به گزارش قدس آنلاين، نكونام درپاسخ به نامه علي دايي چنين مي نويسد
علی آقا، اسطوره فوتبال ایران
امروز بسیار خرسندم بازوبندی را بر روی بازو بسته ام که در گذشته اسطوره ای چون تو به بازو بسته بود. امروز مثل تمام روزهای گذشته و مثل دورانی که در کنار هم بودیم، احساس می کنم یک دل هستیم و هر دو هیچ دغدغه ای جز سربلندی و خوشحالی ایران و ایرانی نداریم.
شما هیچگاه برای رکورد زنی به زمین نرفتید. وقتی با سرشکسته و بانداژ شده، تنها برای پرچم ایران به زمین رفتید، عشق به وطن را اثبات کردید. علی دایی هیچگاه با رکوردها اسطوره نشد، چه بسا رکورداران دیگری هم بودند که به اندازه شما در ذهن مردم باقی نماندند. نیاز به هیچگونه توضیحی نیست که چگونه شما علی دایی شدید. برای من نیز رکوردشکنی در مقابل موفقیت ایران، کوچکترین اهمیتی ندارد و نیک می دانم، حتی با انجام 200 بازی ملی هم، هیچگاه «علی دایی» نمی شوم.
به یاد دارم، پس از اولین بازی ملی ام، شما کنار من که جوانی 18 ساله بودم نشستید و گفتید: «انشالله که 200 بازی ملی انجام دهی.» همان جا متوجه شدم با چه بازیکن بزرگ همبازی هستم. بزرگ بودن، به اسم یا تعداد بازی نیست، بلکه به داشتن قلب بزرگ و روح بزرگ است که شما آن را دارید.
از اینکه توانستم در دوران بازیگری ام با شما در یک مستطیل قرار بگیرم، بسیار خرسندم و احساس غرور می کنم. و نیز، از اینکه توانستم شاگرد شما باشم افتخار می کنم. در روزهای سخت من و تیم ملی، این پیغام شما بی اندازه حس افتخار آفرینی را برای ایران عزیز در من تقویت کرد. شما با این پیغام واژه «مرد بودن» را بار دیگر برای من معنا کردید. در روزهایی که مردانگی و جوانمردی یافت نمی شود، این کار بزرگ شما تمام نامهربانی ها را از یاد ما برد. علی دایی باید به خاطر حسن وطن پرستی اش الگوی همه باشد.
علی دایی با رکورد یا بدون رکورد، با هیچکس قابل قیاس نیست و مانند او در فوتبال ایران نداریم. دعای خیر شما و تمام کسانی که آرزوی موفقیت ایران را دارند، گره گشای کار ما در استرالیا خواهد بود و همین جا به شما قول می دهد به عنوان فردی که بازوبند مقدس ایران را بر بازو بسته ام، جانم را برای وطنم بدهم. انشالله موفقیت ما هدیه ای بی اندازه کوچک به شما و مردم ایران خواهد بود. افتخار می کنم که این نامه زیبا را برای من نوشتید. بدون شک شما بخشی انکار ناپذیر از تاریخ فوتبال ایران و جهانید. با نامه ای که نوشتید، به تمام «تیم ملی» انرژی دادید. از طرف همه بازیکنان تیم ملی قول می دهم که تا آخرین لحظه برای سربلندی ایران بجنگیم و می دانم شما بهتر از من می دانید، هر چقدر برای مردم ایران کار و تلاش کنیم، باز هم کم است. افتخارمان این است که شما از تیم ملی حمایت می کنید و دلتان برای فوتبال ایران می سوزد.
به امید دیدار و نیز همکاری دوباره. جواد نکونام، کوچک شما.