خیلی‌ها می‌گویند چند خط خبر و گزارش را هوش مصنوعی می‌نویسد و دیگر چه نیازی است خبرنگار ساعت‌ها وقت بگذارد و بالا و پایینش کند؟ اگر بخواهیم منصف باشیم، تا حدی درست است. هوش مصنوعی در پیاده‌سازی، خلاصه کردن و جمع‌بندی حرف اول را می‌زند. اما راستش را بخواهید، اینکه یک ربات بتواند گزارش بنویسد، یک بحث است و گزارشش حس و حال انسانی و رنگ و بوی خلاقیت داشته باشد، یک بحث دیگر.
همین چند وقت پیش هم انجمن پیشبرد علوم آمریکا – همان ناشر مجله مشهور ساینس– تصمیم گرفت این مورد را آزمایش کند و ببیند آیا چت‌جی‌پی‌تی می‌تواند اخبار علمی پیچیده را مثل یک خبرنگار واقعی بنویسد یا نه. نتیجه آزمایش کمی شوکه‌کننده بود. ربات خبرنگار، با ۶۴ مقاله علمی پر از اصطلاحات فنی و یافته‌های تازه روبه‌رو شد و قرار بود آن‌ها را به زبانی قابل فهم برای عموم ترجمه کند. در نهایت، وقتی کارشناسان انسانی که تجربه تولید محتوا برای ساینس و EurekAlert دارند، خلاصه‌های چت‌جی‌پی‌تی را ارزیابی کردند، میانگین امتیاز فقط ۲.۲از ۵ شد. مشکل اصلی هوش مصنوعی این بود که اغلب میان علت و معلول اشتباه می‌کرد، اطلاعات کلیدی را حذف و گاهی هم در اغراق کردن، زیاده‌روی می‌کرد و مثلاً هر یافته معمولی به چشمش یک نکته علمی مهم می‌آمد. درواقع، چت‌جی‌پی‌تی در رونویسی مهارت داشت، اما خبرنگاری علمی یعنی تحلیل، ترجمه و فهم دقیق، به‌طوری که مخاطب با علم واقعی همراه شود. وقتی یافته‌ها متناقض بودند یا لازم بود چند پژوهش مرتبط شوند، ربات کاملاً گیج می‌شد. حتی استفاده از آن به عنوان نقطه شروع، گاهی کار بیشتری نسبت به نوشتن از ابتدا ایجاد می‌کرد. پس تا زمانی که زیرساخت‌ها و مدل‌ها بهبود نیابند، هنر پیچیده تبدیل اکتشافات علمی به زبان قابل فهم، همچنان در دست خبرنگاران انسانی است و هوش مصنوعی فقط می‌تواند یک ابزار کمکی باشد.