به گزارش قدس آنلاین به نقل از ایرنا تقویت توان نیروگاه های برق هسته ای از مدت ها پیش رویای چینی ها بود و این کشور برای تحقق این رویا با بسیاری کشورها از جمله روسیه، آمریکا و فرانسه همکاری تنگاتنگی را آغاز کرده است.

چین علاقمند است توافقنامه های هسته ای برای صادرات راکتور به کشورهای دیگر را امضا کند، ولی برخی موانع، تحقق آرزوهای دیرینه این کشور را با مشکل مواجه کرده است.

شک و تردید خریداران در رابطه با ضریب امنیتی محصولات تولیدی هسته ای چین از جمله این موانع است.

«امنیت راکتورها»، موضوعی است که این روزها ذهن بسیاری از خریداران فناوری هسته ای را به خود مشغول کرده و آنان مدام این سووال را از خود می پرسند که «آیا فناوری هسته ای و راکتورهای چینی به رغم تبلیغات گسترده، از ایمنی کافی برخوردار هستند»؟

این سووال، پس از فاجعه زلزله سال 2011 ژاپن و سونامی پس از آن که باعث آسیب به نیروگاه هسته ای فوکوشیما و نشت رادیواکتیو از آن شد، بیشتر خودنمایی می کند و متقاضیان راکتورهای اتمی چینی را بر آن داشت تا در خصوص خرید فناوری هسته ای چینی، بیشتر تامل کنند.

با این حال، چین برای عقب نماندن از غافله رقابت با رقبا توانسته است از فناوری خارجی برای توسعه هسته ای خود استفاده کند تا شاید بتواند تا حدوی از دل مشغولی خریداران بکاهد.

این کشور بیشترین راکتورهای در حال ساخت دنیا را در اختیار داشته و با علم به اینکه «بازاری چند میلیارد دلاری» را پیش رو دارد، نیک می داند که کوچکترین غفلت در این زمینه برابر با پشیمانی و از دست دادن این بازار پرسود خواهد بود.

«لی که چیانگ» نخست وزیر چین در اجلاس سال جاری کنگره خلق گفت: هدف پکن افزایش سهم در صنایع پیشرفته از جمله طرح های اساسی در برق هسته ای است.

چین برای نخستین بار توانسته در صادرات فناوری هسته ای گام های اساسی بردارد. این کشور حتی به تازگی توافقنامه ای برای صادرات راکتور هسته ای چینی «خوا لونگ» با آرژانتین امضا کرده است.

جزییات این قرارداد البته فاش نشد، اما این راکتور هنوز تکمیل نشده و استاندارد آن نیز برای کارشناسان نامشخص است.

روزنامه «مورنینگ پست» هنگ کنگ از قول «شو لیان یی» کارشناس برق هسته ای «سی ان پی تی سی» چین می نویسد: ما ضعف های کشنده ای در استانداردهای مدیریتی برق هسته ای داریم.

وی می افزاید که چین فاصله زیادی با استانداردهای بین المللی دارد و برای توسعه برق هسته ای با چالش مواجه است.

در حال حاضر چین از راکتورهای طراحی غرب استفاده می کند، اما می خواهد فناوری بومی خود را در اختیار بگیرد.

راکتور «خوا لونگ» ساخت چین قرار است تا سال 2020 برای نخستین بار در استان «فوجیان» در جنوب شرق این کشور به بهره برداری می رسد.

از دیگر ساخته های چین راکتور «سی آ پی 1400» است که چین حساب ویژه ای برای صادرات آن در آینده باز کرده است. ظاهرا فناوری آن را نیز از «وستینگهاوس» آمریکا فرا گرفته است.

با این حال، چین برای ورود به بازارهای جهانی باید با شرکت هایی نظیر وستینگهاوس آمریکا، «آریوا» فرانسه و شرکت انرژی هسته ای «روس اتم» روسیه رقابت کند.

اهمیت این موضوع برای چینی ها به قدری است که یکی از مسوولان هسته ای این کشور اخیرا اعلام کرد که شرکت «اس ان پی تی سی» و شرکت سرمایه گذاری برق هسته ای چین به تازگی یک شرکت جدید با سرمایه 96 میلیارد دلار ایجاد کرده اند تا بتوانند راه را برای ساخت مدل های چین راکتور هسته ای هموارتر کنند.

چین قصد دارد با ترکیه و آفریقای جنوبی نیز همکاری هسته ای داشته باشد و گفته می شود در حال گفت وگوهایی در این زمینه است.

شرکت های برق هسته ای چین حتی به دنبال امضای قرارداد سرمایه گذاری با انگلستان برای ساخت دو راکتور برق هسته ای در آن کشور با سرمایه گذاری دو میلیارد و 600 میلیون دلار است.

چین همچنین در حال گفت وگو با کانادا است تا شهرک هسته ای در این کشور با همکاری شرکت های دو کشور را تاسیس کند.

چین 22 راکتور برق هسته ای فعال و 26 راکتور در حال ساخت دارد و رساندن تولید برق هسته ای به 58 گیگاوات تا سال 2020 میلادی، هدف این کشور عنوان شده است.

با اینکه چین با سرمایه گذاری 100 میلیارد دلاری خود در سال های اخیر توانسته بخشی از برق لازم خود را از انرژی هسته ای تامین کند، هنوز موفق به جلب اعتماد بین المللی برای ورود به این عرصه نشده است.