استان مرکزی به دلیل قرار گرفتن در موقعیت جغرافیایی خاص که مسیر شمال به جنوب و شرق به غرب کشور را به یکدیگر متصل میکند و همچنین اینکه جزو استانهای صنعتی کشور محسوب میشود محل بروز سوانح و حوادث کار زیادی است، از این رو توسعه زیرساختهای بهداشتی و درمانی در این استان ضرورتی آشکار است که انتظار میرود با بهرهگیری از ظرفیتهای ملی، استانی و مشارکت خیران خدمات درمانی گسترش پیدا کند.
آمار نگرانکننده افزایش سرطان
نماینده اراک، خنداب و کمیجان معتقد است: شهر صنعتی اراک اگرچه از نظر زیرساختهای درمانی در وضعیت نرمالی قرار دارد و سرانه تخت بیمارستانی آن نسبت به جمعیت و در مقایسه با وضعیت استاندارد در شرایط قابل قبولی است اما مشکل اساسی که حوزه بهداشت و درمان این شهر از آن رنج میبرد مسئله کمبود نیروی انسانی است.
سیدمحمد جمالیان در ادامه گفتوگو با خبرنگار قدس با بیان اینکه کمبود نیروی پرستار و نیروهای پشتیبانی در مراکز درمانی اراک به وضوح قابل مشاهده است، میافزاید: در زمینه رشتههای تخصصی اگرچه اغلب رشتهها در مراکز درمانی اراک وجود دارد اما با توجه به اینکه این شهر از معضل اساسی آلودگی و آلایندهها به علت مازوتسوزی رنج میبرد و شاخص رشد سرطانها در این شهر بسیار بالاست، اما از نظر رشتههای تخصصی برای درمان این بیماری در مضیقه است، به طوری که در برخی رشتهها نظیر انکولوژی، جراحی عروق، فیزیوتراپی و توانبخشی در بخش خدمات درمانی دولتی کمبودهایی وجود دارد که انتظار میرود وزارت بهداشت و درمان در این زمینه چارهجویی کند.
وی با اشاره به فرسوده بودن تعدادی از آمبولانسها در این استان، تصریح میکند: یکی از مشکلات دیگر حوزه بهداشت و درمان اراک استیجاری بودن بسیاری از بخشهاست که طی چند سال گذشته با کمکهای شهرداری اراک، دانشگاه علوم پزشکی و وزارت بهداشت از محل منابع بودجه استانی و ملی برخی از این مراکز به صورت ملکی وزارت بهداشت تغییر وضعیت دادهاند ولی همچنان حدود ۲۰مرکز جامع سلامت در این شهرستان به صورت استیجاری اداره میشوند که هزینه سنگینی بر دانشگاه علوم پزشکی اراک تحمیل میشود و منابع زیادی به جای امور بهداشتی، صرف پرداخت اجاره بها میشود.
عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی میافزاید: مسئله دیگر حوزه بهداشت و درمان اراک مربوط به خدمات دندانپزشکی دولتی است که اگرچه مورد نیاز مردم بوده و تقاضا در این بخش بسیار زیاد است اما مراکز فعلی پاسخگوی نیاز مردم نبوده و تقویت و توسعه آنها با هدف ارائه خدمات با قیمت ارزانتر به طور جد لازم است.
زیرساختهای ضعیف خنداب و کمیجان
جمالیان خاطرنشان میکند: همچنین شهرستانهای خنداب و کمیجان که در فاصله یک ساعتی از شهر اراک قرار دارند با حدود ۱۰۰هزار جمعیت از نظر خدمات درمانی دولتی در تنگنا به سر میبرند به طوری که بسیاری از وسایل تشخیصی نظیر سیتی اسکن در این شهرستانها وجود ندارد و این مسئله سبب شده اتاق عمل در این مناطق فعال نباشد. متأسفانه هنوز در شهرستان خنداب بخش زنان و زایمان امکانات پاسخگویی ندارد و نوزادان این شهرستان، شناسنامه اراک را دریافت میکنند. نمونههای بیشتری از کمبود این گونه خدمات نظیر رادیولوژی، متخصصان زنان، متخصص جراحی و بیهوشی در بخشهای کمتر توسعه یافته خنداب و کمیجان ملموس بوده و مجموعه این عوامل موجب شده ضریب اشغال بیمارستانهای این دو شهرستان بسیار پایین باشد و مردم به ناچار برای دریافت خدمات درمانی به شهر اراک مراجعه کنند. اختصاص بیشترین آمار اورژانس هوایی استان مرکزی به کمیجان و خنداب به نوعی مؤید این مسئله است و با توجه به صنایع زیادی که در این مناطق وجود دارد ضرورت تقویت خدمات درمانی احساس میشود.
وی میافزاید: اگرچه سال گذشته پروژه بیمارستان ولی عصر(عج) شهر اراک پس از ۱۸ سال به بهرهبرداری رسید و ۴۸۰تخت بیمارستانی دارد، اما به خاطر کمبود نیروی پرستاری تنها ۳۰۰تخت از این تعداد فعال است که انتظار میرود وزارت بهداشت در آزمونهای استخدامی سهمیه خاصی برای این بیمارستان لحاظ کند تا همه تختهای آن امکان ارائه خدمات به بیماران را داشته باشند.
کمبود خدمات درمانی دولتی
وی در مورد مراکز درمانی دولتی نظیر بیمارستانهای تأمین اجتماعی در حوزه انتخابیه اراک، خنداب و کمیجان نیز میگوید: تأمین اجتماعی در استان مرکزی دارای سه بیمارستان است که یکی از آنها در شهر اراک مشغول فعالیت است و با توجه به اینکه ۶۰ درصد جمعیت این شهر تحت پوشش بیمه تأمین اجتماعی هستند این بیمارستان قادر به پاسخدهی به همه متقاضیان نیست و از طرفی برخی بخشها نظیر آنژیوپلاستی و جراحی قلب در این بیمارستان وجود ندارد که تاکنون پیگیریهای زیادی برای فراهم شدن زیرساختها در این باره صورت گرفته اما متأسفانه سازمان تأمین اجتماعی اعلام کرده برنامهای برای گسترش این گونه خدمات ندارد و بیشتر به دنبال خرید خدمات است. این در حالی است که در شرایط فعلی با توجه به مشکلات اقتصادی و معیشتی، هزینههای درمانی برای بسیاری از اقشار جامعه به ویژه کارگران سخت شده است که گسترش خدمات باکیفیت در بخش دولتی به ویژه در حوزه تأمین اجتماعی میتواند در این باره کارگشا باشد.
وی درباره خدمات درمانی مربوط به حوادث کار نیز بیان میکند: با توجه به اینکه میزان تصادفات جادهای و حوادث کار در استان مرکزی بالاست زیرساختهای اولیه و همچنین نیروهای تخصصی درمانی مربوط به این حوزه در شهر اراک وجود دارد اما برخی کمبودها در زمینه رشتههای فوق تخصصی همچنان در این بخش احساس میشود.
چهره تلخ مازوتسوزی در کلانشهرها
جمالیان ادامه میدهد: در حوزه بهداشت و درمان یکی از مسائل اساسی پیشگیری است و از آنجا که شهر اراک جزو شهرهای صنعتی کشور بوده موضوع آلایندگی و آلودگی هوا در این شهر برجسته است. از طرفی مازوتسوزی نیروگاه شازند نیز بر این مسئله افزوده است، در سالهای گذشته این مازوتسوزی در فصل سرد سال صورت میگرفت اما متأسفانه در سال جاری این مسئله از فروردین ماه آغاز شده ولی در مقابل متعهد شدهاند در فصل سرد سال مازوت کمسولفور مورد استفاده قرار گیرد که انتظار میرود با سرد شدن هوا وزارت نیرو بتواند گاز مورد نیاز را تأمین و از مازوتسوزی جلوگیری کند تا از خطرهای آن برای شهروندان جلوگیری شود، زیرا در حال حاضر بحث آلایندهها یکی از مباحث جدی مطرح در کشور بوده و متأسفانه شاخص آمار سرطان در شهر اراک به علت همین آلایندگی نسبت به آمار کشوری بالاتر است.
وی با بیان اینکه ممنوعیت یک ماهه مازوتسوزی شهر اراک در سال گذشته تأثیر مستقیمی بر افزایش شاخص کیفیت هوا و کاهش میزان مراجعه افراد به اورژانس قلبی و تنفسی بیمارستانها داشت که این موضوع به خوبی چهره تلخ مازوتسوزی در کلانشهرها را نشان میدهد، تصریح میکند: شهر اراک در سال گذشته ۲۸ روز آلایندگی دیاکسید گوگرد را تجربه کرد که از لحاظ علمی عامل بسیاری از بیماریهای ریوی و تنفسی است.
وزارت بهداشت و درمان سال گذشته آمار سالیانه مرگهای منتسب به آلایندگی را اعلام کرد و بنا بر این آمار، سالیانه در شهر اراک ۷۰۰نفر به علت آلودگی هوا جان خود را از دست میدهند که زیان اقتصادی این موضوع به دلیل غیبت افراد در محیط کار، هزینههای درمان و همچنین مرگ افراد افزون بر ۱۲ هزار میلیارد تومان برآورد شده است.
تعطیلی تنها چاره کار نیست
عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه تعطیل کردن تنها چاره مقابله با آلودگی هوا و آلایندهها نیست، میافزاید: نسبت به عملکرد سازمان حفاظت محیط زیست در حوزه آلودگی هوا انتقادهای زیادی وجود دارد؛ این سازمان اگرچه در بخش اجرا نمیتواند اقدام خاصی انجام دهد اما در زمینه مطالبهگری بسیار ضعیف عمل کرده است، مثلاً اسقاط خودروهای فرسوده روی کاغذ مناسب است اما در عمل اسقاط این خودروها به درستی انجام نشده، مازوتسوزی کماکان در کلانشهرها در حال انجام بوده و برای حوزه ریزگردها نیز اقدام خاص و برنامهریزی شدهای صورت نگرفته است. همچنین در حوزه حمل و نقل عمومی با وجود اینکه در شهرهای بزرگ تعدادی اتوبوس برقی وارد شده، اما ناوگان فرسوده و دودزا نفس شهرها را تنگ کرده و در روزهای تعطیل کارگاهها و کارخانههای آلاینده مستقر در محدوده شهرها همچنان دایر هستند.
نظر شما