استاد حوزه علمیه، گفت: وقتی خلافت غصب شد، خواستند پشتوانه مادی و اقتصادی امیرالمؤمنین(ع) را از بین ببرند و فدک را هم با این هدف غصب کردند و در توجیه آن حدیث جعل کردند که «نحن معاشرالانبیاء لا نورث و ما ترکناه صدقه».

حجت‌الاسلام محمدامین پورامینی مطرح کرد؛ جعل حدیث در توجیه غصب فدک

حجت‌الاسلام والمسلمین محمدامین پورامینی؛ استاد حوزه علمیه شامگاه ۲۵ آذرماه در نشست علمی «پژوهشی در تاریخ فدک از آغاز تا پایان قرن سوم» که از سوی مؤسسه علمی فرهنگی پرسمان و در ذیل دوره فاطمه‌شناسی(س) با رویکرد تاریخی برگزار شد، با اشاره به ماجرای غدیر، گفت: جلال‌الدین سیوطی و دیگران مسئله و خطبه غدیر و تعبیر معروف پیامبر(ص) که فرمودند: «من کنت مولاه فعلی مولاه» را ذکر کردند. این خطبه خوانده و این پیام رسانده شد و با تعیین مولای متقیان امیرمؤمنان(ع) آینده امت مشخص و دین کامل شد.

وی افزود: آیه هم نازل شد که «الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَرَضِیتُ لَکُمُ الْإِسْلَامَ دِینًا»؛ اسلام بدون ولایت، اسلام نیست و اسلام مورد رضایت خداوند نیست؛ مهم روح اسلام است که رمز ماندگاری ان است و این ولایت بود که پیامبر(ص) داشت و جانشین او هم داشت ولی غاصبان اجازه ندادند که به خلافت هم تبدیل شود ولی این ولایت در ۱۱ امام بعد جاری است و امروز امام زمان(عج) چنین ولایتی دارند.

پورامینی بیان کرد: براساس روایات بهره بشر از حیات و نعمات آن به برکت وجود حجت خداست زیرا فرمودند اگر وجود مقدس حجت الهی نباشد زمین اهل خود را خواهد بلعید. ابوحامد غزالی در رساله خود آورده است که در روز غدیر بیعت کردند و گفتند: «بَخٍّ بَخٍّ لَک یا عَلِی أَصْبَحْتَ مَوْلَای وَ مَوْلَی کلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ»؛ این مولا یعنی امام و سرپرست؛ اینها تبریک گفتند ولی بعد عهد و پیمان شکستند. به تعبیر غزالی علت این عهدشکنی، حب ریاست و دنیاپرستی بود که بیان شده است: حب الدنیا راس کل خطیئه.

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه رساله غزالی در بیروت و مصر چاپ شده است، گفت: این رساله این اعتراف مهم را دارد که شهوت ریاست و دنیاپرستی سبب شد تا عهدی که بسته بودند و تبریکی که گفته بودند بشکنند و مسیر مسلمین با این عهدشکنی تغییر کرد و ما تا امروز گرفتار هستیم.

تبعات منفی غصب خلافت برای جهان اسلام

وی با بیان اینکه علت اینکه فدک را گرفتند هم غصب خلافت ظاهری بود، اظهار کرد: زیرا خلافت واقعی که غصب‌شدنی نیست؛ علی(ع) خلیفه بر حق خداست چه در قدرت باشد چه نباشد ولی از جهت خلافت ظاهری، قدرت از دست ایشان خارج شد و چقدر فرق وجود دارد بین خلافتی که امیرالمؤمنین(ع) بر مسند قدرت بنشیند و خلافتی که ظاهری از اسلام دارد؛ مسلمین ۲۵ سال از وجود امیرالمؤمنین(ع) محروم شدند؛ ۲۵ سال، یک ربع قرن است و اگر این خلافت ظاهری وجود داشت وضعیت مسلمین این نبود که امروز داریم. 

وی افزود: البته علی(ع) در هر جا که اسلام نیاز داشت ورود می‌کردند به همین دلیل خلیفه دوم بیش از ۷۰ بار گفت: لولا علی لهلک عمر؛ ولی در مجموع علی(ع) از صحنه ظاهری سیاست و اجتماع حذف شد و وقتی بنا را بر این گذاشتند و خلافت غصب شد، خواستند پشتوانه مادی و اقتصادی امیرالمؤمنین(ع) را از بین ببرند و فدک را هم با این هدف غصب کردند.

استاد حوزه علمیه تصریح کرد: در توجیه آن حدیث هم جعل کردند که «نحن معاشرالانبیاء لا نورث و ما ترکناه صدقه»؛ ما پیامبران چیزی به ارث نمی‌گذاریم و اگر چیزی بماند صدقه است. اصل این حدیث جعلی است ضمن اینکه آیا شان پیامبر(ص) کمتر از بقیه مردم است که همه می‌توانند ارث به جا بگذارند ولی انبیاء نمی‌توانند؟ مگر قرآن نفرمود: و ورث سلیمان داود. این چه حدیثی است که علی(ع) و فاطمه(س) و بزرگان صحابه رسول اکرم و سلمان و مقداد و ابوذر نشنیدند و فقط کسی شنیده بود که خلافت را غصب کرد.

محدودیت اقتصادی با غصب فدک

پورامینی با بیان اینکه پشت پرده این است که پشتوانه مالی و اقتصادی  امیرالمؤمنین را با این کار قطع کنند، تاکید کرد: لب کلام اینکه هدفی که در پشت قضیه است، انگیزه سیاسی است و اینکه وجود پرخیر و برکت امام علی(ع) از این پشتوانه اقتصادی محروم بماند. اینجاست که فاطمه زهرا(س) وارد صحنه مطالبه شدند و خیلی قوی هم وارد مطالبه و احقاق حق شدند.

وی تصریح کرد: اینجاست که آن خطبه معروف یعنی فدکیه خوانده شد که خطبه عجیبی است. اگر هیچ سخنی از آن حضرت جز همین را نداشتیم برای بیان عظمت آن حضرت کافی بود؛ خداشناسی و پیامبرشناسی و امام‌شناسی دارد؛ جامعه‌شناسی و بررسی وضعیت سیاسی روز و آینده را دارد؛ بیان فلسفه احکام و دادخواهی و کمک‌طلبی را دارد؛ فریاد و نهیب علیه انصار را دارد؛ فراخوانی به قیام هم دارد لذا عجیب است و علما باید بنشینند و در تک تک کلمات آن فکر کرده و مطلب استخراج و استنباط کنند.

وی افزود: این خطبه بسیار پرمعنا امروز در اختیار ماست و راوی آن هم حضرت زینب کبری(س) است که آن موقع بیش از ۵ سال سن نداشتند ولی این خاندان، خاندان عادی نیستند و راوی آن هم از خاندان وحی است تا جایی که در جریان اسارت اسیران کربلا وقتی با ابن زیاد روبرو شدند او معترف شد که اینها خاندانی هستند که علم به آنان خورانده شده است.

منبع: ایکنا (خبرگزاری بین‌المللی قرآن)

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.