ربیع الاول، ماه پیامبر اسلام (ص)، ماه نزول فیض و بركت و رحمت است كه در آن پیام آور بزرگ توحید و یكتا پرستی، حضرت محمد مصطفی (ص) در مكه معظمه به دنیا آمد تا پرچم توحید را برافرازد و حریم مقدس كعبه را از لوث اصنام كفر و جاهلیت پاكسازی نماید. دین مقدس اسلام نیز با پپام توحید و یكتاپرستی و آرمان تشكیل امت واحده اسلامی و جوهر حق محوری و عدالتخواهانه، مرزهای شبه جزیره عربستان را در نوردید و طی سده های مختلف در جریان كشمكش ها و تحولات جهانی به دین عالمگیر مبدل شد. چنانکه امروز در جغرافیای جهان اسلام و در بیرون از این دایره، بیش از یک میلیارد مسلمان زندگی می كنند. این جمعیت كثیر با زبان ها و لهجه های متفاوت، با رنگها و فرهنگهای متنوع، با نشانه ها و نژادهای گوناگون و در اقلیم ها و قاره های مختلف یك خدا را می پرستند، به سوی یك قبله نماز می خوانند، به یك قرآن ایمان دارند و حضرت محمد (ص) پیامبر، قائد، پیشوا و محبوب القلوب همه آنها و وحدت نقطه قوت آنان است.
در این بین یکی از اموری که کشورهای استعمارگر در قرون اخیر به آن متوسل شده اند و از آن به عنوان پاشته آشیلِ این گستره عظیم و موحد بهره می برند، اختلاف افکنی میان اهل تشیع و تسنن باشد که در این بین از مهره های مخصوصی برخوردار می باشند. یکی از مهم ترین عوامل دول اسلام ستیز، وجود رهبران گمراه است که تاریخ، بهترین شاهد این مدعا می باشد. رهبران گمراهی چون کمال آتاتورک و رضاخان، با ترویج فرهنگ غرب و مبارزه با دین اسلام، قصد داشتند ریشه وحدت را بخشکانند. کمال آتاتورک، بارزترین و افراطی ترین چهره غرب زده در جهان اسلام است. وی پس از رسیدن به قدرت، دست به اقدامات ضد اسلامی و غرب گرایانه زد و در همه زمینه های زندگی اجتماعی و سیاسی، به اسلام زدایی پرداخت. او مدرسه های مذهبی را تعطیل، اذان و نماز را به زبان عربی قدغن، خط را عوض و کشف حجاب نمود. رضاخان نیز پس از جریان مشروطه، همان بلایی را بر سر مردم ایران آورد که کمال آتاتورک بر سر مسلمانان ترکیه آورد. هم اکنون نیز در برخی از کشورهای اسلامی این گونه رهبران گمراه وجود دارند که با در دست داشتن پرچم تفرقه، دست دوستی به سمت سلطه گران دراز کرده اند.
از سویی دیگر روشن فکران غرب زده، نقش عمده ای در رواج غرب گرایی برای از بین بردن وحدت مسلمانان بر عده دارند. چنانکه با گذری در تاریخ می توان دریافت زمانی که غربِ مسلط به تکنولوژی و علم در پیِ آن برآمد تا در ایران پایگاه تسلط خود را مستحکم نماید، از راه روشن فکران وارد شد و از طریق عناصر خودفروخته ای همچون میرزا ملکم خان ها و تقی زاده ها اقدام کرد. چنانکه در عصر حاضر نیز شاهد افرادی از این دست می باشیم که در جوامع اسلامی با پیروی بی چون و چرا از دستورات سردمداران کشورهای سلطه جو، وحدت بین اهل تشیع و تسنن را نه تنها امری لازم ندانسته، بلکه به ارائه برنامه های ستیزه جویانه می پردازند.
با این حال به شهادت تاریخ، اتحاد مسلمانان به عنوان قوی ترین ابزار قدرت جهان اسلام نقطه حساسی بوده است که همواره در جریان نقشه ها و توطئه های دشمنان اسلام مورد تهدید قرار گرفته است. از زمان خلفای بنی امیه تا چند قرن بعد نقشه های شوم استعمارگران از جمله قرن حاضر و علم کردن طالبانیسم تا حمله به عراق و اعلام جنگهای صلیبی توسط بوش، تنها با هدف ضربه زدن به اتحاد مسلمین و خدشه دار کردن وحدت اسلامی بوده است. در شرایط حساس کنونی کشورهای مسلمان چه شیعه و چه سنی باید بدانند راه نجات از چنگال استکبار تکیه بر نقاط مشترک پررنگ و چشم پوشی از اختلافات کم رنگ و حاشیه ای است.
با این حال خوشبختانه در طول تاریخ علمای شیعه و سنی متوجه این قبیل برنامه های شیطانی بوده و عکس العمل مناسب را در مراحل گوناگون از خود نشان داده اند. در شرایط کنونی نیز که با شرایط گذشته از لحاظ تهدیدات و توطئه ها فرق چندانی ندارد، مسلمانان باید آگاهانه و هوشیارانه با این مهم برخورد کنند. چرا که دین اسلام وحدت آفرین است و یکی از راه های اصلی رسیدن به وحدت و یکپارچگی ملاک قراردادن قرآن مجید و پرهیز از توجه به شایعات و خرافات است.
بر این اساس باید دانست که وحدت یعنی ایستادگی متحدانه در برابر دشمن مشترک، چنانکه رهبر معظم انقلاب نیز در کلامی ژرف و عالمانه بر این امر تاکید داشته و کلیه مسلمین جهان را به آن فراخوانده و فرموده اند: امروز منطقه جغرافیایی مسلمانان، مهمترین مناطق عالم است. کشورهای آنها از لحاظ طبیعی، جزو ثروتمندترین کشورهای عالم است. امروز دروازه آسیا به اروپا، دروازه اروپا به آسیا و آفریقا، آفریقا به اروپا و آسیا، متعلّق به مسلمانان است. این منطقه سوق الجیشی و سرزمینهای بابرکتی که در اختیار مسلمانان است، امروز حامل و حاوی امکاناتی چون نفت و گاز و امثال اینهاست که بشر برای تمدّن خود، به صورت روزمرّه به آن احتیاج دارد. یک میلیارد و چند صد میلیون نفر مسلمان هستند؛ یعنی بیش از یک پنجمِ مردم دنیا. این همه جمعیت، در چنین منطقه‌ای؛ آن هم با برافراشته شدن پرچم اسلام در قلب این منطقه -یعنی در ایران اسلامی که امروز قلب و مرکز اصلیِ دنیای اسلام است -چرا باید از این استفاده نشود؟ این، یک امکان بزرگ در اختیار مسلمانان است. وقتِ آن رسیده است که دنیای اسلام به خود آید و اسلام را به عنوان صراط المستقیم الهی و راه نجات انتخاب کند و در آن، با استحکام قدم بردارد. وقت آن رسیده است که دنیای اسلام، اتّحاد خود را حفظ کند و در مقابل دشمن مشترکی که همه گروههای اسلامی، آسیب آن دشمن را دیده‌اند -یعنی استکبار و صهیونیسم- به طور متّحد بایستد، شعارهای واحدی بدهد، تبلیغ واحدی بکند و راه واحدی را بپیماید.
نظر شما