دیامانتینو آزودو - وزیر نفت آنگولا - اعلام کرد سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) دیگر در جهت منافع این کشور عمل نمی‌کند. این کشور به دیگر تولیدکنندگان متوسط دیگر شامل اکوادور و قطر می‌پیوندد که در یک دهه گذشته، اوپک را ترک کرده‌اند.
آزودو در بیانیه ریاست جمهوری آنگولا اظهار کرد: احساس می‌کنیم که آنگولا در حال حاضر با ماندن در اوپک، چیزی به دست نمی آورد و برای دفاع از منافع خود، تصمیم به ترک آن گرفته است.
قیمت نفت در پی انتشار این خبر کاهش یافت زیرا به گفته تحلیلگران، خروج آنگولا از عضویت اوپک، سوالاتی را در خصوص اتحاد اوپک و اوپک پلاس ایجاد کرد. اوپک پلاس از ژانویه سال ۲۰۲۴، دور جدیدی از کاهش تولید نفت را اجرا می‌کند تا بازار را تقویت کند.
جیووانی استانوو، تحلیلگرموسسه مالی UBS در این باره گفت: قیمت‌ها به دلیل نگرانی نسبت به اتحاد اوپک پلاس به عنوان یک گروه، نزول کردند اما هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که اعضای بزرگتر این گروه قصد دارند مسیر آنگولا را دنبال کنند.
تصمیم آنگولا برای خروج از اوپک، به دنبال اعتراض این کشور به تصمیم اوپک پلاس برای کاهش سهمیه تولیدش در سال ۲۰۲۴ صورت گرفت. این اختلاف به تاخیر در نشست سیاستی وزیران اوپک پلاس در نوامبر و توافق این گروه در خصوص محدودیتهای جدید تولید، منجر شده بود.
علی الریامی - مدیر کل سابق بازاریابی وزارت انرژی عمان - گفت: این تصمیم، نشان می دهد که در خود اوپک، اتفاق نظر وجود ندارد و این مسئله مدتی است که وجود دارد. بدون تردید، این حرکت عواقبی خواهد داشت، اما تصور نمی کنم که کشورهای دیگر آن را دنبال کنند.
نیجریه یکی دیگر از اعضای آفریقایی اوپک است که در تلاش برای افزایش تولید بوده و قادر نیست به اندازه سهمیه تعیین شده، نفت تولید کند. این کشور در نشست نوامبر، سهمیه تولیدی بالاتری از سوی اوپک پلاس برای سال ۲۰۲۴ را دریافت کرد اما این سهمیه کمتر از میزان مورد نظر نیجریه بود و اگر این کشور قادر به افزایش تولید باشد، سهمیه مذکور باعث محدود شدن توانایی اش برای افزایش تولید می شود.
سه نماینده اوپک که مایل نبودند نامشان فاش شود، گفتند که تصمیم آنگولا برای جدایی، غافلگیرکننده بود، زیرا انتظار داشتند اختلاف بر سر سهمیه آنگولا به پایان رسیده باشد.
آنگولا که در سال ۲۰۰۷ به اوپک پیوست، حدود ۱.۱ میلیون بشکه در روز نفت تولید می‌کند، در حالی که مجموع تولید این گروه، ۲۸ میلیون بشکه در روز است.
خروج آنگولا باعث می‌شود تعداد اعضای اوپک به ۱۲ کشور کاهش پیدا کند و تولید نفت این گروه، حدود ۲۷ میلیون بشکه در روز معادل حدود ۲۷ درصد از ۱۰۲ میلیون بشکه در روز تولید جهانی نفت شود و سهم اوپک از بازار جهانی را که در سال ۲۰۲۰، حدود ۳۴ درصد بود، به میزان بیشتری کاهش می دهد.
آنگولا در سال‌های اخیر به دلیل کاهش سرمایه‌گذاری و فقدان اکتشافات بزرگ نفتی، قادر به تولید کافی نفت برای رسیدن به سهمیه اوپک پلاس نبوده است.
یک مقام ارشد دولتی در اکتبر گفته بود که این کشور از سال ۲۰۰۸ که تولیدش به دو میلیون بشکه در روز اوج گرفت، برای معکوس کردن کاهش تولید تلاش کرده است و انتظار دارد سطح تولید فعلی را تا سال ۲۰۲۴ حفظ کند.
نفت و گاز حدود ۹۰ درصد از کل صادرات آنگولا را تشکیل می دهد و پس از پاندمی کووید و سقوط قیمت جهانی سوخت که به اقتصاد این کشور ضربه زد، دولت آنگولا در تلاش برای کاهش این اتکای بیش از حد بوده است.
بر اساس گزارش رویترز، قرار است برزیل از ژانویه به اوپک پلاس بپیوندد اما در محدودیت عرضه داوطلبانه این گروه شرکت نخواهد کرد.
نظر شما