هیثم علی طباطبایی که او را میتوان عالیترین مقام نظامی حزبالله لبنان دانست، یکشنبه شب در شب عزای حضرت فاطمه زهرا(س) در حالی در حمله هوایی ارتش رژیم اشغالگر قدس به منطقه «حاره حریک» در ضاحیه بیروت (جنوب پایتخت) مورد هدف قرار گرفت و به شهادت رسید که لبنان این عروس خاورمیانه به واسطه دخالتهای مداوم طرفهای غربی و حملات بیمحابای رژیم متجاوز صهیونیستی در حال خرد شدن است؛ اما متهمان با نشستن در جایگاه قاضی، تلاش دارند جمهوری اسلامی ایران را به عنوان مقصر اتفاقها جلوه داده و از این آب گلآلود به نفع خود ماهی بگیرند.
بر این مبنا در کنار هجمهها به بیروت برای فاصلهگذاری با تهران، موج رسانهای و خط تخریب گسترده علیه طرفین در حال تدارکهای گسترده است که آخرین مورد آن حاشیهسازی درباره دیدار چند هفته پیش علی لاریجانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان با جوزف عون، رئیس جمهور لبنان بود.
اما با وجود این فضای دروغین ایجاد شده از سوی محور غربی – عبری، مناسبات تهران و بیروت همچنان برقرار است که گواه آن را باید توییت اخیر عراقچی خطاب به همتای لبنانیاش دانست.
عراقچی در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی ایکس به زبان عربی در پاسخ به دعوت یوسف رجی برای مذاکره نوشت: «احتیاجی به کشور سوم نیست. ما در امور لبنان دخالت نمیکنیم، اما از هر گونه گفتوگو با هدف پیشبرد روابط دوجانبه استقبال میکنیم. از همکارم یوسف برای سفر به تهران دعوت میکنم و اگر از من برای سفر به بیروت دعوت شود با کمال میل میپذیرم».
پیام عراقچی بیانگر مناسبات جدی میان طرفین با وجود مانعتراشیهای دشمنان است.
روابط تاریخی ایران و لبنان طی قرن بیستم به طور قابل توجهی افزایش یافته است. این روابط ابتدا به صورت حداقلی در سالهای پیش از انقلاب اسلامی، از طریق تبادل فرهیختگان و سپس به طور قابل توجهی پس از انقلاب اسلامی از طریق هماهنگی با حزبالله در راستای مقابله با رژیم صهیونیستی صورت گرفت. بر این اساس جمهوری اسلامی همواره در خدمات اجتماعی، آموزش، اقتصاد و سیاست لبنان تأثیر قابل توجهی داشته و از سوی دیگر نزدیکی بیروت به تهران دسترسی به مدیترانه و همچنین نفوذ منطقهای تا پشت مرزهای رژیم اسرائیل را فراهم میکند.
با این حال از آغاز سال ۲۰۲۵ و به اوج رسیدن جنایتهای رژیم صهیونیستی در منطقه، تضعیف چشمگیر نفوذ ایران در لبنان از سوی دشمن به عنوان یک هدفگذاری مهم مد نظر بوده است. به نظر میرسد دشمن در پی طراحی نوعی نقشه ژئوپلیتیک سیاسی برای کاهش نفوذ ایران در منطقه مدیترانه است و در مقابل سعی دارد با کاهش نفوذ حزبالله و مقاومت، نقش بیشتری برای نفوذ اسرائیل در منطقه فراهم آورد.
در راستای همین هدف، رژیم صهیونیستی پس از ناکامی در از بین بردن مقاومت در فلسطین، به تشدید تنش در مرزهای جنوبی لبنان روی آورده و تلاش دارد نفوذ نظامی خود را بر منطقه تحمیل کند. در مقابل حزبالله با وجود تأکید بر حفظ سلاح، در پی وحدت با دولت مرکزی لبنان و حفظ منافع ملی است. با این تعبیر مقاومت اسلامی در لبنان به مقاومت ملی هم تبدیل شده و حمایت همه طیفها را دارد؛ مقاومتی که با حفظ رابطه قوی و همیشگی با ایران حاصل شده و ادامه خواهد یافت.
زینب سادات رفیعیپور علوی، دکترای علوم سیاسی
نظر شما