به گزارش قدس آنلاین به نقل از هلث دی نیوز، محققان گزارش دادند که بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ که از نظر بدنی بسیار فعال بودند، نرخ بقای سه ساله کمی بالاتر از جمعیت عمومی داشتند.

«جاستین براون»، محقق ارشد و مدیر برنامه متابولیسم سرطان در دانشگاه ایالتی لوئیزیانا، در بیانیه‌ای گفت: «این اطلاعات جدید می‌تواند به بیماران مبتلا به سرطان روده کمک کند تا بفهمند چگونه عوامل قابل کنترل نظیر سطح فعالیت بدنی‌شان، می‌تواند تأثیر معناداری بر پیش‌آگهی بلندمدت آن ها داشته باشد.»

برای این مطالعه، تیم او نتایج دو کارآزمایی تحت حمایت مؤسسه ملی سرطان را در مورد افرادی که برای مرحله ۳ سرطان روده بزرگ درمان شده بودند، جمع آوری کرد.

در این کارآزمایی‌ها، نزدیک به ۲۹۰۰ شرکت‌کننده سطح فعالیت بدنی خود را گزارش کردند که محققان آن را به معادل‌های متابولیک یا ساعت‌های MET در هفته ترجمه کردند.

نتایج نشان داد شرکت‌کنندگانی که ۱۸ ساعت یا بیشتر MET-ساعت ورزش در هفته داشتند، نرخ بقای کلی سه ساله شأن ۳ درصد بیشتر از جمعیت عمومی بود.

برای در نظر گرفتن این موضوع، دستورالعمل‌های بهداشتی ۱۵۰ دقیقه ورزش با شدت متوسط را در هر هفته توصیه می‌کنند که برابر با حدود ۸ ساعت MET در هفته است.

به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا، نمونه‌هایی از ورزش‌های با شدت متوسط شامل پیاده‌روی سریع، شنای تفریحی، دوچرخه‌سواری با سرعت کمتر از ۱۰ مایل در ساعت، یوگای فعال، کار در حیاط یا خانه است.

از سوی دیگر، بر اساس داده‌های جمع‌آوری‌شده، بازماندگان سرطان روده بزرگ که کمتر از ۳ ساعت MET در هفته فعالیت بدنی داشتند، نرخ بقای کلی ۳ درصد کمتر از جمعیت عمومی داشتند.

براون افزود: «تعیین اینکه چگونه فعالیت بدنی ممکن است به بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ کمک کند تا تجربه بقای تقریباً مشابه با دوستان و خانواده بدون سرطان داشته باشد، می‌تواند اطلاعات ساده اما قدرتمندی باشد که می‌تواند به همه کمک کند تا فواید فعالیت بدنی برای سلامتی را درک کنند.»