به گزارش قدس آنلاین، اسلام دین دعوت به فضلیت ها و پرهیز از رذیلت ها است از این رو هم مصادیق فضیلت و راه های کسب آن را ترسیم کرده و هم مصادیق آن را برشمرده است.
امیرمومنان امام علی (ع) می فرمایند: «بالا رفتن بر نردبان فضيلت ها دشوار، اما رهايى بخش است و فرود آمدن به سوى پستي ها آسان، اما مُهلك است.»
ایشان همچنین فرموده اند: «با به دست آوردن فضيلت ها، دشمن سركوب مى شود.»
و نیز از مولای متقیان (ع) است که: فضيلت اين است كه هر گاه قدرت [بر انتقام] يافتى گذشت كنى.»
امام علی (ع) می فرمایند: «هر گاه به تو درودى گفته شد، با درودى بهتر از آن پاسخ ده و هر گاه احسانى به تو شد، با احسانى برتر از آن جبرانش كن و با اين همه برترى از آنِ آغازگر است.»
و فرموده اند: «هر كس به كسى كه به او بدى كرده است، خوبى كند، بي گمان مجمع فضايل را در اختيار گرفته است.»
رسول خدا(ص) فرموده اند: «اى مردم! همانا برترين مردم، كسى است كه با وجود بلند مرتبگى، فروتنى كند و با وجود توانگرى، به دنيا زهد ورزد و در عين داشتن توانايى، انصاف به خرج دهد و در عين قدرتمندى، بردبار باشد. بدانيد كه برترين مردم، بنده اى است كه از دنيا به قدر كفاف برگيرد و در آن با خويشتندارى و عزّت نفس زندگى كند و براى سفر [آخرت] توشه برگيرد و براى رفتن آماده شود.»
علاوه بر این، امیرمومنان (ع) در اشاره به دیگر مصادیق فضیلت فرموده اند: «هرگاه از حرام ها بپرهيزى و از شبهات باز ايستى و واجبات را به جاى آورى و به مستحبّات پردازى، هر آينه فضيلت هاى دينى را به كمال رسانده اى.»
امام على (ع) فرمودند: «برترين فضيلت ها، پيوند زدن با كسى است كه پيوند بُريده و اُنس گرفتن با كسى كه رميده و گرفتن دست كسى كه لغزيده است.»
و از ایشان است که: «انصاف، برترين فضيلت ها است.»
و نیز فرموده اند: «برترين فضيلت ها برآوردن آرزوها[ى مردم] است (بخشيدن آن چيزهايى كه خود انسان به آنها علاقه دارد) و كمك كردن به درخواست كننده [كمك] و ميانه روى در برآوردن خواهش ها است.»
و نیز امیرمومنان امام علی (ع) می فرمایند: «نگاه داشتن زبان و بذل احسان، از برترين فضايل انسان است.»
آن حضرت (ع) همچنین فرموده اند: «تسلّط بر خشم و ميراندن شهوت سرآمد فضايل است.»
رسول خدا (ص) می فرمایند: «روز قيامت چون خلايق جمع شوند آواز دهنده اى آواز دهد كه: كجايند اهل فضيلت؟ پس جماعتى اندك برخيزند و شتابان سوى بهشت روند. فرشتگان جلو روند و گويند: شما را مى بينيم كه به سوى بهشت مى شتابيد. پاسخ دهند: ماييم اهل فضيلت. فرشتگان گويند: فضل شما چه بوده است؟ گويند: ما هرگاه ستمى مى ديديم مى بخشيديم و هرگاه بدى مى ديديم گذشت مى كرديم و هر گاه رفتار جاهلانه اى با ما مى شد بردبارى نشان مى داديم. پس، به آنان گفته شود: وارد بهشت شويد كه نيكو مزدى است براى عمل كنندگان.»
منابع:
غرر الحكم: 1136 و 1137، 8905، 805، 3280، 4899.
نهج البلاغة: الحكمة 62.
تنبيه الخواطر: 1،124.
انتهای خبر/
نظر شما