محمدحسن صدفی، در کارگاه آموزشی تشخیص و شناخت اختلال طیف اتیسم، اظهار کرد: شناسایی زودهنگام اختلال اتیسم ممکن است آثار عصب شناختی این اختلال را به حداقل برساند و درمان و توانبخشی به موقع، به بهبود وضعیت کودک بسیار کمک می‌کند.
وی افزود: سن مؤثر برای آموزش کودکان طیف اتیسم، زیر هشت سال است که روند درمان بعد از گذشت این زمان بسیار سخت خواهد شد. تشخیص اختلال معمولاً با تاخیر همراه است و ممکن است باعث از دست دادن فرصت‌های طلایی جهت مداخله اثربخش شود.
این متخصص روانشناسی کودکان استثنایی تصریح کرد: زمان ایده‌آل برای تشخیص اتیسم قبل از سه سالگی است که بر مبنای ۱۵ رفتار خاص و قابل مشاهده انجام می‌شود و تفاوت کودک اتیستیک و عادی را نشان می‌دهد. نشانه‌های اولیه، نقص‌های هسته‌ای این اختلال هستند که در بیشتر مبتلایان به اختلالات اتیسم ظاهر می‌شود.
صدفی گفت: اگر کودکی در نشان دادن این ۱۵ رفتار متناسب با دوره سنی ۱۲ ماهگی تا ۳ سالگی ناتوان باشد حتماً باید این کودک برای تشخیص اولیه اتیسم مورد بررسی بیشتری قرار گیرد.
وی افزود: بی‌تفاوتی به اطرافیان مثل مادر یا پرستار کودک، واکنش نداشتن به نام خود، ناراحتی شدید از به هم ریختن نظم اشیا، نداشتن تماس چشمی با دیگران، نداشتن بازی عملکردی، ناتوانی در نشان دادن واکنش به تظاهرات چهره دیگران از جمله نشانه‌های تشخیص اولیه اتیسم است.
این متخصص روانشناسی کودکان استثنایی، اظهار کرد: بازی وانمود سازی را نشان نمی‌دهند، به صداهای محیط واکنش نشان نمی‌دهد، فعالیت هدفمند ندارند، ناتوانی از تقلید کردن، به دستورات کلامی واکنشی نشان نمی‌دهند، از کلمات استفاده نمی‌کند، برای در آغوش گرفته شدن دست‌هایش را دراز نمی‌کند، از اشارات بدنی استفاده نمی‌کند و تکرار چندباره یک بازی از دیگر نشانه‌هایی است که باید به طور تخصصی بررسی کرد.
صدفی تأکید کرد: اگر برخی از این نشانه‌ها را در فرزند خود و یا دانش‌آموزان مشاهده کردید، حتماً به متخصصان روانشناسی و روانپزشکی مراجعه نمایید تا کودک مورد بررسی جدی و رسمی قرار گیرد.
نظر شما