به گزارش گروه فرهنگی قدس، فیلم‌ ـ کنسرت آثار هانس زیمر، تازه‌ترین تجربه‌ی فیدیبو در پیوند میان سینما و موسیقی، طی ماه‌های اخیر توانسته توجه علاقه‌مندان موسیقی فیلم را به‌گونه‌ای کم‌سابقه جلب کند؛ اجرایی بزرگ که منتخبی از مشهورترین ساخته‌های این آهنگساز برجسته را با همراهی ارکستر در قالب نمایشی سینمایی پیش‌روی مخاطبان قرار می‌دهد و امکان تجربه‌ای متفاوت از شنیدن موسیقی فیلم را فراهم می‌سازد.

جادوی موسیقی روی پرده‌ی سینما؛ بعضی فیلم‌ها را می‌توان شنید. موسیقی فیلم یکی از جذابیت‌های مهم سینماست که از همان دوران سینمای صامت جای خود را در فیلم‌ها پیدا کرد. در واقع پیش از آن‌که سینما حرف بزند، این موسیقی بود که صدای بازیگران، احساس آن‌ها و جان صحنه‌ها محسوب می‌شد. پیش از آن‌که سینما رنگی و حتی سه‌بُعدی شود، این موسیقی بود که به فیلم‌ها رنگ و بُعد می‌داد. اما برخی آهنگسازان، موسیقی فیلم را از چیزی که فقط گوش را درگیر می‌کند، به چیزی که روح را به پرواز درمی‌آورد تبدیل کرده‌اند؛ کسانی مثل هانس زیمر.

تجربه‌ی شنیدن موسیقی فیلم‌های باشکوهی که زیمر با جادوی خود ساخته، در یک کنسرت بزرگ، معنای «تجربه» را متحول می‌کند؛ تجربه‌ای که زیستن در فضای نواهای برخاسته از ذهن خلاق او را ممکن می‌سازد.

زیمر ما را با «اینتراستلار» یا همان «میان ستاره‌ای» در فضای چندبُعدی یک سیاه‌چاله معلق کرد؛ با «گلادیاتور» شکوه یک قهرمان زخمی را به تصویر کشید؛ با «شوالیه تاریکی» معنای قهرمان و نگهبان را در هم آمیخت و با «دزدان دریای کارائیب» ما را در امواج هفت‌دریا به ماجراجویی فراخواند. شنیدن تمام این‌ها در یک کنسرت بزرگ، حتی حس اقتدار یک سامورایی را ــ در میدان نبردی شکست‌خورده ــ با مخاطب به اشتراک می‌گذارد.

احتمالاً خود فیدیبو هم نمی‌داند در یک سال اخیر چه اتفاق مهمی را رقم زده و چه پایه‌گذاری بزرگی انجام داده است. شاید چند سال بعد، وقتی صف کنسرت‌های موسیقی فیلم از کنسرت‌های خواننده‌ها پیشی گرفت، یا زمانی‌ که فیلم‌سازان و موزیسین‌ها اولویت نخست خود را ساخت موسیقی فیلم‌هایی قرار دادند که امکان اجرای صحنه‌ای داشته باشد، همه از جریان‌سازی فیدیبو یاد کنند. امیدوارم لذت برگزاری این اجراها، اشتهای فیدیبو برای رقم‌زدن رویدادهای تازه را کاهش ندهد.

احسان حجتی؛ نویسنده و پژوهشگر حوزه فرهنگ و هنر