قدس آنلاین - آی‌سان نوروزی: تئاتر استان‌ها به‌واسطه وسعت و گستردگی ارتباط هنری و دسترسی علمی ‌و حضور نسل جوان دانش‌آموخته، مدت‌هاست که به‌سمت استقلال بیشتر گرایش پیدا کرده و به‌نظر می‌رسد که همزمان با مستقل شدن در هر شهر با نگاه به جلو به‌سرعت مسیر رشد و پیشرفت خود را هموارتر کند.

31 استان و 57 نمایش/ صحنه های سراسر کشور گرم شدند

به گزارش قدس آنلاین، با وجود این، هنوز هم برگزاری جشنواره‌ها و درکنار همه جشنواره‌ها، اشتیاق هنرمندان جوان استان‌ها برای حضور در جشنواره تئاتر فجر یکی از مهم‌ترین اتفاق‌های تئاتر در استان‌های مختلف است. اشتیاقی که سال‌ها پیش و در دهه شصت، در ادامه سیاست مرکز هنرهای نمایشی و در جهت کشف و تشویق استعدادهای تئاتری به‌وجود آمد و اتفاقاً در زمانی‌که تعداد اجراهای تئاتر حرفه‌ای در کل ایران بسیار اندک بود، خوب هم جواب داد. جشنواره تئاتر فجر و بخش استانی و منطقه‌ای آن در آن سال‌ها هنرمندان بسیاری را به تئاتر کشور معرفی کرد که تقریباً بدنه تئاتر حرفه‌ای امروز را شامل می‌شود. همین جشنواره‌ها در مدتی کوتاه تئاتر را در سراسر کشور گسترش دادند و البته باعث به‌وجود آمدن ساختار حرفه‌ای تئاتر در کشور نیز شدند. اما این روند در دو سال گذشته و به‌گونه‌ای مطلوب تغییر کرده است. درواقع جشنواره‌های تئاتر استانی با هدف استقلال استان‌ها و تبدیل‌شدن به بخشی از جریان و روند اتفاقات تئاتری به خود استان‌ها واگذار شده است. برگزاری جشنواره‌های پرتعداد در سی‌سال اخیر در همه استان‌های کشور و تمایل و گرایش بیشتر استان‌ها برای در دست گرفتن مدیریت و اجرای این جشنواره‌ها اکنون زمینه را برای مدیریت مستقل تئاتر در استان‌ها و حذف نگاه تمرکزگرا و وابستگی به تئاتر تهران فراهم کرده است؛ شرایطی که می‌تواند در آینده به استقلال تئاتر همه استان‌ها و رشد و گسترش آن در سراسر کشور منجر شود.

سی و یک استان و پنجاه و هفت نمایش

امسال نیز همچون سال‌ها و دوره‌های قبل، پیش از برگزاری سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر، استان‌های مختلف کشور شهریور و مهرماه را مشغول برگزاری جشنواره‌های استانی بودند که فراخوان آن از اواخر بهار سال جاری در استان‌های مختلف منتشر شده بود. سی و یک استان کشور در فاصله میانه شهریورماه تا دهم مهرماه درگیر برگزاری یکی از مهم‌ترین رویدادهای سالانه استانی کشور بودند؛ اتفاقی‌که البته بیشتر هنرمندان جوان تئاتر کشور را هم درگیر فعالیت و کار تئاتر می‌کند. این جشنواره‌ها برای دومین سال به‌صورت مستقل و با کمک و همکاری مدیریت امور استان‌ها و مرکز هنرهای نمایشی در استان‌ها برگزار شدند. درواقع سی و یک جشنواره کوچک تئاتری به‌عنوان بخشی از ساختار و برنامه تئاتری در سی و یک استان کشور توسط مدیریت‌ها و انجمن‌های نمایش این استان‌ها برگزار شدند؛ جشنواره‌هایی که به‌مرور درکنار دیگر اتفاقات تئاتری و البته اجرای عموم در شهرهای مختلف هویت و ماهیت تئاتر آن استان‌ها را با توجه به ظرفیت‌ها و امکانات هر استان ترسیم خواهند کرد.

هرچند هنوز گزارش و آمار دقیقی از تعداد کل آثار شرکت‌کننده در جشنواره‌های استانی و گروه‌های شرکت‌کننده در استان‌های مختلف ارایه نشده، اما با توجه به اخبار و گزارش‌های پراکنده منتشرشده از سوی استان‌ها می‌توان گفت که جشنواره‌های استانی همچون سال‌های گذشته و با استقبال گروه‌های جوان سراسر کشور برگزار شده‌اند، و اینکه همچنان انتخاب و حضور در جشنواره تئاتر فجر مهم‌ترین هدف و خواسته گروه‌های نمایشی شرکت‌کننده در این جشنواره بوده است.  

پس از برگزاری این سی و یک جشنواره استانی در طول یک‌ماه، پنجاه و هفت نمایش برگزیده از استان‌ها به دبیرخانه جشنواره تئاتر فجر معرفی شده‌اند. گروه‌های نمایشی انتخاب‌شده بایستی فیلم این نمایش‌ها را در روزهای پیش رو به دبیرخانه جشنواره تئاتر فجر ارسال کنند. پس از این مرحله، فیلم پنجاه و هفت نمایش انتخاب‌شده، توسط هیأت بازبینی دیگری مورد ارزیابی قرار می‌گیرد و از میان آن‌ها پانزده نمایش برای شرکت در جدول اصلی جشنواره تئاتر فجر پذیرفته می‌شوند و دوازده نمایش دیگر هم برای حضور در بخش فجر استانی و به اجرا درآمدن در استان‌های مختلف انتخاب می‌شوند.

جشنواره استانی و اجراهای عمومی‌

حالا دو سال است که استان‌ها با تکیه بر بودجه (هرچند اندک)‌ سرمایه انسانی و هنر بومی ‌و ظرفیت‌ها و توانایی‌های خودشان جشنواره‌های استانی را برگزار می‌کنند و امروز نه‌تنها می‌توانند در برنامه‌ریزی و اجرای بهتر و منظم‌تر این جشنواره‌ها مستقل عمل کنند، بلکه حتی قادر به ارتقای کیفیت برگزاری آثار تولیدی‌شان نیز خواهند بود. همچنین استان‌ها در یک چشم‌انداز کوتاه‌مدت می‌توانند محصولات این جشنواره‌ها را به خوراکی برای اجرای عمومی ‌سالیانه‌شان نیز تبدیل کنند. قطعاً اجراهای عمومی ‌منظم، برگزاری جشنواره‌های استانی و سراسری، موفقیت در جشنواره‌های سراسری و بین‌المللی و دارابودن هنرمندان شایسته، کاربلد و تحصیلکرده در استان‌های مختلف کشور به‌مرور می‌تواند باعث رشد و ارتقای کیفی تئاتر در این استان‌ها شود.

درواقع جشنواره‌های تئاتر استانی می‌تواند از مهم‌ترین اولویت‌های گروه‌های نمایشی، به بخشی از برنامه‌های تئاتری هر استان تبدیل شود و این جشنواره‌ها می‌توانند به‌مرور تبدیل اولویت‌های بعدی گروه‌های نمایشی جوان هر استان را انجام دهند. در شرایطی که اجرای عمومی ‌تئاتر مهم‌ترین و اصلی‌ترین هدف یک گروه نمایشی است، حتی محصولات و تولیدات این جشنواره‌ها بایستی تنها برآیند کیفیت اجراهای عمومی ‌هنرمندان استان‌ها باشند، در این‌صورت است که جشنواره‌های تئاتر استانی نه یک هدف، بلکه یکی از مراحل اجرا خواهند بود و به آنچه که می‌تواند مطلوب یک رویداد هنری استانی باشد، تبدیل خواهند شد.

برچسب‌ها

پخش زنده

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.