به گزارش قدس آنلاین، این برنامه به تهیهکنندگی محسن اسلامزاده و کارگردانی سعید شمس با رویکردی نوآورانه و ساختاری متفاوت تلاش میکند با استفاده از قصههای واقعی و الهامبخش مسلمانان از سراسر جهان، مخاطبان ایرانی را با فرهنگها و جوامع مسلمان در نقاط مختلف دنیا آشنا کند.
برنامه «هلال» برخلاف بسیاری از برنامههای مناسبتی ماه رمضان، ترکیبی هنرمندانه از گفت و گو، مستند، نمایش، موسیقی و آشپزی است که در فضایی صمیمی و خانوادگی اجرا میشود. این برنامه تلاش میکند تا ضمن ایجاد فضایی گرم و خودمانی، بین مخاطبان و مهمانان برنامه پیوند احساسی و فکری برقرار کند.
یکی از ویژگیهای خاص «هلال»، استفاده از آیات قرآن در دل قصههای مهمانان است. این برنامه هر شب ساعت ۲۳ روی آنتن میرود و با تغییر ساعت پخش برنامه به آخر شب، «هلال» از یک ویژهبرنامه افطاری به یک شبنشینی تبدیل شده است.
به باور سازندگان آن، این تغییر نهتنها با محتوای برنامه سازگار است بلکه به مخاطب این امکان را میدهد تا در فضایی آرام و صمیمیتر به تماشای برنامه نشسته و از قصههای واقعی و پر از عشق و ایمان لذت ببرد. یکی دیگر از ویژگی های این برنامه، اجرای زوج شهرام شکیبا و ستاره سادات قطبی است. درباره تجربه این اجرای مشترک در برنامه «هلال» با ستاره سادات قطبی گفت و گو کردیم که می خوانید.
چه شد که پیشنهاد اجرا در برنامه «هلال» را پذیرفتید؟
چندماه قبل از شروع کار، آقای شمس کارگردان برنامه با من تماس گرفتند و بخاطر همکاری قبلی که مسابقه طراحی و دوخت لباس «نوآ» در شبکه نسیم با هم داشتیم، پیشنهاد اجرای برنامه را به من و آقای شکیبا دادند. بعد از اینکه جزئیات را بررسی کردیم و چون موضوع برنامه را دوست داشتیم، اجرای آن را پذیرفتیم.
تجربه اجرا در «هلال» چه تفاوت هایی با دیگر اجراهای شما دارد بویژه اینکه با همسرتان به صورت مشترک اجرا دارید؟
من و آقای شکیبا، اجراهای مشترک زیادی داشتیم ولی اینکه به این شکل و شیوه باشد را فقط چند سال پیش در برنامه «خانه ای در کوچه فردوس» که از شبکه جام جم پخش می شد و زمان پخش آن ماه مبارک رمضان بود، تجربه کرده بودیم. آنجا هم خانه ای داشتیم که قصه های مختلفی در آن خانه اتفاق می افتاد ولی مهمانان زیادی نداشتیم، برنامه ای گفت و گو محور بود که از مشاغل و اصناف مختلف به برنامه دعوت می شدند. تفاوت برنامه «هلال» با دیگر اجراهایی که داشتم این بود که فضای استودیویی آن بسیار دلنشین و خانوادگی بود و از اقصی نقاط جهان، مهمان داشتیم و میزبان عزیزانی بودیم که هر کدام قصه هایی جذاب، شنیدنی و متفاوت داشتند.
ویژگی متمایز برنامه «هلال» را به عنوان یک برنامه مناسبتی در ماه رمضان چه می دانید؟
برنامه هایی شبیه به «هلال» که میزبان میهمانان خارجی باشند را در تلویزیون داشتیم مثلا در «سندباد» هم مهمانانی از سراسر دنیا به برنامه دعوت می شدند ولی فرم و محتوای آن کاملا متفاوت از این برنامه بود. ما در «هلال» مهمانان را به یک خانه ایرانی دعوت می کنیم که بنظرم وجه تمییز آن از دیگر برنامه هاست. اینکه مهمانان به خانه ما می آیند، میزبان آنها هستیم و درباره قصه هایشان حرف می زنیم. ضمن اینکه از آنها با غذاهایی که مربوط به کشورهای محل تولد یا زندگی شان می شود، پذیرایی می کنیم که برایشان خوشآیند و خاطره ساز است. در واقع مهمترین وجه تمایز برنامه «هلال» خانوادگی بودن آن است. برای همین دکور برنامه هم یک خانه در نظر گرفته شده است؛ خانهای با اتاقهای متعدد، آشپزخانه، کتابخانه، حیاط، حوض و طبقه دوم که محل پذیرایی از مهمانان است. این تغییرات باعث شده که برنامه از حالت رسمی و استودیویی خارج شود و حس زندگی واقعی در آن جریان داشته باشد.
برای گفت و گو با مهمانان برنامه، چقدر آمادگی قبلی دارید و چطور به یک فضای خودمانی و صمیمی می رسید؟
با اینکه برنامه نویسنده حاذقی دارد و طراح سوال هم داریم ولی وابستگی ما به سوالهای از پیش طراحی شده بسیار من است. وقتی مهمانان می آیند من و آقای شکیبا، سعی می کنیم هر چیزی که راجع به فرهنگ، آداب و رسوم و قصه هایشان می شود را بپرسیم. طی برنامه واقعا حس می کنیم که این مهمانان به خانه خودمان آمده اند و ما میزبان آنها هستیم. برخی سوالات تخصصی را هم آقای شکیبا سعی می کند با زبان ساده و صمیمی بپرسد ولی بیشتر سوالاتی که پرسیده می شد، بداهه و از سر کنجکاوی است که در ذهن من و آقای شکیبا جرقه می خورد.
با توجه به سوابق و تجربه های شما در عرصه اجرا و بازیگری، کدام برایتان اولویت دارد؟
با اینکه تجربه من برای اجرا خیلی بیشتر بوده است اما برای بازیگری مصر هستم.
نظر شما