به گزارش قدس آنلاین و به نقل از مهر، شاید بتوان فدراسیون بوکس و تیم ملی بزرگسالان این رشته را یکی از پرنوسان ترین رشته های ورزشی دانست. چندماه مانده به المپیک ریو بود که فدراسیون بوکس وینکوف اوکراینی را از سرمربیگری تیم ملی کنار گذاشت و تصمیم گرفت با مربی داخلی به کار خود ادامه دهد.

علیرضا استکی مربی جدید با یک تیم ناآماده راهی چین شد و همانطور که انتظار می رفت دست خالی به کشور بازگشت. بعد از آن انصاری به کادر فنی اضافه شد در حالی که قول داده بود سه سهمیه المپیک در آذربایجان می آورد. تیم انصاری حتی از چین هم ضعیف تر ظاهر شد و باز هم خبری از سهمیه نشد. با از دست رفتن فرصت حضور سه بوکسور ایرانی در ونزوئلا عملا بوکس ایران با تنها یک سهمیه (احسان روزبهانی) راهی المپیک ریو شد.

پس از آن هرگز تیم ملی اردویی نداشت. نه اردویی داشت و نه برنامه ای. اختلاف های فدراسیون بوکس با تنها المپیکی خود نیز به شکلی رسمی تر ادامه پیدا کرد تا عملا بوکس بزرگسالان ایران پس از این حواشی در خاموشی مطلق به سر ببرد. ظاهرا کار مربیان داخلی پس از عدم کسب نتیجه هم به پایان رسیده بود. در واقع فدراسیون بوکس حداقل به هریک از آنها فرصتی داده بود که منجر به نتیجه نشد و تصمیم بر آن شد تا دوباره مربی خارجی هدایت تیم ملی بوکس ایران را بر عهده بگیرد.

در روزهایی که تنها جوانان در اردو به سر می برند و به مسابقات مختلف اعزام می شوند، بوکسورهای بزرگسال منتظرند تا دو مربی کوبایی به ایران بیایند تا در صورت توافق نهایی تمرینات تیم ملی هم آغاز شود. تمریناتی که ملی پوشانش باید خودشان را برای مسابقات آسیایی در خرداد سال آینده و البته بازیهای آسیایی جاکارتا آماده کنند.