خبرهای خوبی از خراسان رضوی و بخصوص شهر مقدس مشهد می‌رسد که موجب خرسندی و امیدواری است. از بدو انتصاب و ورود جناب حجت الاسلام والمسلمین رئیسی، تولیت جدید آستان قدس رضوی، رسیدگی ایشان به تمامی امور اصلی و فرعی مضجع شریف رضوی، اهتمام در حمایت و تحبیب و رفاه کشاورزان زحمت‌کش و شریف حومه مشهد، اعزام گروه‌هایی برای آگاهی از وضعیت معیشتی و رفاهی محرومان، دستورهای مکرر برای تکمیل زائرسراهای ویژه پذیرایی از زائران کم درآمد و همکاری با وزارت بهداشت برای رفع نیازهای بیمارستانی در خراسان رضوی حکایت از آن می‌کند که یکه مردی سترگ، کاملاً آگاه به رسالت و وظایف آستان قدس و دلسوز و مهربان و مردمی که در رأس این آستان مقدس و نورانی قرار گرفته، عزم جزم کرده از تمام امکانات آستان مقدسه برای خدمت به زائران و مردم استفاده کند و زائران امام رضا(ع) را خشنود و ممنون بازگرداند. تولیت جدید اسباب رضایت مردم را فراهم آورده است. بارگاه مقدس امام رضا(ع) تکیه گاه روحی مردم مسلمان ایران بخصوص شیعیان در سراسر جهان است.
مردم از این درگاه مقدس که عطر و بوی محمد(ص) و علی(ع) و فاطمه زهرا(س) دارد، انتظارات بسیار دارند. اگر خراسانیان تاریخ خراسان را بخوانند و بدانند، در خواهند یافت طی قرون سوم تا چهاردهم هجری قمری، این آستان مقدس تا چه حد امیدبخش مردم ایران بوده و دشمنان کینه توز طی آن سده‌ها تا چه حد کوشیده‌اند ملت ایران را از این خورشید روشنایی بخش و این نماد بالندگی اسلامی محروم سازند.
جنگ‌های ایرانیان با قبایل تاراجگر، با مغول، با تیمور با غزان و اوغوزان، با ازبکان و بسیاری از سرکشانی که قصد تسخیر خراسان را داشتند و یک بار هم موفق شدند و در عصر ملوک شیبانی (اولاد جوجی پسر چنگیز) دهه‌ها بر خراسان و مشهد دست یافتند و از کشته‌ها پشته‌ها ساختند و سرانجام سرکوب همه دشمنان و درخشش آستان قدس رضوی به صورت تجلیگاه اسلام شیعی و جاذب میلیون‌ها مسلمان، کارنامه و تاریخچه مشعشع و درخشان این مضجع شریف را بیان می‌کند. خراسان مصایب فراوان به چشم دیده است، اما به برکت حضور امام رضا(ع) از گذرگاه‌های صعب تاریخی گذشته و امروز به شکل یکی از بزرگترین و معظم‌ترین نمادهای مذهب و معنویت، توجه جهانیان را به خود جلب کرده است.
میهمان نوازی، حمایت از ضعفا و محرومان، گسترش میهمانخانه‌ها و میهمانکده‌ها و زائرسراها، تبدیل بیمارستان کهن ولی مجهز و به روز رضوی که در سال 1313/1934 م بنا شد، به یکی از پیشرفته‌ترین بیمارستان‌های خاورمیانه، درخواست همکاری افتخاری از پزشکان متخصص ایرانی در سراسر جهان، پذیرایی از زائران در ماه مبارک رمضان که خوشبختانه همچنان ادامه دارد و بر سر سفره امام رضا(ع) نشستن بیش از 360 هزار زائر، آوازه و جلوه‌ای شیرین و خیره کننده در جهان اسلام دارد، جزو امور روزمره یا درازمدت آستان قدس است که خوشبختانه تولیت عظمی اهتمام و تأکید وافری در این خصوص دارند.
از دیگر سو محیط اخلاقی و اجتماعی مشهد نیز باید دگرگون شود. اخبار حوادث و فجایع که البته با همت و تدابیر نیروی انتظامی مشهد رو به کاهش می‌رود با حرمت معنوی مشهد نمی‌خواند. ارباب منابر و وعاظ باید در هر منبری پیرامون اخلاق نیک و حسنه اسلامی سخن بگویند. کارکنان دولتی را از بی‌اعتنایی به مردم نهی کنند، مردم را به برادری و دوستی با هم دعوت کنند. از توانگران بخواهند در فعالیت‌های عام المنفعه مشارکت کنند. همین وضعیت بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها که در شهر مقدس مشهد باید نمونه باشد، باید با کمک آستان قدس و نیز اعمال خیریه و برکات مردمی به مدار مطلوب و عالی برسد.
مشهد مقدس که قرن‌ها مورد تهاجم و تاراج و کشتار قبایل وحشی ضد اسلام و تشیع بود که از نواحی دوردست آن سوی خراسان بزرگ، راهی مشهد می‌شدند، از عصر صفویان رونق و عظمت و قداست کنونی را یافت. شاه عباس در موقعیتی نظیر امروز که عربستان سعودی، زائران ایرانی را از حج محروم می‌دارد، عثمانی‌ها نیز در آن زمان برای آزار و تخفیف مردم ایران به وسیله قبایل بدوی، زائران ایرانی را مورد کشتار و هتک حیثیت و غارت اموالشان قرار می‌دادند، از 999 عالم و مجتهد ایران فتوا گرفت که زیارت مشهد مقدس در وضعیت خطرناک راه‌های آن روز عربستان به مثابه زیارت حج است و خود پای پیاده با پای بدون جوراب و کفش از بیابان‌های گرم و تفتیده بین اصفهان و مشهد گذشت و به زیارت آستان قدس رفت. واژه زیبای «مشهدی» به جای «حاجی آقا» مدت‌ها شاید سه قرن در ایران احترام و اعتبار یافت. لقب «مشدی» پشتوانه احترام آمیزی برای زائران مشهد مقدس بود که هم حکایت از آن می‌کرد آن شخص به مشهد مشرف شده و زیارت کرده و هم از نظر روحی و اخلاقی شخصی آقا و شریف و جوانمرد است. در بچگی کلمه «مشدی» را که می‌شنیدیم، به آن کس که صاحب آن پیشوند بود، حس احترام می‌کردیم.
مشهد باید حالت خلوص و پاکی و پرهیزگاری مردمان ساکن در آن را بازگو کند. تبریزیان همت نشان داده‌اند و شنیده‌ام یک گدا در شهرشان پیدا نمی‌شود. گدا، فقیر، متکدی و محروم از نان شب نباید به برکت وجود امام رضا(ع) و روضه رضوی ایشان در مشهد یافت شود. یک شهردار قوی می‌خواهد که مشهد را به شهر پاکیزگی و روشنایی و شهری مطلوب و آرمانی بدل کند.
آستان قدس رضوی به حرمت وجود مضجع شریف رضوی و نیز به برکت تولیتی که پشتکار و علاقه‌مندی زیادی در امور نشان می‌دهد باید به دولت، استانداری و شهرداری کمک کند مشهد را به شهر نمونه اخلاق، پاکیزگی ظاهر و باطن، زدوده شدن منجلاب‌های زننده در تمام امور، تبدیل کنند. جنایت، دزدی و کلاهبرداری در مشهد نه تنها جزو جرایم است، بلکه به مثابه توهین به حریم رضوی است.
شنیده‌ام قرار است یک شبکه تلویزیونی خاص امام رضا(ع) نیز تأسیس شود. مژده خوبی است. در مکه، مدینه و واتیکان، هم چنین شبکه‌هایی موجود است. همچنان که یک شبکه دولتی عربستان در مدت 24 ساعت خانه خدا «کعبه» را نشان می‌دهد. تأسیس این شبکه با کمک فنی صدا و سیما و پشتیبانی آستان قدس کار بااهمیتی است و می‌توان علاوه بر مجتهدان و ارباب خطابه و استادان فقه و دین، از استادان دانشگاه‌های متعدد خراسان نیز برای غنی ساختن محتوای آن استفاده کرد. به هر صورت امید داریم روزهای درخشانی در انتظار مشهد مقدس باشد.
در کنار همه برنامه‌های مذهبی و اخلاقی، برای جوانان شریف مشهدی نیز فکر ارايه تفریحات سالم، ورزش و باشگاه‌های گوناگون، تسهیل ازدواج و راغب ساختن هزاران پسر و دختر در سن ازدواج برای برگزاری مراسم ساده در فضای مقدس و عطرآگین حرم رضوی راهکارهایی در این مسیر است.
در بسیاری از کشورهای اروپایی، کلیسا محل برگزاری مراسم عقدکنان است. چه ایرادی دارد که سالی چندین بار در مولودی‌های ائمه اطهار(ع) مانند روز ولادت امیرالمؤمنین علی(ع) یا روز ولادت امام رضا(ع) یا روز ولادت امام زمان(عج) آیین عقدکنان جمعی در صحن مطهر رضوی انجام گیرد. اسلام دین نشاط و خوشحالی و انبساط است و مولودی‌ها سابقه کهن در تاریخ ایران دارد.