او می‌گوید: 18 سالم بود که یک روز با دوستانم در پارک نشسته بودیم. یکی از آنها یک نخ سیگار درآورد و شروع کرد به کشیدن، اما سیگار او بوی عدس سوخته می‌داد. هر نفر یک پک می‌زدند و نوبت به من رسید. من هم یک پک زدم. دفعه اول بوی تندش توی گلویم زد و به سرفه افتادم، اما بعد بقدری همراه با دوستانم به همه چیز خندیدیم که سرفه از یادم رفت. اما این خنده‌ها زیاد ادامه نداشت و مدتی نگذشت که از نظر روانی به این ماده کاملاً وابسته شدم. اگر یک روز حشیش به من نمی رسید، اعصابم به هم می‌ریخت و پرخاشگر می‌شدم.
بعد از حشیش با گراس آشنا شدم. حال بدی که بعد از مصرف حشیش و گراس داشتم، تفاوتی با هم نداشت. تا اینکه یک سال قبل با گل آشنا شدم. مقداری از آن را گرفتم و به خانه دوستانم رفتم و این بار من این ماده را به آنها تعارف کردم.
بعد از یک ماه مصرف، متوجه شدم این ماده از نظر روانی صد برابر حشیش عمل می‌کند. روزی چند بار مجبور بودم مصرف کنم. مثل یک معتاد فقط مصرف می‌کردم تا سرپا باشم. گیج بودم. همه چیز یادم می‌رفت و با همه دعوایم می‌شد. فکر می‌کردم همه دنیا از من بهتر هستند و من خیلی کوچک و بی مصرفم. همین مسأله آزارم می‌داد تا جایی که حتی به خودکشی هم فکر می‌کردم.
مدتی بود حالم هر روز بدتر می‌شد و وزنم با سرعت عجیبی در حال کاهش بود. در آن زمان هنوز «گل» مصرف می‌کردم. به دلیل ضعفی که داشتم، به پزشک مراجعه کردم و فهمیدم سرطان دارم. دکتر گفت به دلیل مصرف موادمخدر است. حالا تصمیم گرفته‌ام دیگر لب به این ماده نزنم. از مرگ می‌ترسم. دلم نمی‌خواهد با این سن و سال کم بمیرم...

قوی‌تر از ماری جوانا و حشیش
علف، قارچ، اشک، تسبیح و حالا گُل؛ اگر اطلاعی از دنیای روانگردان‌ها نداشته باشید و گوشتان با اسامی مواد مخدر آشنا نباشد، ردیف شدن این نام‌ها کنار هم، شاید برایتان بی معنی باشد. برای معتادان اما این نام‌ها با نشئگی و سرخوشی یا خماری و درد و بی قراری تداعی می‌شود.
کمتر از یک دهه است که ماده مخدر «گل» در بین جوانان ما رواج یافته، این ماده مخدر برخلاف اسم خوشایندی که دارد، یکی از خطرناک‌ترین موادی است که این روزها در بین جوانان می‌چرخد.
«گُل» مخدری تولید شده از گیاه شاهدانه است که برخلاف حشیش، در تولید آن از برگ‌های گیاه استفاده نمی‌شود، بلکه جوانه‌های گیاه که بیشترین ماده مؤثر در آن تجمع دارد، ماده اولیه آن است.
در عین حال مدتی است مخدر گُل در بازار مصرف کشور ما گُل کرده و میزان مراجعه مصرف‌کنندگان گل به کلینیک‌های ترک اعتیاد، در حال افزایش است.
برخی کارشناسان بر این باورند که به خاطر گرانی شیشه، برخی از مصرف‌کنندگان شیشه به اجبار سمت گل رفته‌اند و از سوی دیگر انگی که مصرف شیشه حتی در ذهن معتادان ایجاد می‌کند، بهانه‌خوبی دست قاچاقچیان داده تا گل را بهترین جایگزین شیشه معرفی کنند .
به گفته دکتر خوش‌گفتار به همین دلیل است که تعداد مراجعه مصرف‌کنندگان گل به کلینیک‌های ترک اعتیاد درحال افزایش است، مصرف‌کنندگانی که به گفته درمانگران، ترکی به مراتب دشوارتر از ترک شیشه را تجربه می‌کنند و با قطع مصرف با کلافگی، افسردگی، ناامیدی، سرخوردگی، اضطراب و تحلیل شدید انرژی آن هم به طور بی‌وقفه، دست به گریبان می‌شوند.

زندگی بدون گل، هرگز!
در همین حال بنا به گفته یک کارشناس اعتیاد، ماده مخدر گل دارای پتانسیل قویتری از ماری جوانا و حشیش در ایجاد توهم و اعتیادآوری است و قدرت توهم‌زایی آن چند برابر بیشتر از ماری جوانای معمولی می‌باشد.
مجتبی دشتی با بیان اینکه برای معتادان زندگی بدون گل غیرممکن است، در خصوص مضرات این ماده مخدر می‌گوید: گل ضربان قلب را بالا می‌برد، احساس بی‌قراری ایجاد می‌کند و توهم‌زا است، به طوری که با یک بار مصرف، طوری عملکرد مغز را مختل می‌کند که زندگی بدون آن غیرممکن می‌شود.

گل؛ نامی برای فریب افکار جامعه
این کارشناس اعتیاد خاطرنشان می‌کند: گل یکی از نام‌های ماده مخدر ماری جوانا می‌باشد که تغییر نام ماری جوانا به گل در ایران، سیاست سوداگران مرگ درراستای فریب افکار جامعه است.
وی مصرف ماده مخدر گل را به شدت اعتیادآور دانسته و اظهار می‌دارد: گل که در اذهان عمومی به اشتباه حتی کم‌خطرتر از حشیش، ماری جوانا و علف تلقی می‌شود، برعکس آنقدر خطرناک است که با یک بار مصرف، برای همیشه باعث اعتیاد مصرف کننده می‌شود، زیرا ماده مخدر گل به طور مستقیم بخش‌های مسؤول آرامش‌بخشی را در مغز فلج کرده و خودش جایگزین آن می‌شود.
وی افزود: به همین دلیل معتاد به گل در صورت مصرف نکردن این ماده، دچار بی قراری، تپش شدید قلب، وحشت زدگی و اضطراب شدید می‌شود.

درد بی درمان
این کارشناس آسیب‌های اجتماعی، درمان بیماران مبتلا به ماده مخدر گل را سخت دانسته و می‌گوید: بیشتر روش‌های ترک و راهکارهای رهایی از اعتیاد به گل، مبتنی بر تحقیقات و شیوه‌های درمانی در خارج از کشور بوده و تاکنون روش مؤثری برای ترک آن معرفی نشده است.
وی تأکید می‌کند: ناشناخته بودن اثرات استفاده از گل در مدت طولانی و با دوز بالا، در کنار کمبود تحقیقات جهانی، باعث شده که اعتیاد به گل، جزو اعتیادهای بدون درمان شناخته شود.

یک بار مصرف؛ یک سال توهم عصرگاهی
یکی دیگر از آسیب شناسان اجتماعی نیز در این باره هشدار می‌دهد: گل خطرناک ترین مخدر امروز است و با یک بار استفاده، ممکن است فرد به مدت 6ماه تا یک سال دچار توهم عصرگاهی شود.
وی می‌گوید: هنوز اثرات این مخدر را به طور کامل نمی دانیم اما عوارض گسترده ای از آن مشاهده شده است و جالب آنکه مخدر گل روی گروه‌های خونی +A و +O اثر توهم زایی بیشتری دارد.
دکتر یزدان نیاز در قالب یک هشدار جدی به خانواده‌ها می‌گوید: سن مصرف گل به دبیرستان‌ها رسیده است. درحالی که خانواده‌ها اطلاع دقیقی درباره این مخدر ندارند و جوانان تصور می‌کنند این ماده مخدر، گیاهی و بی ضرر است و ضعف اطلاع رسانی باعث شده خیلی از جوانان تصور کنند می‌توانند خیلی راحت مصرف گل را کنار بگذارند؛ تصوری که به هیچ وجه درست نیست.

ابرازنگرانی مشاور دبیرکل
مشاور دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر هم شیوع مصرف مخدر گُل در بین جوانان و نوجوانان را نگران‌کننده عنوان و تأکید کرد که دستگاه‌های فرهنگی باید توجه بیشتری به این مسأله داشته باشند و از آن غافل نشوند چرا که میزان توهم‌زایی ماده مخدر گُل 4 تا 6 برابر بیشتر از حشیش است.
صرامی گفت: تریاک، شیشه، هروئین، گُل و ماری‌جوانا مهم‌‎ترین مواد مخدری هستند که در کشور مصرف می‌شوند.
وی افزود: به‌طور میانگین ۳۵۰ هزار نفر در کشور شیشه مصرف می‌کنند که این‌ها نیازمند یک پروتکل درمانی هستند. در همین راستا وزارت بهداشت باید یک پروتکل درمانی ایجاد کند تا ما بتوانیم در درمان این افراد مداخله کنیم.
وی اظهار داشت: عملیات روانی که سیستم اعتیاد در کشور ایجاد و الگوی مصرف را در یک دهه 5 بار عوض کرده، نشان داد مداخلات و اطلاع‌رسانی درستی در این زمینه انجام نشده است.
و کلام آخر اینکه شاید روانگردان‌های جدید به آن شکلی که در دنیا نفوذ کرده به کشورمان وارد نشده باشد، اما داستان کهنه شیشه و حالا داستان جدید گرایش روزافزون به گل، مشکلی است که باید بر آن تمرکز کرد؛ گلی که شاید درآینده‌ای نه چندان دور، در بازار مصرف، گوی سبقت را از شیشه برباید.