محمد نادری نیز سالهاست که در تئاتر فعالیت میکند وکارشناسی نمایش با گرایش کارگردانی از دانشگاه سوره تهران و دانش آموخته کارشناسی ارشد کارگردانی تئاتر در دانشگاه تربیت مدرس است. از جمله کارهای نادری میتوان به بازی در نمایش «لاشخورها» ، نگارش و کارگردانی نمایش «صندلی قدرت»، بازی در نمایشنامهخوانی « -ارفه» بازی در نمایشنامهخوانی «سهراب، اسب، سنجاقک»، نگارش و کارگردانی نمایش «شهریار شهر سنگستان»؛ کارگردانی نمایش « دایره بسته»، بازی در نمایش «ساحره سوزان»، بازی در نمایش «کافه هملت» و کارگردانی نمایش «دایره بسته» اشاره کرد.
نادری با بازی درستش در نقش یک مرد میانسال متأهل با استفاده از ویژگیهای تیپ – شخصیت، تصویر ملموسی از این شخصیت به مخاطب ارایه میکند. با نادری درباره ایفای نقش منوچهر و روند فعالیت کاریاش از دیروز تا امروز گفت وگویی انجام دادهایم.
کمی به گذشته بازگردیم به دوره ای که شما با حجم سنگین کار رو به رو بودید همکاری با منیژه محامدی در دهه هشتاد که دوران اوج کاریاش بود و نمایشهایی را مثل «چشماندازی در پل» و «تبرئه شده» روی صحنه اجرا کرده بود، برای شما چه دستاوردهایی داشت؟
- به طور حتم منیژه محامدی جزو یکی از کارگردانان مطرح، صاحب نگاه و صاحب سبک تئاتر است و سالهاست که در دانشگاه و صحنه تئاتر به تعلیم و تعلم جوانها میپردازد. طبیعی است موقعی که به گروه تئاتری ایشان معرفی شدم و افتخار همکاری با ایشان را به دست آوردم، تحولی در کارم به وجود آمد.
چگونه به گروه تئاتری منیژه محامدی معرفی شدید؟
- من آن زمان در دانشگاه سوره تحصیل میکردم و منیژه محامدی در دانشگاه هنر تدریس میکرد. به طریق دوستی به ایشان معرفی شدم و بعد از مدتی تمرین، منیژه محامدی قصد روی صحنه بردن نمایش «تبرئه شده» را داشت و از آن تاریخ به بعد یکی از اعضای ثابت گروهش شدم.
آیا حضور در نمایشهای منیژه محامدی اولین تجربههای بازیگری شما در سطح حرفهای بود؟
- من اولین نمایش جدی ام را در سال 79 در تئاتر شهر و سالن قشقایی در نمایش «قصه شب یلدا» به کارگردانی خانم قره قوزلو انجام دادم، اما اتفاقی که در اثر همکاری با گروه منیژه محامدی برایم رخ داد، بسیار گسترده بود.
در گروه تئاتری منیژه محامدی بزرگانی مثل مهوش افشارپناه و محمد اسکندری حضور داشتند؟
- درست است. در گذشته هم خیلی از بزرگان تئاتر در گروه تئاتر پیوند حضور داشتند. حتی مرحوم خسرو شکیبایی هم در این گروه حضور داشت. من این افتخار را در کنار کسانی به دست آوردم که کارنامه کاریشان برجسته و درجه یک بود. من در آن دوره با خیل گستردهای از تجربیات ارزشمند این بزرگان روبه رو شدم.
این تجربهها به شما کمک کرد در سالهای بعد به صورت جدی تری در حوزه بازیگری فعالیت کنید و تأثیر آن تجربه را در سالهای بعدی به خوبی احساس کنید؟
- قطعاً همین طور است و با سبکهای مختلف بازیگری در تئاتر آشنا شدم. به طور حتم این دوستان متعلق به بخشی ازتاریخ شفاهی تئاتر ما هستند. کار کردن با این نوع هنرمندان دستاوردهای فراوانی به همراه دارد و به نوعی مواجهه زنده با تاریخ شفاهی تئاتر محسوب میشود و تجربهای است که به راحتی برای هر کسی به دست نمیآید. منیژه محامدی سبک و سیاق خاص خودش را در کارگردانی دارد و در دورهای به عنوان یک بانوی کارگردان به سمت تئاتر مدرن رفت. در آن دوران به این شیوه فعلی شاید کمتر تئاتر فرنگی روی صحنه اجرا میشد. البته شاید اکنون برخی از دوستان کارگردان مدعی مدرنتر بودن را دارند و ایشان هم بیشتر به سمت ایفای نقشهای کلاسیک تر رفته است. در هر صورت ایشان در تئاتر ما سبک متفاوت و حائز اهمیتی دارد و تعاریف و جنس نویی را در تئاتر به کار گرفت.
به عقیده کارشناسان انتخاب متنهای خارجی توسط محامدی هدفمند و اصولی است، به گونه ای که مخاطب به راحتی با کار ارتباط می گیرد، عامل این موفقیت را در چه می بینید؟
- بله، ایشان توضیح داد در سفری که به آمریکا داشت با این متن آشنا شد و متن یک جور تئاتر مستند با رویکرد نقادانه اجتماعی بود و نویسنده نمایشنامه رفته بود به سمت روایت زندگی آدمهای واقعی و تأکید کرد، نویسندگان این نمایش دو خبرنگار بودند که بتدریج در سراسر آمریکا گشته بودند و این آدمهای قربانی تبعیض نژادی و طبقاتی را پیدا کرده بودند و متن را عین زندگی واقعیشان نوشتند. در این نمایشنامه با نگاه صریح و گزندهای، سیستم قضایی آمریکا مورد نقد و چالش قرار گرفته است.
بعد از این همکاری پر بار با این کارگردان، مسیر بازیگریتان را چگونه ادامه دادید؟
- بعد از آشنایی با منیژه محامدی و کار کردن در گروهش، در دانشگاه تربیت مدرس قبول شدم و مقطع کارشناسی ارشد را در این دانشگاه خواندم، اما به خاطر اتفاقات، شرایط و وضعیت نه چندان مساعد مالی در تئاتر و برای اینکه بتوانم روال زندگی عادی را حفظ کنم بناچار به سمت کارهای دیگری رفتم و نمیشود به مقوله تئاتر برای گذران زندگی نگاه کرد.
بنابراین اگر شما تأمین مالی بودید، به سمت بازی در تلویزیون نمیرفتید؟
- نه، اگر تأمین مالی هم بودم، شاید باز هم به سراغ بازی تصویری میرفتم. من کارهای بیربطی به بازیگری تئاتر برای گذران زندگی انجام ندادم. مدتی به سراغ نوشتن نمایشنامه رفتم و بعدش هم فیلمنامهای نوشتم و در مقطعی هم تیزر و فیلم صنعتی ساختم و با این روند توانستم به وضعیت مالی قابل قبولی برسم و در کنارش سالی یکی دوبار هم تئاتر بازی میکردم.
بنابراین همه کاری اعم از تیزر سازی و نویسندگی انجام دادهاید؟
- یک جورهایی این گونه است. مجبور شدم وارد فضاهایی این نوعی بشوم. البته از این روند و کارهایی که انجام دادم، پشیمان نیستم.
به هر حال در کنار هنر، تجربه کردن به پویایی هنرمند کمک میکند؟
- قبول دارم. در سالهای بعد همین ساختن فیلمهای صنعتی به من کمک کرد که در بازی نگاهم متفاوت بشود و بفهمم که کارگردان در قبال مواجهه با بازیگرانش چه شرایطی دارد و این امر به من کمک کرد تا بازی در قاب تصویر را درک کنم و بدانم چگونه در قاب تصویر فیلمبردار قرار بگیرم.
آیا در مورد برندهای معروف هم فیلم صنعتی و یا تیزرخاصی کار کردید؟
- در آن دوران چند تیزر تبلیغاتی را برای مرکزآمار ایران و سازمان بهزیستی ساختم. همچنین فیلمنامه 10 قسمتی برای سازمان بهزیستی نوشته بودم که بعد از حضوردر چند جشنواره خارجی، جوایزی هم به دست آورد.
شما در بحث صدا پیشگی و گویندگی هم فعالیت میکنید؟
- من تا به حال تیزر گویی نکردهام....
یعنی تیزر گویی کار سطح بالایی نیست؟
- نه، منظورم این نبود. خیلی از دوستانم به من گفتند که وارد این عرصه بشوم. داخل پرانتز بگویم، آدم تنبلی هستم.
آیا در زمان فیلمبرداری هم اهل تنبلی و دیر رفتن سر صحنه هستید؟
- نه، این جوری تنبل نیستم . دربرابر قبول پیشنهادها تنبل هستم. کسی مثل من که خودش تجربه کارگردانی دارد، این نوع کارها را انجام نمیدهد که بخواهد با تنبلی و خود خواهی با دیر رفتن یک گروه چهل – پنجاه نفره را معطل کند. برگردیم به بحث صدا پیشگی، من اولین بار در سریال کوچه مروارید صدا پیشگی را انجام دادم. من جزو طراحان اصلی نوشتن و ساخته شدن این مجموعه بودم. در ادامه هم با مشورت من، تیم صدا پیشگی کار انتخاب شد و چون خیلیها را میشناختم، بهترینها را انتخاب کردم و در مرحله دومش هم به عنوان کارگردان هنری حضور داشتم.
آیا به جای مهدی فخیم زاده در سریال فوق سری که در ایام نوروز پخش شد، گویندگی کردید؟
- بله، اولین بار که به من برای چنین کاری پیشنهاد شد، تعجب کردم.
آیا مهدی فخیم زاده چنین پیشنهادی را به شما داد؟
- نه، هنوز آن موقع سریال شمعدونی از تلویزیون پخش نشده بود و مهدی فخیم زاده من را نمیشناخت و شهرام کیور، صدا گذار سریال فوق سری من را به این کار دعوت کرد. البته به غیر من، نام چند تن از دوستان هم برای گویندگی این نقش (ناصر پاپتی) مطرح بود.
آیا گویندگان حرفهای بودند؟
- بله، حرفهای بودند و چون انتخاب نشدند، صورت خوشی ندارد که نامشان را مطرح کنم.
به نظر میرسد مهدی فخیم زاده برای انتخاب گوینده ناصر پاپتی وسواس زیادی داشت؟
- بله، من هم نگرانی داشتم، زیرا به هر حال مهدی فخیم زاده بیش از پنج دهه است که بازیگری میکند و صدایش شناخته شده است.
نوع چهره و فیزیکش هم به گونهای است که هر صدایی روی چهره اش نمیخوابد؟
- درست است و اینکه صدایی که بتواند چهره خشن ناصر پاپتی را پر کند، کمتر پیدا میشد. بعد از قطعی شدن حضورم، مدتی کلنجار رفتم و تمرین کردم و صدایم را بالا و پایین کردم که مناسب میمیک و چهره ناصر پاپتی باشد. بعد از خاتمه کار، خدا را شکر با بازخوردهای خوب و مثبت مواجه شدم و خستگی کار از تنم خارج شد.
واکنش مهدی فخیمزاده چگونه بود؟
- خیلی خوب بود و با یکی از مجلات که درباره این مجموعه و دو نقش خود مصاحبه کرده بود، گفته بود که خیلیها تصور کرده اند خودش هم این نقش را گویندگی کرده است.
قبل از قبول این پیشنهاد، از این مسأله نترسیدید که چون مهدی فخیم زاده در حین کار خیلی جدی و تا حدی خشن هست، ممکن است با او دچار چالش بشوید؟
- نه، من کارم را درست انجام داده بودم و ترسی نداشتم و چون صداگذاری در حین فیلمبرداری سریال انجام میشد، مهدی فخیم زاده یکی دوباری سر صحنه آمده بود و کار را دیده بود و با نظر مثبتش، کار صدا گذاری و حرف زدن من به جای ناصر پاپتی انجام شده بود.
معمولاً بازیگرانی که از تئاتر وارد دنیای بازیگری تصویر میشوند، به دوگونه این حضورشان شکل میگیرد. گروهی مثل سیامک صفری و یا علی سرابی با ایفای نقشهای کوچک، کارشان را شروع میکنند و بعد نقشهای بزرگتری بازی میکنند و گروه دوم هم مثل شما که با نقش اصلی شمعدونی شروع کردید و یا بهنام تشکر با نقشهای اصلی و محوری کارشان را آغاز میکنند. این دو شیوه با هم چه تفاوتهایی دارد؟
- هر دو شیوه ویژگیهای خاص خودش را دارد. من قبل از بازی در سریال شمعدونی، دردو تله فیلم هم یکی به نام «آبروی از دست رفته آقای صادقی» به کارگردانی آیدا پناهنده با بازی بیژن امکانیان و تله فیلم دیگری به کارگردانی سعید سالارزهی بازی کردم و در این کار کوروش تهامی و بهمن بازی میکردند و من نقش منفی بازی کردم و بدون تجربه بازی تصویری جلوی دوربین سریال شمعدونی نرفتم. البته معمولاً تله فیلمها چندان دیده نمیشود، حداکثر یکی دوباری از تلویزیون پخش میشود و بعد هم وارد شبکه نمایش خانگی میشود. به هر حال بازیگری شغلی نیست که اتفاقات بعدش برای بازیگر قابل پیشبینی باشد و من که در سریال شمعدونی نقش اصلی را بازی کردهام، باز هم تمام پیشنهادها در این حد و اندازه به من انجام خواهد شد و یا شرایط دیگری برای من رقم میخورد.
سخت نیست به این ترتیب تغییر وضعیت بدهید؟ تفاوتهای زیاد بین سریال الف تلویزیون و تله فیلم وجود دارد؟
- برای من در انتخاب کردن نقش چه در دوران دانشجویی و چه در دورانی که در تئاتر و گروه منیژه محامدی همکاری میکردم، اولین مسأله مهم کیفیت و جنس نقشی بود که به من پیشنهاد میشد و مسأله بعدی نام، اعتبار و سابقه کارگردان کار است. بنابراین برای خودم خط کشی نمیکنم که فقط پیشنهادهای نقش اول را قبول کنم. دوست ندارم نقشی را بازی کنم که سوای طول و عرضش، دیده نشود و در درام داستان اثر گذار نباشد. موقعی هست نقشی را بازی میکنید که فقط در پنج – شش سکانس در فیلمنامه حضور دارد، اما تأثیر گذار است و در ذهن و یاد مخاطب باقی میماند.
بعد از پخش سریال شمعدونی بیشتر با چه پیشنهادهای کاری روبه رو بودید؟
- یک پیشنهاد برای بازی در یک تله فیلم داشتم که قبول نکردم و در تلویزیون هم تولیدات به علت کمبود منابع مالی مثل گذشته زیاد نیست و تولید بیشتر سریالهایی که این روزها پخش میشود، مربوط به دو سه سال قبل است، بنابراین پیشنهاد کار درجه یکی نداشتم که در من انگیزه ایجاد کند تا قبول کنم.
اکنون در چه تئاتری مشغول بازی هستید؟
- نمایش پینوکیو، داستان معروف عروسک چوبی بازیگوش که پویانماییاش در زمان پخش بین کودکان طرفداران زیادی داشت و چند فیلم و سریال از جمله با بازی باب هاسکینز ساخته شده است و داستان نام آشنایی است و شهره سلطانی، کارگردانی این نمایش را بر عهده دارد و قرار است اواسط مرداد ماه در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه اجرا بشود.
بعد از پیروزی انقلاب، بیشتر بازیگران مطرح سینما و تلویزیون پیشینه تئاتری دارند وخود شما هم سالهاست که در تئاتر فعالیت میکنید. بازی درتلویزیون برایتان چه ویژگیهایی دارد؟
- تئاتر این روزها حال و روز خوشی ندارد. اگربه گذشته هم نگاه کنیم، بزرگانی مثل علی نصیریان، جمشید مشایخی، رضا کیانیان و پرویز پرستویی از تئاتر کارشان را شروع کرده اند و این مسیری است که بیشتر بازیگران طی میکنند و کار بازیگر، بازی کردن است و مدیومش زیاد دراصل قضیه تفاوتی ایجاد نمیکند. البته بازی در مدیوم تصویری جذابیتهای بیشتری دارد.
آیا این جذابیتها به واسطه دیده شدن بیشتر بازیگردرسینما و تلویزیون نسبت به تئاتراست؟
- یک بخشش همین قضیه است. همه بازیگران دوست دارند بازیشان توسط تعداد بیشتری مخاطب دیده شود. در تئاتربالاترین تعداد تماشاگری که بازی یک بازیگررا میبیند، در حدود دو هزار نفراست، اما در تلویزیون گستره مخاطب میلیونی است ودستمزد یک بازیگر در تلویزیون اصلاً قابل قیاس با درآمد بازیگر در تئاترنیست.
بسیاری بر این باورند که ورود فعالان حوزه تئاتر در تلویزیون تبعات مثبتی در پی داشته به گونه ای که دیگر با بازیهای غلوآمیز رو به رو نمی شویم، آیا این مسأله را قبول دارید که با ورود تئاتریها بازیها رئال تر شده است؟
- هنوز هم نگاه کلاسیک و بازی برون گرایانه در برخی از نمایشها دیده میشود وسبک کاری کارگردان چنین نوع بازی را از بازیگرانش انتظار دارد. البته این رویکرد خیلی کم رنگتر از سالهای قبل انجام میشود. بر اساس شنیدههایم از تئاتر دهه پنجاه وتئاتریهای مدرنی که آوانسیان روی صحنه میبرد، در این کارها هم بازیهای رئال استفاده میشد. به هرحال با نظرشما تا حدی موافقم و در تئاتر کارگردانهای نوگرایی مثل کوهستانی، موقعی که درسالنهای کوچکتر نمایش روی صحنه میبردند و زمانه طوری نبود که بازیگران تئاتری خیلی در عرصه بازی تصویر فعال باشند؛ بازهم بازیهای متعادلی از بازیگران دیده میشد و تفکرات کارگردانها، آنها را به این سمت میبرد.
آیا تا به حال در زندگیتان آدمی به بلاهت هوشنگ مظاهری دیده بودید؟
- این آدم کاراکتر خاصی دارد و هالو بودنش هم جذاب بود و نمونههای زیادی در دنیای تصویر داشته ایم که از هوشنگ هالوتر بوده اند. درست است که هوشنگ کارهایی را از روی سادگی و بلاهت انجام میداد، اما عمده اتفاقاتی که برایش رخ میداد، به خاطر مظلومیتش است.
آخرین نقشی که در سریال شمعدانی برایش بازیگرانتخاب شد، نقش هوشنگ مظاهری بود، نقش اول سریال که سروش صحت برای انتخاب آن وسواس زیادی داشت؟
- ابتدا با بازیگردیگری برای این نقش صحبت شده بود وحتی تمرین کردند وبنا به دلایلی نتوانست کارش را ادامه بدهد و من از طرف دوستی معرفی شدم وصحت کارهای من را ندیده بود وازمن خواست که یک سکانس را بازی کنم، سکانسی که منوچهرخبرقبول شدن دخترش را میفهمد و مورد رضایتش قرار گرفت و بعد از ظهرش تست گریم دادم و از فردایش وارد تمرینات شدم.
برایتان غیرمنتظره نبود که نقش اول سریال کارگردانی را بازی کنید که کار قبلیاش (پژمان) نسبتاً موفق بود؟
- روز اول که رفتم تمرین، زیاد قضیه را جدی نگرفتم و فکرمی کردم که انتخاب نهایی صحت نباشم، چون نقش اول سریال بود.
چقدر از ویژگی خودتان به نقش «هوشنگ مظاهری» اضافه کردید؟
- صحت به نظر بازیگرانش احترام میگذارد. هربازیگری، هر نقشی را که بازی کند، از صافی ذهن و تفکراتش عبور میکند وچیزهایی به نقش افزون میشود، ممکن بود اگر دوست دیگری این نقش را بازی میکرد، با کاراکتر دیگری مواجه میشدیم.موقعی که با صحت صحبت کردم، دقیقاً درذهنش میدانست چه ویژگی از شخصیت هوشنگ انتظاردارد و من هم سعی کردم مطابق ذهنیات نویسنده وکارگردان بازیام را ارایه کنم.
بازی کردن درنقشی که از شمابه لحاظ سن و سالی بزرگتر است، چه دشواریهایی برای شما داشت؟
- من تلاش کردم دربازیام به موقعیت سنی مرد متأهل و خانواده دار برسم و دو بازیگری که در سریال نقش بچههای من را بازی میکنند، ازدواج کرده اند و به شوخی در تمرینات به من میگفتند، ما ازدواج کرده ایم، اما بابایمان هنوز پسر است ! و اختلاف سنی من با ویدا جوان فقط دو سال است. تلاش کردم در نحوه و نوع حرف زدن هوشنگ، پخته و سنگین حرف بزنم که متناسب با سن و سالش باشد.
هوشنگ با وجود اینکه پدر خانواده است، اما کودک درون قوی داشت؟
- درست میگویید، اما با این حال باید طوری بازی میکردم که مخاطب سن و سال نقش را باور میکرد و منوچهر تلاش میکرد رفتارش با زن و بچههایش مدرن باشد، اما این رفتارش توأم با خرابکاری میشود و نوع گریم هم به افزایش سنم کمک کرد.
در سریال «شمعدونی» ترافیک بازیگران تئاتری به شدت مشاهده می شد، از این که کنار بازیگرانی چون حسن معجونی و رؤیا میرعلمی جلوی دوربین رفتید آن هم به عنوان نقش اول حس خوبی داشتید؟
- نگارعابدی هم جزو بازیگران خوب تئاتری ماست که شما از قلم انداختید و مایه خوشحالی من بود که درتیم بازیگری این سریال حضور داشتم که همه شان با تجربه، فوق العاده و درجه یک بودند و در حین کار تمام عوامل انرژی مثبت داشتند و با کمال میل با من همکاری داشتند و مطرح نشد که چون اولین کاری است که من به عنوان نقش اول بازی میکنم، به من کمکی نکنند و این خاستگاه مشترک تئاتری بین من و بیشتر بازیگران، ضمن ایجاد هماهنگی بیشتر، سبب شد حرفهای مشترک زیادی هم داشته باشیم.
آیا برای بازی درنقش هوشنگ، بازیتان بین تیپ وشخصیت درنوسان بود؟
- قرار نبود نقش هوشنگ را تیپیک صرف بازی کنم. شخصیت موقعی که درکار کمدی قرارمی گیرد، خواه یا ناخواه رگه هایی از تیپ به شخصیت اضافه میشود و نباید فراموش کنیم که کار کمدی برجسته کردن یک سری از حسها و حالات شخصیت است و این رویه امری طبیعی ومتداولی است.از طرف دیگر نقش مقابلم را حسن معجونی با نوع بازی آرام و درونش بازی میکرد و بازی بیرونی من تضاد خوبی در فضای کار برای ایجاد کمدی به وجود میآورد.
با توجه به بازخوردهایی که بعد از پخش سریال شمعدونی داشتید و حالا هم مشغول ایفای نقش در تئاترهستید، آیا از شرایط موجود راضی هستید؟
- شرایط و فضای این روزهای سینما و تلویزیون خاص است. در تئاتر علاوه برنمایش پینوکیو، سه چهار کار دیگر هم پیشنهاد داشتم که قبول نکردم، زیرا هر سه کار و تمریناتشان از یک مقطع زمانی شروع میشد و تداخل زمانی داشت و من هم دوست ندارم در یک زمان مشخص درگیر بازی در چند کار مختلف بشوم، چون اول با شهره سلطانی برای حضور در نمایش به توافق رسیده بودم، پیشنهاد ایشان را قبول کردم و به هر حال سلطانی جزو گروه کارگردانهایی است که تجربه بازیگری داشته، بنابراین میتواند ارتباط خوبی با بازیگران نمایش بخصوص در بحث هدایتشان داشته باشد و از اینکه این پیشنهاد را قبول کردم، راضی هستم.
وضعیت قرار داد مالی این نمایش هم از سایر پیشنهادها بهتر بود؟
- نکته مهم در باره نمایش پینوکیو، سالن اجرایش است که در سالن استاد ناظرزاده کرمانی مجموعه ایرانشهر اجرا میشود. سالنی خوب، مناسب و استاندارد که مخاطبان خاص خودش را دارد و گروه خوبی هم در این کار همکاری دارند و این قوت قلب را به من داد که حاصل کار خوب خواهد شد. متأسفانه به دلایل شرایط اقتصادی و کاهش بودجههای فرهنگی، تولیدات نسبت به چند سال قبل بسیار کم شده است و این کاهش، مشکلات زیادی را برای بچههای عرصههای هنری چه در قاب تصویر و چه در صحنه تئاتر به وجود آورده است و حتی این کمبود بودجه بدجوری یقه مهمترین مجموعه نمایشی پایتخت، یعنی مجموعه تئاتر شهر را گرفته و چند سالی است به جز یکی دو سالن این مجموعه، بقیه سالنها از چرخه نمایش حذف شده اند و اجرای نمایش درسالنهای خصوصی با توجه به اینکه آنها فقط به درآمد گیشه و بلیت فروشی اتکا دارند، چالشهایی را برای گروههای تئاتری به وجود آورده است و به نظرم باید مدیران فرهنگی در این زمینه توجه بیشتری داشته باشند و با جذب منابع مالی بتوانند چراغ تئاتر را همچنان پر فروغ و روشن نگه دارند. حتی در سیما فیلم که ماهیانه چند تله فیلم تولید میشد، این روند دچار خلل شده و تولیدات انگشت شمار شده است.
آیا علاقه ندارید در مینی سریالهای مناسبتی کار کنید؟
- همان طوری که گفتم، برای خودم هیچ خط قرمز و یا محدودیتی برای بازی کردن در مدیوم و یا ژانر خاصی ندارم. شریف و خوب بودن داستان و کارگردان عامل تعیین کننده است و اگر تله فیلمهای مناسبتی این مؤلفهها را داشته باشد، قبولشان میکنم.
پیشنهاد از شما مصاحبه از ما
خوانندگان گرامی دیدار! شما میتوانید نظرها، پیشنهادها و انتقادهای خود را درباره این ویژه نامه ازطریق سامانه پیامکی 3000737273 با ما درمیان بگذارید. لطفاً قبل از ارسال پیام خود کلمه دیدار را درج نمایید و سپس با درج مطلب پیشنهادی خود آن را برای ما ارسال کنید.
5275---0915
لطفاً با آقای بیوک جدیری شوماخر ایران مصاحبه کنید.
2612---0915
لطفاً با آقایان افشار، بابان وحیاتی گویندگان خبر مصاحبه کنید. خیلی وقته از دوتاشان خبری نیست.
5510---0916
لطفاً با شهاب حسینی مصاحبه کنید.
0073---0938
لطفاً با استاد علی اکبر رائفی پور مصاحبه کنید؛ خیلی حرفای قشنگی میزنند. با تشکر
1640---0915
سلام میخواستم خواهش کنم باآقای احسان علیخانی مصاحبه کنید. با تشکر
9280---0937
لطفاً با مجید خراطها مصاحبه کنید.
5452---0935
سلام! لطفاً با حجت الاسلام والمسلمین دکتر احمد عابدی مصاحبه کنید. ممنون.
2182---0915
با سلام! لطفاً با خواننده کشورمان آقای حامدزمانی مصاحبه کنید.
8714---0915
با سلام! لطفاً با آقای شهرام محمودی مصاحبه کنید .
4621---0915
لطفاً با خانم نیکی کریمی مصاحبه کنید.
1399---0919
سلام! لطفاً با آزادگان جنگ تحمیلی مصاحبه کنید.
7936---0915
ازآقای محمدرضا شریفی نیا و همه اعضای خانواده هنرمندش مصاحبه بگیرید.
نظر شما