به گفته این کارشناسان، دی اکسید کربنی که انسان ها وارد جو می کنند بیشتر از میزانی است که جنگل ها و اقیانوس ها بتوانند آن را جذب کنند؛ صید ماهی و قطع درختان نیز سریع تر از آن اتفاق می افتد که طبیعت بتواند این منابع طبیعی را جایگزین کند. در نتیجه، جهان در کمتر از 8 ماه، یعنی در تاریخ 8 آگوست (19 مرداد) به روز «فراتر از مرز»، یعنی زمانی از سال که انسان ها منابع  طبیعی سالانه مثل زمین، درختان و ماهی ها را به مصرف رسانده و از ظرفیت زمین برای جذب گازهای گلخانه ای فراتر رفته اند رسیده است.

به گفته کارشناسان ما سالانه منابع طبیعی بیش از یک سیاره – چیزی حدود 6/1 سیاره - را مصرف می کنیم.  آن ها هشدار می دهند این شرایط درحال بدتر شدن است و زمین می رود که هرچه زودتر و زودتر گرفتار «بدهی محیط زیستی» شود. بنابر اعلام Global Footprint Network، سامانی که بررسی های مرتبط در این زمینه را انجام می دهد، زمان به پایان رسیدن تمام منابع طبیعی در دسترس در سیاره زمین، از اواخر سپتامبر در سال 2000 به 8  آگوست  در سال 2016 رسیده است. GFN پیش بینی می کند تا سال 2030 روز فراتر از مرز زمین، به نیمه های سال خواهد رسید به این معنا که تا آن زمان ما به دو سیاره زمین کامل، برای تامین مصارف طبیعی گونه های زیستی موجود در سیاره زمین نیاز خواهیم داشت.با این حال براساس اعلام این سازمان، سرعت عقب رفتن این تاریخ در تقویم، در چند سال اخیر، کندتر شده، اما برای به عقب برگرداندن این روند به زمان بیشتری نیاز است.

بررسی های GFN نشان داده دو کشوری که بیشترین تخلف نسبت به مصرف منابع طبیعی خود را دارند استرالیا و آمریکا هستند که به نرخ بالای مصرف گوشت شهرت دارند.در مقابل، کشورهایی مثل برزیل و هند مصرف بسیار پایین تری دارند.عوامل زیادی از جمله جمعیت، استانداردهای زندگی و عادات تغذیه ای بر اثرات زیست محیطی یک کشور، تاثیرگذار هستند.

انتشار گاز کربن، بزرگترین عامل فراتر رفتن زمین از مرز مصرف منابع طبیعی است. گازهای گلخانه ای درحال حاضر بیش از 60 درصد تاثیر گذاری انسان ها بر طبیعت یا اثرات زیست محیطی را تشکیل می دهند. تولید مواد غذایی یکی دیگر از عوامل تقاضای انسانی برای منابع طبیعی است. به گفته کارشناسان زمین مورد نیاز برای تولید یک تن گوشت گاو، 14 برابر میزان لازم برای تولید یک تن گندم است.

برای رسیدن به اهدافی که دسامبر گذشته در گفت و گو های سازمان ملل در پاریس به منظور مقابله با تغییرات آب و هوایی تعیین شد، تولید کربن جهان در نیمه دوم قرن بیست و یکم باید به صفر برسد. مقام های سازمان GFN اظهار داشتند رسیدن به این اهداف، مستلزم سبک جدیدی از زندگی بر روی سیاره زمین خواهدبود. «ماتیس واکرناگل» مدیر اجرایی این سازمان در این باره گفت: «چنین سبک جدیدی از زندگی فواید  بسیاری خواهد داشت و برای آنکه چنین اتفاقی رخ دهد به تلاش زیادی نیاز است.» واکرناگل افزود: «خبرهای خوب در این زمینه این است که فناوری های امروزی، رخ دادن این اتفاق را امکان پذیر می سازند و فواید اقتصادی این سبک از زندگی فراتر از هزینه های آن خواهدبود. این سبک جدید، مستلزم فعالیت بخش های نوظهوری مثل انرژی های تجدید پذیر است.» این سازمان اعلام کرد برخی از کشورها پیش از این مقابله با این چالش را آغاز کرده اند. به عنوان مثل کشور «کاستاریکا» در سه ماهه اول سال جاری میلادی 97 درصد از انرژی الکتریکی مورد نیاز خود را از منابع تجدید پذیر تامین کرده است. کشورهای انگلیس، آلمان و پرتغال نیز رکوردهای تازه ای را در زمینه انرژی های تجدید پذیر به ثبت رسانده اند. کشور چین نیز در اقدامی در این زمینه، برنامه ای برای کاهش میزان مصرف گوشت شهروندان این کشور تا سطح 50 درصد ارایه کرده است. این برنامه می تواند انتشار گازهای گلخانه ای از صنعت دام را تا سال 2030 حدود یک میلیارد تن کاهش دهد.

GFN همچنین، افراد جوامع انسانی را به داشتن سبک زندگی پایدار از جمله مصرف بیشتر مواد غذایی گیاهی، کاهش مصرف انرژی و کاهش اتلاف کاغذ ترغیب می کند. شاید در سایه چنین تلاش هایی بتوان امیدوار بود  در دهه آینده روز فراتر از مرز زمین را به جای اواسط تابستان در پاییز شاهد باشیم.

منبع: دیلی میل