تأکید ایشان بر کلیدواژه‌های مهم حمایت از تولید، برداشتن موانع پیش روی تولید و دانش‌بنیان شدن صنایع بزرگ نیز در همین راستاست.
ایشان در دیدار اخیر با کارگران در ۹ اردیبهشت۱۴۰۲، اعلام کردند تولید، ستون فقرات کشور است؛ یعنی ستون فقرات اقتصاد کشور «تولید» است. به همین علت توجه به تولید و حمایت از آن مهم‌ترین رویکرد موردنظر در دیدگاه معظم‌له در جهت تعالی جامعه است.
خواست رهبری از تولید داخلی، این است که فناور، نوآور و باکیفیت باشد ولی خواست اصلی ایشان در زمینه مسئله تولید داخل بیشتر به جای اینکه به تولیدکنندگان مرتبط باشد؛ بر اصلاح مسیر توسط مسئولان اشاره دارد.
حال با این دید مهم، موضوع اصلی که باید مورد توجه قرار داد؛ بحث برداشتن سدها و موانعی است که اتفاقاً بخش بزرگی از آن در دولت و توسط دولت تعبیه شده است.
رهبر معظم انقلاب ورود دولت به دخالت در اقتصاد را مذموم می‌دانند و اعتقاد دارند کار باید با حضور مردم باشد. مردم باید رکن اصلی حرکت‌های اجتماعی و اقتصادی تولید باشند و دولت ورودش به هر مسئله‌ای موجب خواهد شد این حضور مردمی ضربه بخورد. در این وضعیت اما متأسفانه شاهد هستیم بعضاً دولت خود نه‌تنها دخالت مستقیم در اقتصاد دارد، بلکه مزاحمت‌هایی نیز برای تولید کشور ایجاد می‌کند. از این نقطه به بعد بیشتر در مورد همین گزاره دخالت دولت چه در تصاحب بازار و چه در ایجاد مزاحمت برای شروع یا تداوم کسب‌وکار بحث خواهیم کرد.
به استناد فرمایش رهبری محور اصلی و کلیدی تولید، حرکت مردمی است؛ راه‌اندازی کسب‌وکار طبق قانون اساسی اگر خلاف شرع نباشد؛ باید بدون هیچ‌گونه محدودیتی باشد ولی بدون توجه به این اصل مهم قانون اساسی، شاهد هستیم که امروزه، دولت با انواع و اقسام موانع و محدودیت‌ها، مردم را نسبت به راه‌اندازی کسب‌وکار دلسرد می‌کند. وجود انواع مجوزهای بی سر و ته و همچنین دخالت‌های گاه و بیگاه دولت در تجارت مردم با ارز چند نرخی یا ایجاد محدودیت در تجارت با کشورهای همسایه خود مصداق کاملی از این وضعیت هرج و مرج است.
به بیان ساده‌تر؛ حداقلی‌ترین کار این است که جلو رشد تولید و شروع کسب‌وکار مردم را نگیرد. این کاری است که دولت در برخی موارد می‌تواند انجام دهد یعنی کاری نکند! مسئله مجوزها به یک مسئله جدی و حاد در اقتصاد ایران تبدیل شده و با وجود اقدام‌های خوبی که در زمینه ایجاد درگاه ملی مجوزها و ثبت‌محور شدن مجوزها انجام شده است؛ ولی باز هم شاهدیم مسئله مجوزها به دلیل رویکرد انحصارطلبانه دستگاه‌های دولتی و با وجود قوانین مهم مصوب مجلس در زمینه تسهیل صدور مجوزها، هنوز هم به عنوان موانع شروع و راه‌اندازی کسب‌وکار باقی مانده است. مسیر دریافت مجوز، پیچیده، زمانبر و بعضاً نامتناهی است و انحصار و امضای طلایی نقشی اساسی در این فرایند دارد که باید این مسئله حل شود.
پس از این همه سختی تازه می‌رسیم به تولید کردن و آنجاست که سر و کله بیمه و مالیات پیدا می‌شود. به انتهای سال اول تولید که برسیم، مالیات می‌آید، کسی که بیشتر کار می‌کند و بهره‌وری دارد را هم بیشتر نقره‌داغ می‌کند و بیشتر بر او مالیات می‌بندد. مالیات بر ارزش افزوده را هم به‌تازگی افزایش دادند و این موضوع هم در حجم تقاضای جامعه و هم بر حجم مالیات تولید اثرگذار است و این یعنی ضربه به تولید.
قرار بود مالیات و اصلاح نظام مالیاتی از مسیر مقابله با دانه‌درشت‌ها باشد، اما امروز شاهدیم قرار است مالیات از بدنه تولید و مردم گرفته شود و این بسیار بد است.
در طرف دیگر سازمان تأمین اجتماعی قرار دارد که با تولید مانند فردی که پول و اموال این سازمان را خورده است! برخورد می‌کند به انواع روش‌ها به دنبال اخذ مبلغ بیشتر از تولید است و حتی در ایجاد فشار به کسب‌وکار ها و نارضایتی تولیدکنندگان از دستگاه‌های دولتی، از مالیات نیز جلوتر زده است و در رتبه نخست نارضایتی از دستگاه‌های دولتی قرار دارد.
این وضعیت بدان معناست که موانع پیش روی کسب‌وکارها با وجود بهبود اوضاع، هنوز هم همان موارد قبلی است و مجوز و مالیات و بیمه هنوز هم پاشنه آشیل تولید هستند و دولت با این وضعیت مالیات را می‌گیرد که خرج کارمند دولتی کند تا مجوز به مردم ندهد! این دور باطل مانع‌تراشی باید یک بار برای همیشه حذف شود تا بتوانیم به معنای واقعی از تولید کشور و مردم حمایت کنیم.
نظر شما