه باید 150 میلیون ریال به حساب تأمین اجتماعی واریز کنیم که این رقم خارج از توان مالی شرکت است.
صیادان غیرمجاز بقایمان را تهدید میکنند
صیاد شمالی، مشکل حاد دیگر جامعه صیادی را وجود ماهیگیران غیرمجاز و عدم برخورد قاطع با آنان میداند و میگوید: متأسفانه شمار این قاچاقچیان خیلی زیاد است، دریا را در اختیار گرفته اند و بقای ما را تهدید میکنند!
رحمانی با بیان اینکه صیادان غیرمجاز همکارانمان را با سلاح سرد و گرم تهدید میکنند و جلوی مانور تورهایمان را میگیرند، از مسؤولان یگان حفاظت شیلات میخواهد، برخورد قاطعی با متخلفان انجام شود تا تعاونیهای پَرِه نابود نشوند.
وی یادآور میشود: صیادان غیرمجاز با روشهای دام گستر صید میکنند که این روش 15 سال است ممنوع شده و غیرقانونی است. در این روش ماهی در آب میمیرد و از نظر شرعی و بهداشتی دچار اشکال است.
صیاد تعاونی پره شهید کلاهدوز از میزان کم صید گلایه دارد و با اشاره به اینکه روزانه تا پنج بار پره می زنند و هربار تنها 20 کیلو صید دارند، میگوید: اگر قاچاقچیان بگذارند، در اسفندماه وضعیت صید بهتر میشود و میزان صید روزانه مان به 200 تا 300 کیلو میرسد.
توان خرید تجهیزات را نداریم
در ادامه ناصر نوذری، صیاد باسابقه تعاونی شهید کلاهدوز وارد گفتوگو میشود و با اشاره به اینکه گرانی ادوات و تجهیزات صیادی مشکلاتمان را دوچندان کرده است، میگوید: یک کیلوگرم طناب را 10 هزارتومان میخریدیم که حالا به 36 هزارتومان رسیده است و این درحالی است که عمر این طنابها به یک ماه هم نمیرسد.
وی هزینه خرید ادوات صیادی را در طول سال 700 میلیون تومان ذکر میکند و میافزاید: یک دستگاه تور صیادی یکصد میلیون تومان قیمت دارد و دیگر توان خرید ادوات صیادی را نداریم.
نوذری به وجود 10 تراکتور و چهار قایق موتوری و یک لنج در شرکت اشاره میکند و یادآور میشود: هر قایق موتوری برای هر پره کشی 25 لیتر بنزین مصرف میکند، در حالی که از یارانه سوخت برخوردار نیستیم. ضمناً هیچ یارانه ای در بخش آب و برق و گاز نیز به ما تعلق نمیگیرد.
این قصه ادامه دارد...
پس از نیمروزی سخت، میهمان سفره پُر از صفا و صمیمیت این مردان شمالی میشویم و با آنان ناهار ماهی پُلو میخوریم.
از حاج یونس میپرسم، همیشه ماهی میخورید که در پاسخمان میگوید: ماهی از جمله غذاهای پُرخاصیتی است که تکرار چندباره آن خسته کننده نیست. اغلب اوقات غذایمان ماهی است. اگر وضع صید خوب باشد، قربانی هم میکنیم.
در این هنگام جوانی وارد اتاقمان میشود که حاج یونس او را «حسین بادام» پسرش معرفی میکند و میگوید : حسین راهم را ادامه میدهد و 12 سال ماهیگیر است.
عقربههای ساعت یک بعدازظهر را نشان میدهند که حاج یونس «زنگ برپا» را در محوطه به صدا درمی آورد و به اتفاق همکارانش راهی دریا میشوند.
دعا میکنیم در پرههای بعدی، تور حاج یونسها لبریز از ماهی و لبخند شود.
نظر شما