این در حالی است که عموم نخبگان و دلسوزان انقلاب و در رأس همه، رهبر انقلاب همواره تأکید دارند که نباید زندگی عادی مردم و افکار عمومی جامعه، بی‌دلیل به نتیجه دعوای هسته‌ای غرب با ما گره بخورد. توصیه راهگشا، پیشبرد اقتصاد مقاومتی بود تا طرف مقابل بداند که با تهدید به ادامه یا حتی تشدید تحریمها قادر نیست هر خواست غیرمنطقی و قلدرانه خویش را به کرسی بنشاند. با کمال تأسف راهی که داریم در عمل می‌رویم غیر از این است.
در حین مذاکرات، اما دو گروه خیلی جوش می‌زدند و خبرساز بودند. نخست جمعی از منتقدان که محافلی با عناوینی چون «ما نگرانیم» و «ما دلواپسیم» برگزار کرده و مرتب هشدار می‌دادند که مبادا حق و حقوق مردم پایمال شود و عزت ایران اسلامی خدشه‌دار گردد و گروه دیگر که عملاً برای مقابله با دلواپسها سازماندهی شده بودند، محافل و افراد و رسانه‌هایی بودند که همواره تأکید بر حمایت بی‌چون و چرا از نتایج مذاکرات و چهره‌های دخیل در آن داشتند.
حتی چند روز مانده به سوم آذرماه، آنها در فضای مجازی و محافل بیرونی، حلقه‌ای را با عنوان حمایت از دکتر ظریف راه‌اندازی کرده و در فضای مجازی مخاطبان را تشویق می‌کردند تا به این جمع بپیوندند و بروند در سامانه آنها و نامشان را در جرگه طرفداران اضافه کنند.
هنگام مبارزات انتخاباتی یکی از مواضع تحسین برانگیز و پرطرفدار دکتر روحانی این بود که؛ نمی‌شود چرخ سانتریفیوژها بچرخد اما چرخ زندگی مردم لنگ باشد و نچرخد. هنر آن است که این هر دو چرخ با هم بچرخد... . حالا بیش از یکسال و نیم از آن شعارها گذشته است و مردم چشم انتظار تحقق آن هستند.
پس از پایان مذاکرات در وین جان کری به خبرنگاران چیزهایی گفت که با ادعاهای نمایندگان ما در مذاکرات بسیار متفاوت است. او مدعی شد؛ خیلی‌ها به توافق ژنو بدبین بودند و می‌گفتند ایران به تعهداتش پایبند نخواهد بود، اما حالا ایران پیشرفت برنامه هسته‌ای خود را متوقف و آن را به عقب رانده است، دیگر غنی سازی 20 درصد ندارد. پیشرفت راکتور اراک متوقف شده، و (در حالی که) ایران به تمام تعهداتش عمل کرده است، نظام تحریمها هم به جای خود باقی مانده است!
پس از آقای کری وزیر خارجه کشورمان نیز با خبرنگاران سخن گفت. اما برخلاف اظهارات جان کری صحبتهای ایشان شفاف نبود و مردم باز هم نفهمیدند در وین چه خبر بوده است. با توجه به فشار مداوم آمریکا و غرب و حتی وضع تحریمهای جدید در کنگره آمریکا و نیز تأکید مداوم آنها بر تأمین امنیت اسراییل، مردم بخوبی فهمیده‌اند که ما چه چیزهایی را از دست داده‌ایم. کار پیشرفت راکتور اراک تعطیل، غنی سازی 20 درصد تعطیل، سرکشی‌های مداوم در حال انجام و... اما هیچ کس نمی‌داند در ازای این همه عقب نشینی و امضای این تعهدات توسط تیم مذاکره کننده، چه امتیازاتی به دست آورده‌ایم؟
نظام تحریمها باقی است و حتی حرف از تحریمهای جدید زده می‌شود! تأثیر این عقب نشینی‌ها کاش لااقل در زندگی مردم عادی قابل مشاهده باشد. اما همه می‌بینیم که با وجود پذیرفتن تعطیلی بخش مهمی از فعالیتهای هسته‌ای و نچرخیدن چرخ سانتریفیوژها، چرخ زندگی مردم هم چون روزگار دولت قبل و در مواردی بدتر از آن، لنگ می‌زند. اما قرار این نبود.
بی‌شک مردم به حسن نیت و توانایی دولت تدبیر و امید و تیم مذاکره کننده اعتقاد دارند. رهبر انقلاب نیز همواره پشتیبان آنان بوده‌اند. اما خوب است وقتی آقای کری چنین مواضع قلدرانه و تحقیرآمیزی در مقابل افکار عمومی جهان می‌گیرد، مسؤولان ما نیز با مردم صادق باشند و شفاف بگویند؛ آیا کری دروغ می‌گوید؟ یا چنین اتفاقی افتاده... شاید همه اینها درست باشد و در عین حال ما سود کرده باشیم. مذاکرات سخت و پیچیده است. شاید توافقهای کنونی بخشی از یک تصمیم کلان است که در نهایت به نفع مردم ما خواهد بود. در این صورت باید دولتمردان ما، واضح و روشن با مردم صحبت کنند، نه گنگ و بلاتکلیف. باید مردم را محرم خود بدانند.
باید برای مردم روشن شود که تأثیر این توافقها بر زندگی خانواده‌های ایرانی و اوضاع معیشت آنها چیست و چقدر است. نمی‌شود هر روز و در پی هر مذاکره، مردم بشنوند که فلان تعهد را ایران داده و فلان فعالیت هسته‌ای تعطیل می‌شود. اما در عوض نفهمند که در ازای آن چه به دست آورده و از طرف مقابل چه امتیازی گرفته‌اند.
این پیشرفتهای هسته‌ای که یکی یکی تعطیل می‌شوند، با خون جگر و به قیمت شهادت و خون رشیدترین و پاک‌ترین دانشمندان این سرزمین و تحمل سالها تحریم و رنج کشیدن مردم حاصل شده و نباید براحتی از آنها گذشت. دیگر اینکه اگر بدون گرفتن امتیازی این همه عقب نشینی کنیم، فردا و در ادامه مذاکرات چیزی برای عرضه نداریم تا آنها امتیازی به ما بدهند و آن وقت پای پرونده حقوق بشر و موشکهای ما و توان نظامی ایران و دیگر بهانه‌ها وسط می‌آید...
البته همه ما باور داریم که نمایندگان ما در مذاکرات زبده‌اند و توانا. رهبر انقلاب در جریان امور هستند و تاکنون حمایت ایشان راهگشا و حلال بسیاری از مشکلات در این مسیر بوده است. ما به لیاقت ریاست جمهوری محبوب کشورمان واقفیم و به مسیر «تدبیر و امید». اما مردم می‌خواهند بیشتر بدانند. اینکه آیا در ازای آنچه داده‌ایم فقط اجازه یافته‌ایم ماهانه چند صد میلیون از پول خودمان را خرج کنیم؟! پاسخ این ابهامها را بدهید.
نظر شما