به گزارش قدس آنلاین، از دوران باستان همیشه این سوال وجود داشته که چه اتفاقی بعد از مرگ برای ما می افتد؟ البته چیزی که در قدیم مجبور نبودند به آن فکر کنند، میراث زندگی دیجیتالی بوده است. حالا اما این سوال پیش می آید که چه کسی کیف پول بیت کوین یا پروفایل فیس بوک شما را به ارث می برد؟ با دارایی های دیجیتالی که می خواهید به وارثانتان منتقل شود را چه می کنید؟
محققین شرکت امنیت سایبری «کَسپِرِسکی» یعنی دن دیمتر و ماکرو پریوس به شکلی دقیق به این موضوع پرداختند و یافته های خود را در کنفرانس RSA در سانفرانسیسکو ارائه کردند که در زیر می خوانیم:
تعریف مالکیت داده ها
چه کسی واقعاً مالک داده های شماست؟ اصلا ًمالکیت چگونه تعریف می شود؟ دیمتر می گوید: «برخلاف ویژگیهای فیزیکی مانند ملک یا خودرو، مالکیت دادهها به وضوح تعریف نشده است. ما ممکن است قوانینی در مورد حقوق مالکیت معنوی داشته باشیم، اما برای داده ها این موضوع مشخص نیست. وراثت دارایی های دیجیتال نیز نامشخص است. دیمتر خاطرنشان کرد: «شاید به راحتی بتوانید خانه والدین خود را به ارث ببرید و در این مورد قوانینی از قدیم وجود داشته است. اما در مورد وراثت داده های دیجیتال چطور؟ چنین چیزی هرگز انجام نشده و ما هیچ قانون روشنی در مورد نحوه به ارث بردن داده های شخص دیگری پیدا نکرده ایم.»
دیمتر ادامه داد: «دادهها میتوانند در چندین کشور، در مکانهای مختلف وجود داشته باشند، و انواع مشابهی از این دادهها میتواند همزمان وجود داشته باشد. علاوه بر این، شما می توانید تقریباً به شکلی فوری داده ها را از یک مکان در اروپا به مکانی در آمریکا منتقل کنید.» وی خاطرنشان کرد که هر راه حلی برای وراثت دیجیتالی باید در راستای شفاف سازی مالکیت باشد.
تهیه موجودی از داده ها
قبل از اینکه بتوانید هر تصمیمی در مورد داده های خود بگیرید، باید مشخص کنید که دقیقاً چه چیزی دارید.
دیمیتر می گوید: «شما باید از داده های خود فهرستی تهیه کنید، و این مهم ترین بخش است. شما باید بدانید که چه چیزی دارید و چه نوع داده ای برای شما مهم است؟ در کجا قرار دارد؟ چه کسی باید داده ها را مدیریت کند؟»
همچنین این موجودی یک فرآیند مداوم است، و هر زمان که یک حساب جدید باز کنید، ارز دیجیتال خریداری کنید یا هر دارایی دیجیتال دیگری را خریداری کنید باید به روز شود.
البته محافظت از داده های شما در برابر حملات نیز مهم است و هر نوع باج افزار یا نقض امنیتی داده می تواند شرایط را عوض کند.
دسترسی ضروری است
اهمیت دانش و آمادگی نیز در این حوزه مهم است. ممکن است در مورد طرحهای رمزگذاری و روشهایی که مهاجمان در تلاش برای سرقت دادههای شما هستند دانش بالاتر از حد متوسط داشته باشید اما از قوانین انتقال داده آنقدر آگاه نباشید. اگر وارث داده های شما نتواند به آنها دسترسی پیدا کند یا آن را پردازش کند، داده های ارثی بی فایده است.
در این حوزه می توان به بررسی نیازهای نرم افزاری و سخت افزاری خاص اشاره کرد و باید توضیح واضحی در مورد اینکه چه دادههایی درگیر هستند، در کجا قرار دارند و چگونه میتوان به آنها دسترسی داشت ایجاد کرد و این داده ها را باید به صورت نوشتاری، صوتی و تصویری قرار دهید. اگر این اطلاعات را در اختیار افراد دیگر قرار ندهید، اگر به آنها نگویید چگونه به آن دسترسی داشته باشند، اگر اتفاقی برای شما بیفتد، آنها نمی توانند به آن دسترسی داشته باشند. مثال ساده برای این قضیه، کیف پول بیت کوین است. مردم ممکن است متوجه نشوند که بیت کوین چیست و چه ارزشی دارد. شاید یک، ۱۰، یا ۱۰۰ بیت کوین در کیف پول خود داشته باشید و پول زیادی محسوب می شود. اما بستگان شما که این داده ها را دریافت می کنند ممکن است متوجه آن نباشند و شما باید آن را برای آنها توضیح دهید، تا این مراحل را انجام دهند.
خطرات داده های دیجیتال
نگرانی ها در مورد رمزگذاری نیز می تواند مشکل دیکر باشد. شما می خواهید داده ها را برای مدت طولانی ذخیره و ایمن کنید. نمونههایی در گذشته وجود داشته که طرحهای رمزگذاری شده که زمانی امن تلقی میشدند، اکنون شکسته شدهاند. و شاید در آینده مثلاً پنج سال دیگر، پروتکل های رمزگذاری که در حال حاضر می شناسیم شکسته شوند.
این موضوع مربوط به گروه های رمزنگار است، جایی که این افراد توافق کرده اند که وقتی محاسبات کوانتومی واقعی در دسترس قرار گیرد، رمزنگاری عمومی را شکسته خواهد کرد.
این را نیز نباید فراموش کنیم که اگر اکنون ۳۰ سال دارید و به دنبال امن سازی داده های خود برای ۵۰ سال آینده می گردید، نباید روی یک شرکت فناوری برای سال های زیادی در آینده حساب باز کرد. مثلا شرکت تجهیزات دیجیتال DEC در آن زمان بزرگ بود و یکی از رهبران بازار کامپیوتر بود بعد از ۴۱ سال از بین رفت. حتی مایکروسافت فقط ۴۸ سال عمر دارد. هیچ یک از شرکت های بزرگ فناوری به ۵۰ سالی که ما شاید نیاز داریم نرسیده اند.
روشهای ذخیرهسازی موجود و طول عمر مورد انتظار آنها از ۵ تا ۱۰ سال برای ذخیرهسازی با استفاده از سیدی تا ۳۵ سال برای نوارهای VHS متغیر است. می توان تصور کرد که همه شرکتهای بزرگی که میشناسید، تمام فناوریهایی که استفاده میکنید، همه وسیله های ذخیرهسازی که ممکن است برای ذخیره دادهها استفاده کنید، هیچکدام از آنها برای ۵۰ سال آینده موجود نباشند.
چه راه حلی برای مشکل ذخیره سازی وجود دارد؟
اما داده های دیجیتال خود را کجا ذخیره کنیم؟ امروزه ممکن است آن را در فضای ذخیرهسازی ابری آپلود کنید. اما مشکل ذخیرهسازی ابری، این است که برای پیدا کردن شرکتی که ۱۰۰% مطمئن باشید ۵۰ سال دیگر وجود خواهد داشت، کار دشواری در پیش دارید.»
می توان بهترین فرمت کنونی برای ذخیره سازی طولانی مدت را M-DISC معرفی کرد، که یک نمونه بهبود یافته برای بلوری هست و گفته شده تا هزار سال دوام می آورد. یک تغییر در Blu-ray که برای ۱۰۰۰ سال طراحی شده است.
ذخیره سازی فیزیکی داده ها آن ها را از مشکلاتی که می تواند با تغییر قوانین احتمالی در آینده برای سیستم ذخیره سازی ابری به وجود بیاورد در امان نگه دارد. اما در هر صورت داده ها باید روی دیسک نیز رمزگذاری شوند.
اکنون وسیله ذخیره سازی خود را پیدا کردید و آن را رمزگذاری نیز کرده اید. اکنون باید چه کنید؟ مسلما نباید شرایطی فراهم کنید که یک نفر به آن بتواند دسترسی پیدا کند. اگر دیسک داده و رمز عبور خود را به چندین خویشاوند ارسال کنید چه؟ شاید دوست نداشته باشید زمانی که یک کیف پول دیجیتال بیت کوین دارید، هر کسی که بتواند آن را باز کند صاحبش شود. همچنین، اگر شخصی که وسایل را به او دادید قبل از شما بمیرد چه؟
در این صورت می توان سیستمی را پیشنهاد کرد که شامل چندین ذینفع، از جمله یک یا چند قیم و یک یا چند جانشین باشد. شما می توانید کسی را داشته باشید که دیسک داده های رمزگذاری شده شما را دریافت می کند و جانشینان، هر یک بخشی (فقط بخشی) از رمز عبور را دریافت می کنند. حداقل دو یا سه نفر باید با هم جمع شوند تا قفل داده های شما را باز کنند. هیچ کلید قطعی را در وصیت نامه خود قرار ندهید، زیرا در بسیاری از موارد وصیت نامه به یک موضوع عمومی تبدیل می شود.
به این ترتیب با اینکه لازم نیست کار را برای وارثان داده های خود خیلی راحت کنید، به هر طریقی باید مطمئن شوید که آنها همه آنچه را که برای باز کردن دارایی دیجیتال شما لازم است دریافت می کنند که شامل:
۱-اصل داده ها در سیستم ذخیره سازی بادوام
۲-هر نرم افزار مورد نیاز برای دسترسی به داده ها
۳-وصیت شما، شامل توضیحی در مورد اینکه چرا وراث شما باید داده ها را داشته باشند
۴-هرگونه یادداشت امنیتی و حفاظتی مورد نیاز
۵-توضیح روشن در مورد نحوه دسترسی به داده ها به صورت نوشتاری، صوتی و تصویری
این فرآیند را می توان به موجودی، حفاظت، ذخیره سازی، دسترسی و توزیع تقسیم کرد. همانطور که قبلا ذکر شد، بخش موجودی شامل یک روند دائماً در حال به روز رسانی است و کار هرگز متوقف نمی شود. هرچه دسترسی به آن برای بستگانتان آسانتر باشد، در آینده شرایط بهتری وجود خواهد داشت.
منبع: پیسی مَگَزین
مترجم: امیرمحمد سلطانپور
نظر شما