مورگان اسپرلاک، مستندسازی که با ثبت علایم روحی و جسمی خود پس از خوردن مک‌دونالد به مدت یک ماه در فیلم سینمایی «سایز فوق‌العاده من» یا «سوپرسایز من» نامزد اسکار ۲۰۰۴ شده بود، به دلیل بیماری سرطان در نیویورک درگذشت. او ۵۳ ساله بود.
اسپرلاک با «سایز فوق‌العاده من» به شهرت رسید. در این فیلم او آزمایشی را تصویر کرد که شامل خوردن فقط مواد غذایی مک‌دونالد به مدت ۳۰ روز بود. فیلمساز همچنین کمتر ورزش می‌کرد تا با فعالیت بدنی متوسط آمریکایی‌ها مطابقت داشته باشد. در پایان آزمایش وی گفت ۲۵ پوند اضافه کرده و از افسردگی و اختلال عملکرد کبد رنج می‌برد.
«سایز فوق‌العاده من» با اکران در سال ۲۰۰۴، با فروش ۲۲ میلیون دلاری گفت‌وگو درباره این که چگونه صنعت فست‌فود تغذیه ضعیف و نامناسبی را بین مردم رایج می‌کند باب کرد و توجه زیادی برانگیخت و به دنبال آن مک‌دونالد محصولات «سوپر سایز» خود را متوقف کرد. اگرچه این مستند هنوز به عنوان یک فیلم کمک آموزشی در برخی از کلاس‌های بهداشت مدرسه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما بحث‌هایی درباره درست‌بودن چنین ادعایی مطرح شد و اسپرلاک بعدها فاش کرد که مشکل سوء‌مصرف الکل دارد که موجب شد تا برخی به این نتیجه برسند که اختلال عملکرد کبد ناشی از مصرف الکل بوده نه فست فود.
اسپرلاک که در ویرجینیا به دنیا آمده بود، در رشته فیلم از دانشگاه نیویورک فارغ‌التحصیل شد و در طول ۱۳ سال به تولید و کارگردانی نزدیک به ۷۰ فیلم مستند و مجموعه تلویزیونی، توسط کمپانی سازنده‌اش «شاعران جنگجو» موفقیت زیادی کسب کرد. وی در فیلم‌هایش به موضوع‌های بحث‌برانگیز می‌پرداخت و جنگ آمریکا در افغانستان با فیلم «در کجای جهان اسامه بن لادن است»، حداقل دستمزد و نیروی کار مهاجر با فیلم «۳۰ روز»، حساسیت مصرف‌کننده به بازاریابی با فیلم «بزرگترین فیلم فروخته شده تا کنون»، اصلاح بدن با «۷ گناه مرگبار»، مراقبت از سالمندان و قمار با فیلم «مرد درونی مورگان اسپرلاک» و فشار بر مزارع خانوادگی با «مرغ مقدس!» از جمله آن‌ها است.
در دسامبر ۲۰۱۷ که جنبش «می تو» در حال گسترش بود، اسپرلاک فاش کرد که او هم بخشی از این مشکل است و به خیانت‌های سریالی اعتراف کرد و گفت ادعای آزار دستیار سابقش را حل و فصل کرده و در دانشگاه به تجاوز جنسی متهم شده بود. این پست عملاً به حرفه مستندسازی اسپرلاک پایان داد و وی اندکی بعد از کمپانی تولید فیلم خود کنار رفت.
نظر شما