قدس آنلاین- گروه استان ها- سارا سلیمانی مهر: نبود خوابگاه‌های استاندارد در شیراز همراه با نظارت نهادهای ذی ربط مشکل عمده دانشجویان است و از طرفی خانواده دانشجویان به دنبال مکانی امن برای فرزندانشان هستند تا از معضلات اخلاقی و فسادهای اجتماعی به دور باشند و عزیزانشان بتوانند با آرامش واقعی استراحت کنند و به امور درس و کارهای عملی- آموزشی بپردازند. بنابراین کمبود این گونه خوابگاه‌ها و یا کم بودن آن‌ها سبب می‌شود که افرادی فرصت طلب دست به کار شده و ساختمان‌هایی را که در خور شأن دانشجویان نیست به خوابگاه اختصاص دهند.
رشد ۲ برابری خوابگاه‌ها
مدتی است که در شهر شیراز شاهد رشد قارچ گونه خوابگاه‌های دانشجویی هستیم. این مطلب زمانی اهمیت جدی تری پیدا می‌کند که اغلب برای اسکان دختران پیش بینی شده و در مواردی نیز مشاهده می‌شود که خوابگاه‌ها برای اسکان دانشجویان و کارمندان خدمات ارائه می‌کنند.
همچنین فضای کوچک اتاق‌ها، محدود بودن سرویس‌های بهداشتی و خرابی آن‌ها فرسوده بودن امکانات اتاق‌ها، محدود بودن امکانات آشپزخانه‌ها، نبود آبسرد کن، کمبود میز و نیمکت در سالن مطالعات و نبود امکانات ورزشی بعضی از کمبودهای خوابگاه‌های شیراز است.
گفته می‌شود شمار خوابگاه‌های خودگردان شهر شیراز دو برابر شده و از ۷۰ به بیش از ۱۴۰ خوابگاه افزایش پیدا کرده است که این میزان رشد بی رویه و اضافه شدن ۷۰ خوابگاه در طول یک سال قابل بررسی است و اگر بدون نیاز سنجی و کمبود صورت گرفته باشد، مشکلات فراوانی در پی خواهد داشت.
در پی افزایش بی رویه خوابگاه‌های شیراز، عمده تخت‌های این خوابگاه‌ها خالی مانده است و به همین دلیل بعضی خوابگاه داران برای جبران ضرر، دست به کارهایی می‌زنند که سودشان تأمین شود.
بی توجهی به این امر و ضابطه مند نکردن خوابگاه‌های خصوصی و برخورد نکردن با کسانی که خوابگاه‌های دانشجویی را به غیر دانشجو نیز می‌دهند، می‌تواند، مشکلات امنیتی، فرهنگی و اجتماعی زیادی به و جود آورد.
تشکیل دوره‌های آموزشی برای خوابگاه داران و سرپرستان خوابگاه، وجود مشاوران و مبلغان در محیط خوابگاه و ایجاد ارتباطی دوستانه با دانشجو، انجام کارهای فرهنگی، بالا بردن سطح امکانات رفاهی و ورزشی خوابگاه‌ها و... از جمله عوامل کیفی است که می‌تواند، فضای خوابگاه‌ها را مثل خانواده گرم و ایمن سازد.
از سوی دیگر وضعیت نابسامان رفاهی خوابگاه‌ها موجبات نارضایتی دانشجویان را فراهم کرده است. عموم خوابگاه‌های شهر شیراز فقط تخت دارند و از خدمات دیگر تهی هستند و هیچ خدمتی در زمینه فرهنگی، ورزشی و رفاهی توسط مسئولان خوابگاه‌ها ارائه نمی‌شود گویا مسئولان امر فراموش کرده‌اند که ساکنان ۸۰۰۰ تخت خوابگاه‌های شیراز، جزو همین مردم هستند.
در حالی که دانشجوها و آینده سازان این دیار باید در شرایطی در خور شأن جوان ایرانی زندگی کنند.
مشکلات خوابگاه‌ها
سرهنگ قزل سفلی مسئول ناحیه بسیج دانشجویی فارس در جلسه‌ای با حضور اعضای نظارت بر خوابگاه‌های خودگردان و دولتی در فرمانداری شیراز گفته بود: دشمن حضورش را در نقاطی که حساسیت بیشتری دارد، تقویت کرده است و یکی از این نقاط، خوابگاه‌های دانشجویی و مخصوصاً خوابگاه‌های دخترانه است.
به گفته قزل سفلی، در حوزه مدیریتی این خوابگاه‌ها ورود و خروج دانشجویان با کنترل دقیقی صورت نمی‌پذیرد. حضور نداشتن نیروی حفاظت فیزیکی، اداره شدن خوابگاه‌های دخترانه و پسرانه در کنار هم، ناهنجاری‌های اخلاقی و رفتاری، وجود مواد مخدر در خوابگاه‌ها، نامناسب بودن فضای کمی و کیفی خوابگاه ها، کمبود امکانات رفاهی، حفاظت و امنیت نامناسب و... از جمله نارسایی‌ها و مشکلات موجود است.
وی با این وجود، به اجرای طرحی برای به حداقل رساندن مشکلات خوابگاه‌های دانشجویی اشاره کرده و گفته بود: «۳۶ خوابگاه دخترانه دولتی و ۱۴۰ خوابگاه خودگردان در شهر شیراز داریم که اغلب دخترانه هستند، ما همه خوابگاه‌های دولتی و ۲۶ خوابگاه خودگردان دخترانه را زیر مجموعه طرح عترت قرار دادیم. »
ضرورت انجام کارهای فرهنگی
مسئول بسیج دانشجویی فارس در مورد نحوه اجرای طرح «طلیعه مهر» افزوده بود: آسیب‌ها و تهدیدات هر خوابگاه را به صورت جداگانه بررسی کردیم. برنامه ریزی منظمی برای فعالیت‌های فرهنگی و مذهبی صورت گرفت و اعضای خوابگاه‌ها در این طرح مسئولیت دارند، در طرح مهر ساماندهی، آموزش دیده و به کار گرفته شده‌اند.
به گفته وی در این طرح در شبکه مهر دانشجویان آسیب پذیر شناسایی می‌شوند و پس از آن با فضاسازی فرهنگی از جمله کلاس‌های مشاوره، اعزام مشاور و مبلغ، ظرفیت‌های ورزشی و دیگر طرح‌ها سعی می‌شود، دانشجویان در مسیر صحیح قرار گیرند.
ابراهیم رحیمی، یک مسئول در فرمانداری شیراز هم درباره ضابطه‌مند کردن خوابگاه‌های دخترانه شیراز خاطرنشان کرده بود: طرح طلیعه مهر تصویب و به ادارات، نهادها و دستگاه‌های زیر مجموعه ابلاغ شده است و در این زمینه حتما سازمان‌های خدمات رسان را ملزم می‌کنیم که قانون را رعایت کنند.
وی تأکید کرده بود: آموزش خوابگاه داران در اولویت ویژه‌ای قرار دارد.
به نظر می‌رسد نظارت کمرنگ مسئولان و سودجویی برخی خوابگاه داران سبب شده نیازمندان به خوابگاه‌های تمیز و بهداشتی و امنیت در حسرت آن بمانند. امید است با کمک افراد نیکوکار و پیگیری مسئولان به خوابگاه‌های دانشجویی پیش از آغاز سال تحصیلی جدید و بازگشایی دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی بیشتر پرداخته و نظارت شود.
نظر شما