ایران به عنوان دومین دارنده ذخایر گازی در جهان در ماه های گرم سال به تولید بالایی می پردازد و اضافه تولید داریم. از این گاز برای صادرات استفاده می کنیم. در صورتی که بتوانیم این گاز را برای ماه های سرد سال ذخیره سازی کنیم، سود بیشتری می بریم.

دولت و صنایع در مقابل یکدیگر مسئولیت هایی دارند. به طور مثال، دولت همواره تلاش می کند که گاز یارانه ای و با قیمت پایین را درب کارخانه به صنایع تحویل دهد. اما ذخیره سازی گاز برای ماه های سرد سال به نحوی که صنایع بی وقفه به کارشان ادامه دهند، به لحاظ مالی از عهده دولت خارج است.

با توجه به کمبود منابع مالی که دولت با آن مواجه است، آیین نامه ای ابتدای امسال در زمینه ذخیره سازی گاز توسط صنایع ابلاغ شد. مبنی بر اینکه صنایع به ذخیره سازی گاز برای ماه های سرد سال بپردازند و از ضرری که به خودشان و کشور وارد می شود، جلوگیری کنند.

دولت مشوق های خوبی را در راستای ذخیره سازی گاز برای صنایع در نظر گرفته است. به نحوی که گاز در محل ذخیره سازی با قیمت یارانه ای به صنایع تحویل داده می شود. همچنین اجباری در نوع ذخیره سازی وجود ندارد و صنایع می توانند هر مدل را که برایشان مقدور است، انتخاب کنند.

با توجه به این شرایط و مشوق هایی که دولت برای صنایع در نظر گرفته است، بسیاری از کارشناسان اعتقاد دارند، صنایع باید از الان به فکر ذخیره سازی گاز برای ماه های سرد سال بعد باشند. در غیر این صورت، خودشان مسئول قطع گاز در زمان اوج مصرف هستند و نمی توانند گلایه ای داشته باشند.

با وجود اینکه ذخیره سازی گاز پشتوانه ای در زمینه امنیت انرژی برای صنایع است، اما از شواهد این طور برمی آید که صنایع نمی خواهند در این زمینه اقدامی انجام دهند. واقعیت این است که تا کنون و با گذشت قریب به یک سال از زمان ابلاغ آیین نامه دولت در خصوص ذخیره سازی گاز توسط صنایع، هنوز اقدام قابل توجهی در این زمینه انجام نشده است.

به زعم بسیاری از کارشناسان، صنایع در کشور ما به این موضوع عادت کرده اند که گاز را در تمام ماه های سال به صورت تخفیفی درب کارخانه تحویل بگیرند و اصطلاحاً چشم شان به دست دولت باشد.

صنایع نمی خواهند مسئولیتی در زمینه ذخیره سازی گاز برعهده بگیرند. آن ها ترجیح می دهند، در ماه های سرد سال با قطعی گاز روبرو شوند و ضمن متضرر شدن، دولت را مقصر این اوضاع جلوه دهند، اما زحمت ایجاد زیرساخت های لازم برای ذخیره سازی گاز را به خودشان ندهند!

موضوع مهم این است که ما جزو سه کشور بزرگ تولیدکننده گاز در جهان هستیم و میزان تولید گاز در کشورمان پایین نیست. طبق آمارهای موجود، ظرفیت تولید گاز طبیعی کشور به ‌طور متوسط ۸۳۰ میلیون متر مکعب در روز است. ۷۰ میلیون متر مکعب از آن به نیروگاه‌ها و صنایع داخلی اختصاص می یابد. ۱۳۰ میلیون متر مکعب مختص تزریق روزانه به مخازن نفتی است. ۳۰ میلیون متر مکعب به کشورهای همسایه صادرات می شود و مابقی به بخش خانگی اختصاص دارد.

مسئله اینجاست که مصرف گاز در کشورمان بسیار بالا و روزافزون است. بنابراین، هر چقدر به افزایش تولید بپردازیم، مشکل حل نخواهد شد و به موازات افزایش تولید، افزایش مصرف را خواهیم داشت.

سیاست هایی از قبیل تعرفه گذاری پلکانی گاز و فرهنگ سازی در زمینه استفاده صحیح از انرژی به اجرا گذاشته شده است. این روش ها، به نوبه خود در کاهش مصرف اثر داشته اند. اما هنوز خطر بروز ناترازی در ماه های سرد سال به صورت کامل رفع نشده است. .به همین دلیل، صنایع باید از الان به فکر ذخیره گاز برای ماه های سرد سال بعد باشند. در غیر این صورت، خودشان مقصر خواهند بود.

ذخیره سازی گاز یک روش مرسوم در دنیا برای مقابله با ناترازی است. به ویژه، کشورهایی که به واردات گاز می پردازند، بخش قابل توجهی از آن را برای استفاده در ماه های سرد سال ذخیره می کنند.  صنایع نیز در کشورهای دنیا در ذخیره سازی گاز مشارکت دارند. دولت ها برای 9 الی 10 ماه اعطای گاز به صنایع را تضمین می کنند. صنایع باید به فکر رفع نیازهایشان در ماه های سرد سال باشند. بنابراین، صنایع مسئولیتی را در زمینه جلوگیری از قطع گازشان برعهده می گیرند. در کشور ما نیز زمینه برای این موضوع فراهم شده و دولت مشوق های خوبی در نظر گرفته است. تنها لازم است که صنایع اقداماتی را در راستای ذخیره سازی گاز برای سال بعد به اجرا بگذارند و از تحمیل ضرر به خودشان و کشور جلوگیری کنند. به ویژه، انتظار می رود صنایع بزرگ پتروشیمی و فولاد کشور که خصوصی هستند و از وضعیت مالی خوبی برخوردارند، برای رفع نیاز خود در ماه های سرد سال چاره اندیشی کنند.

به زعم کارشناسان، ذخیره سازی گاز توسط صنایع یک پیشنهاد عالی به شمار می رود که توسط دولت مطرح شده است. به نحوی که از قطع گاز صنایع در زمستان جلوگیری می کنیم و عدم النفع حاصل از این مسئله را برای کشور از بین می بریم.