به گزارش قدس آنلاین، مرحوم آیت‌الله حاج آقا مجتبی تهرانی، به اقتضای موضوع جلسه گاهی از مباحث و خاطرات استادانش از جمله حضرت امام خمینی(ره) یاد می‌کردند. آنچه می‌خوانید و می‌بینید، اذعان به «صاحب نفس» بودن حضرت استاد توسط یکی از شاگردان برجسته است:  
«من مکرّر این مطلب را در بیانات امام (ره) احساس کرده بودم؛ مکرّر اتّفاق می‌افتاد که‌ایشان می‌خواستند ما طلبه‌ها را نصیحت کنند، یک روایتی می‌خواندند. آن روایات را شاید خودم چندین بار دیده بودم، امّا وقتی همین روایت از حلقوم‌ایشان بیرون می‌آمد، اثر دیگری داشت. خودم روایت را دیده بودم، ظرایف روایت را هم بلد بودم؛ امّا همین که‌ایشان روایت را می‌خواندند، انسان را تکان می‌داد. همین عبارت مناجات شعبانیّه را مگر نخواندید: «إِلَهِی هَبْ لِی کَمَالَ الِانْقِطَاعِ إِلَیْک»(بحارالأنوار، ج ۹۱، ص ۹۹)؛ امّا همین که این عبارت از دهان او بیرون می‌آمد، انسان را تکان می‌داد.
عدّه‌ای از شما ممکن است جوّ قبل انقلاب را یادتان باشد؛ آن جوّ فسادی که حاکم بر فضای جامعه بود؛ به طوری که در همین منطقۀ ما، تعداد مشروب فروشی‌ها بیشتر از تعداد نانوایی‌ها بود. دیگر نمی‌توانید منکر آن وضع بشوید. چه شد که این مرد، همه چیز را زیر و رو کرد؟! هیچ نسبتی هم به خودش نمی‌داد. می‌گفت: خدا متحوّل کرد. به تعبیر من، شروع کرد شعار فطرت الهی دادن.»